Krzysztof Pius Zanussi
(ur.
17 czerwca
1939
w
Warszawie
[2]
) ? polski
re?yser
,
scenarzysta
i
producent
filmowy, ktorego tworczo?? zwi?zana jest głownie z dwoma nurtami polskiego filmu: kinem Młodej Kultury oraz
kinem moralnego niepokoju
. Komandor
Orderu Odrodzenia Polski
, od 1992 profesor sztuk filmowych.
Renom? intelektualisty dotykaj?cego problemow
moralno?ci
,
wiary
,
zła
i
człowiecze?stwa
zdobył takimi filmami, jak
Struktura kryształu
(1969),
Iluminacja
(1972),
Barwy ochronne
(1976),
Spirala
(1978),
Constans
(1980) i
Imperatyw
(1982). Realizował filmy nie tylko w Polsce, ale rownie? w
Republice Federalnej Niemiec
, we
Włoszech
oraz w
Rosji
. Był tak?e producentem mi?dzy innymi
Weisera
(2000)
Wojciecha Marczewskiego
,
Pr?g
(2003)
Magdaleny Piekorz
i
Pokotu
(2016)
Agnieszki Holland
. Laureat
Złotego Lwa
w Wenecji za film
Rok spokojnego sło?ca
(1984), dwukrotny laureat Grand Prix
Festiwalu Polskich Filmow Fabularnych
za
Barwy ochronne
oraz
?ycie jako ?mierteln? chorob? przenoszon? drog? płciow?
(2000).
Urodził si? 17 czerwca 1939 w
Warszawie
, jako jedyne dziecko Wandy z domu Niewiadomskiej i Jerzego Zanussich. Ojciec Krzysztofa był z pochodzenia Włochem i wykonywał zawod in?yniera budowlanego. Jerzy Zanussi pragn?ł, by syn poszedł w jego ?lady
[3]
. Jednak?e Krzysztof Zanussi obrał inn? drog?. Pocz?tkowo studiował fizyk? na
Uniwersytecie Warszawskim
, lecz w 1959 porzucił ow kierunek na rzecz filozofii na
Uniwersytecie Jagiello?skim
. W 1962 porzucił i te studia, po czym ostatecznie zdecydował si? zosta? re?yserem. Podj?ł studia re?yserskie w
Pa?stwowej Wy?szej Szkole Filmowej w Łodzi
, ktore uko?czył w 1966
[3]
[4]
. Był aktywny w amatorskim ruchu filmowym
[4]
. 17 kwietnia 1992 otrzymał
tytuł profesora
sztuk filmowych w specjalno?ci re?yserii filmowej
[5]
.
Etiudy filmowe i pierwsze filmy telewizyjne (1961?1968)
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Podczas studiow w łodzkiej szkole filmowej nakr?cił osiem etiud:
Ułana i dziewczyn?
,
Parasol przy pogodzie
,
Łapa? złodzieja
,
Holden
(wszystkie 1961),
Samolot z Budapesztu
(1962),
Studentow
(1963),
?wiadka
(1964) oraz
?mier? prowincjała
(1965)
[6]
. Najwa?niejszy okazał si? ten ostatni film. W
?mierci prowincjała
Zanussi ukazał szczegoln?, pozbawion? słow relacj? mi?dzy konserwatorem dzieł sztuki a prowincjałem zakonnym.
?mier? prowincjała
była wielokrotnie nagradzana na mi?dzynarodowych festiwalach, zapewniaj?c re?yserowi mi?dzy innymi Grand Prix Złoty Dukat na Mi?dzynarodowym Festiwalu Filmowym w Mannheim
[7]
.
Uko?czywszy łodzk? szkoł? filmow?, Zanussi nakr?cił na zlecenie Telewizji Polskiej
Przemy?l
(1966) o tytułowym
mie?cie
na Podkarpaciu
[8]
oraz film o?wiatowy
Maria D?browska
o tytułowej pisarce. Kolejny utwor telewizyjny
Twarz? w twarz
(1967) był moralitetem o urz?dniku stoj?cym w obliczu niebezpiecze?stwa zagra?aj?cego drugiemu człowiekowi
[9]
. Przygotowuj?c si? do swojego debiutu pełnometra?owego, Zanussi zrealizował te? z udziałem
Daniela Olbrychskiego
komedi?
Zaliczenie
(1968) o cwanym studencie, ktory probuje wymusi? na swoim wykładowcy wpisanie zaliczenia do indeksu
[10]
.
Kino Młodej Kultury (1969?1974)
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Debiut Zanussiego,
Struktura kryształu
(1969), okazał si? wielkim przełomem w jego karierze.
Struktura kryształu
czerpie inspiracj? z filmu
Pi?knego Serge’a
(1958)
Claude’a Chabrola
. Utwor Zanussiego ukazuje spotkanie dwoch naukowcow, z ktorych pierwszy wybrał wielkomiejsk? karier? naukow?, drugi za? dobrowolnie z niej zrezygnował i pracuje na wsi jako meteorolog.
Struktura kryształu
cechowała si? ascetyczn? form?, czarno-biał? kolorystyk? oraz wykorzystaniem naturalnych plenerow i wn?trz
[11]
. Film wpisywał si? w postulaty nowego nurtu filmowego, nazywanego kinem Młodej Kultury
[12]
.
Realizuj?c film gorski
Gory o zmierzchu
(1970), Zanussi wprowadził do swojego kina stał? aktork?,
Maj? Komorowsk?
. W 1970 roku Komorowska otrzymała głown? rol? w filmie
?ycie rodzinne
, W tym filmie partnerowała znacznie bardziej do?wiadczonemu Olbrychskiemu, ktory wcielił si? w rol? architekta przybywaj?cego do rozpadaj?cego si? domu rodzinnego. Komorowska, graj?c siostr? głownego bohatera, zdominowała na ekranie owczesnego gwiazdora, jakim był Olbrychski
[13]
. Jako ojciec bohatera w filmie wyst?pił te?
Jan Kreczmar
.
?ycie rodzinne
zdobyło uznanie publiczno?ci, otrzymuj?c w plebiscycie czasopisma ?
Film
”
Złot? Kaczk?
za najlepszy polski film roku. Jednak?e zdarzały si? głosy sprzeciwu, takie jak ten
Maryli Hopfinger
: ?Porozumienie z ojcem jest niemo?liwe i niepotrzebne. […] A je?li tak, po co autor styka ich z sob? ponownie? […] Proby zetkni?cia przeciwie?stw w ≪konwencji paramilitarnej≫ nie były w stanie złagodzi? znakomite aktorstwo, malowniczo?? obrazu, narracja i realizatorska sprawno??”
[14]
.
Do dylematow z
?ycia rodzinnego
Zanussi nawi?zał jeszcze w realizowanym w koprodukcji polsko-zachodnioniemieckiej utworze
Rola
(
Die Rolle
, 1971). W
Roli
Zanussi obsadził ponownie Kreczmara i Olbrychskiego w rolach ojca i syna
[15]
. W
Za ?cian?
(1971), kolejnym filmie telewizyjnym re?ysera, ponownie wyst?piła Komorowska. Wcieliła si? w rol? zachowawczej, wyautowanej naukowiec, ktora składa wizyt? u mieszkaj?cego w pokoju obok, wyrachowanego cynika. W roli tego ostatniego Zanussi obsadził kolejnego stałego aktora,
Zbigniewa Zapasiewicza
. W przeciwie?stwie do
?ycia rodzinnego
, zdaniem Hopfinger ?diagnoza uogolniaj?ca przekonuje. […] Autor nie ukrywa swego przesłania: nadziei na rozbudzenie niepokoju, na wstrz?s, ktory skłoni do autorefleksji i rewizji, i nikłego cienia wiary w szans? podwojnego ocalenia”
[14]
.
Za najgło?niejszy film Zanussiego epoki Kina Młodej Kultury uchodzi jednak
Iluminacja
(1972), ktorej głowny bohater ? grany przez naturszczyka
Stanisława Latałł?
? rozpoczyna studia i karier? naukow? w poszukiwaniu prawdy o istnieniu. Tej jednak nie odnajduje w nauce, probuje wi?c szuka? sensu ?ycia tak?e w duchowo?ci. Zanussi w swoim dziele wytwarzał ?
dialektyczne
napi?cie mi?dzy tym, co duchowo odczuwalne, acz nieweryfikowalne przez nauk?, a ≪naukowo?ci?≫, ktora przy pozorach podania wyja?nienia nie oferuje ?adnej wiedzy istotnej”
[16]
. Na sławie
Iluminacji
zawa?yła tak?e forma, przypominaj?ca filmy
Jeana-Luca Godarda
. Jak pisał Sebastian Jagielski, ?utwor oparty został na strukturze eseju: fikcja ł?czy si? tu z dokumentem, wykład o?wiatowy z wypowiedziami naukowcow wprost do kamery”
[17]
.
Iluminacja
została uhonorowana Grand Prix, nagrod?
FIPRESCI
oraz Nagrod? Jury Ekumenicznego na
Mi?dzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno
[18]
.
Nakr?ciwszy filozoficzn? powiastk?
Hipoteza
(1972) o naukowcu, ktory waha si? nad pomoc? ton?cej kobiecie, Zanussi probował kariery za granic?. Ameryka?skie
Morderstwo w Catamount
(
The Catamount Killing
, 1974) odbiega od dotychczasowego dorobku re?ysera, jako ?e opowiada kryminaln? histori? bankiera, ktory obrabowuje swoj własny bank
[19]
. Dla odmiany wyre?yserowany w Polsce
Bilans kwartalny
(1974), ponownie z udziałem Komorowskiej, stanowi opowie?? o kobiecie, ktora poddaje rewizji przebieg swego dotychczasowego mał?e?stwa
[20]
. Tematem telewizyjnego
Miłosierdzia płatnego z gory
(1975) jest starcie postaw jugosłowia?skiej gastarbeiterki (
Jadwiga Jankowska-Cie?lak
) oraz władczej baronowej (
Elisabeth Bergner
), u ktorej została zatrudniona
[21]
.
Kino moralnego niepokoju (1976?1980)
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Barwy ochronne
(1976) stanowi? szczegolnie wa?ny film w dorobku re?ysera. Zanussi wpisał si? nim w formacj? nazywan?
kinem moralnego niepokoju
, w ostrym, satyrycznym ?wietle przedstawiaj?c mikrokosmos obozu naukowego dla j?zykoznawcow. Tematem filmu jest pojedynek postaw oderwanego od rzeczywisto?ci uczelnianej doktoranta Jarosława Kruszy?skiego (
Piotr Garlicki
) oraz pozbawionego złudze? docenta Jakuba Szelestowskiego (Zapasiewicz), ktory otwiera mu oczy na wszechobecn? korupcj? panuj?c? na rodzimej uczelni. Satyra ta, jak podkre?lał Marek Radziwon, obejmuje całe ?rodowisko uczelniane: ?prorektor jest zwykłym nieukiem, jego ?ona ? idiotk?, […] Jarek ? obro?c? głupiej sprawy, a studenci ? dzieciarni? […]. Jedyn? osob?, ktora nie manifestuje wielkich ambicji albo te? skrywa je najskuteczniej, jest Jakub”
[22]
.
Barwy ochronne
otrzymały Grand Prix
Festiwalu Polskich Filmow Fabularnych
, jednak okoliczno?ci przyznania nagrody były dla Zanussiego poni?aj?ce. Owczesny wiceminister kultury
Janusz Wilhelmi
, ktory uwielbiał tworczo?? Zanussiego, wywarł presj? na jury festiwalu tak, aby pogr??y?
Andrzeja Wajd?
i nie dopu?ci? do przyznania jakiejkolwiek nagrody konkursowej filmowi
Człowiek z marmuru
(1976) tego?. Wilhelmi wysłał po Zanussiego ?migłowiec, ktorym re?yser
Barw ochronnych
miał dotrze? do Gda?ska. Jednak w ge?cie solidarno?ci z Wajd? Zanussi nie przybył na uroczysto??, co przypłacił konieczno?ci? czasowego wyjazdu za granic?. Na terenie RFN-u nakr?cił dwa obyczajowe filmy:
Lekcj? anatomii
(
Anatomiestunde
, 1977) oraz
Dom kobiet
(
Haus der Frauen
, 1977)
[23]
[24]
.
Powrociwszy do Polski po tragicznej ?mierci Wilhelmiego w wypadku lotniczym, Zanussi wyre?yserował kolejne prowokacyjne studium człowiecze?stwa,
Spiral?
(1978).
Jan Nowicki
zagrał w nim rol? zgorzkniałego turysty podro?uj?cego po Tatrach, ktory konsekwentnie d??y ku ?mierci ? najpierw udaj?c si? na strace?cz? podro? wspinaczkow? zako?czon? przysypaniem przez lawin?, a nast?pnie, po odratowaniu przez taternikow ? wyskakuj?c przez okno.
Spirala
była pierwszym filmem Zanussiego docenionym i wyro?nionym na
Festiwalu Filmowym w Cannes
, dzi?ki czemu umocniła mi?dzynarodow? renom? re?ysera. Ow film porownywano z utworem
Louis Malle’a
Bł?dny ognik
(
Le Feu follet
, 1963)
[25]
. Po sukcesie
Spirali
Zanussi nakr?cił ? znow w Niemczech Zachodnich ?
Drogi po?rod nocy
(
Wege in der Nacht
, 1979), studium konformizmu uosabianego przez posta? wyrafinowanego estety Friedricha (
Mathieu Carriere
), ktorego ?ona (Komorowska) z obrzydzeniem ?ledzi jego poci?g ku nazizmowi
[26]
.
Drogi w?rod nocy
były jednak oceniane gorzej, staj?c si? zdaniem Charlesa Kraszewskiego modelowym przykładem afirmacji stereotypow polsko-niemieckich
[27]
.
W 1980 roku, w momencie przełomu solidarno?ciowego, Zanussi nakr?cił dwa kolejne filmy.
Constans
? opowie?? o uzale?nionym od matki studencie matematyki, ktory po jej ?mierci zwraca si? przeciwko całemu ?wiatu ? wielce przypadła do gustu publiczno?ci mi?dzynarodowej. David Paul i Sylvia Glover opisywali
Constans
jako dzieło o ??yciu i ?mierci, skromno?ci i moralnej zgnili?nie, osobistym szcz??ciu i odpowiedzialno?ci wobec społecze?stwa”
[28]
. Gorzej została przyj?ta komedia po?wi?cona ?socjalistycznej bur?uazji” ukształtowanej za rz?dow
Edwarda Gierka
,
Kontrakt
.
Zdaniem Paula i Glover
Kontrakt
, mimo ?e zawiera pewne elementy tragiczne, nie wyrasta ponad ?oburzaj?c? fars?”
[29]
.
Kontrakt
okazał si? filmem znamiennym dla nowej fazy w tworczo?ci re?ysera: ?wła?nie wtedy Zanussi, dotychczasowy ulubieniec inteligenckiej widowni, zacz?ł rozmija? si? z jej gustem” (
Tadeusz Lubelski
)
[30]
.
Gestem otwartego poparcia Zanussiego dla opozycji antykomunistycznej była seria filmow nakr?conych na obczy?nie. Zachodnioniemieckie
Pokuszenie
(
Die Versuchung
, 1981) demonstrowało starcie postaw pomi?dzy otwart? i uczuciow? polsk? malark? (Komorowska) a jej m??em, chłodnym i wyobcowanym Niemcem (
Helmut Griem
); w finale malarka opuszcza m??a i udaje si? do klasztoru
[31]
. Zrealizowana na zlecenie koprodukcja włosko-brytyjska,
Z dalekiego kraju
(
Da un paese lontano
, 1981), stanowiła biografi? Karola Wojtyły do momentu, gdy ten został wybrany papie?em
Janem Pawłem II
[32]
. James L. Franklin z ?
The Boston Globe
” kwitował film słowami, ?e ?wi?cej mowi nam o owym dalekim kraju ani?eli o samym człowieku”
[33]
. Zachodnioniemiecko-szwajcarski
Sinobrody
(
Blaubart
, 1982) według powie?ci
Maxa Frischa
ukazywał losy lekarza, ktory ?ywi platoniczn? miło?? do prostytutki
[34]
.
Bardziej osobisty charakter miały dwa filmy Zanussiego wy?wietlane w kinach. W zachodnioniemieckim
Imperatywie
(
Imperativ
, 1982) Zanussi rozwijał w?tki z
Iluminacji.
Głowny bohater filmu, matematyk i wykładowca akademicki (
Robert Powell
), poszukuje sensu ?ycia w dysputach filozoficznych z
popem
. Owe poszukiwania prowadz? matematyka na skraj rozpaczy. Richard Grenier z ?
The New York Timesa
” opisywał
Imperatyw
jako dzieło ?dziwne, lecz interesuj?ce ? rozgadane, pełne fanatyzmu, nieco szalone”
[35]
. Prawdziwym triumfem Zanussiego jako mi?dzynarodowego autora na wygnaniu stał si? jednak kr?cony w koprodukcji
Rok spokojnego sło?ca
(1984). Jest to melodramat o Polce (Komorowska), ktor? po II wojnie ?wiatowej gn?bi ubek (Zapasiewicz). Kobieta zyskuje szans? na emigracj? dzi?ki uczuciu, ktore ?ywi do niej ameryka?ski ?ołnierz (
Scott Wilson
). Przeszkod? w opuszczeniu kraju jest jednak matka, ktor? Polka musi si? opiekowa?. Dla władz komunistycznych film z oczywistych powodow był niewygodny, gdy? ?ewidentnie ≪szkalował≫ władz? ludow?, przypominaj?c jej grzechy zało?ycielskie” (Ewa Ciszewska, Marta Kasprzak)
[36]
. Gdy jednak
Rok spokojnego sło?ca
otrzymał
Złotego Lwa
na
Mi?dzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji
, został ostatecznie wł?czony do szerszej kinowej dystrybucji w Polsce
[37]
.
Kolejny film nakr?cony w RFN,
Paradygmat, czyli pot?ga zła
(
Paradigma
, 1985), ukazuje losy studenta teologii, ktory paradoksalnie brnie w post?puj?ce uzale?nienie od zła, ubiegaj?c si? o stypendium od demonicznego producenta broni (
Vittorio Gassman
).
Paradygmat
dowodził post?puj?cego rozwarstwienia opinii krytykow wobec Zanussiego. O ile filmoznawca
Tomasz Kłys
chwalił po latach film jako ?arcydzieło […] mieni?ce si? znaczeniowymi niuansami”
[16]
, o tyle
Małgorzata Sadowska
oraz
Bartosz ?urawiecki
ostro krytykowali
Paradygmat
za skrajnie
homofobiczny
portret fabrykanta, ktory niemal gwałci głownego bohatera
[38]
. W zrealizowanym trzy lata po?niej filmie
Gdzie?kolwiek jest, je?li? jest
(
Wherever You Are
, 1988) Zanussi zaj?ł si? z kolei histori? ambasadora
Urugwaju
w Polsce, ktory za sw? bierno?? wobec potajemnych zbroje? mniejszo?ci niemieckiej przed
II wojn? ?wiatow?
zostaje ukarany; jego ?ona popada w szale?stwo oraz zostaje po?niej zamordowana przez hitlerowcow
[39]
.
Powrot do Polski (po 1989)
[
edytuj
|
edytuj kod
]
W 1989 roku Zanussi powrocił na stałe do Polski, gdzie nakr?cił
Stan posiadania
, opowie?? o dawnym opozycjoni?cie (
Artur ?mijewski
), ktory po transformacji ustrojowej zakochuje si? w cynicznej cenzorce (
Krystyna Janda
).
Stan posiadania
zdobył na
Mi?dzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie
nagrod? jury ekumenicznego, gdy? podejmował zdaniem Marioli Marczak problem ?konieczno?ci zgodnego wspoł?ycia z dawnymi opresorami”, ale te? ?weryfikacji etycznej i pragmatycznej zachowa? inteligencji oraz jej ethosu w czasach kreowania nowego porz?dku społecznego”
[40]
. Uko?czywszy niemiecki film telewizyjny
Długa rozmowa z ptakiem
(1990), re?yser podj?ł si? realizacji hagiograficznej biografii ojca
Maksymiliana Kolbe
, ktory poniosł m?cze?sk? ?mier? w obozie koncentracyjnym w
Auschwitz
. Jednak zdaniem Kłysa film
?ycie za ?ycie. Maksymilian Kolbe
(1990), pozbawiony autorskiego sznytu, nale?ał do ?najsłabszych w dorobku re?ysera”
[16]
. Natomiast
Dotkni?cie r?ki
(1993) o studencie muzykologii, ktory zach?ca dawno nieaktywnego zawodowo maestra (
Max von Sydow
) do skomponowania swego wy?nionego utworu, cieszyło si? lepsz? renom? w?rod krytykow. Michał Zacharzewski pisał, i? ?w
Dotkni?ciu r?ki
Zanussi podejmuje temat natchnienia i inspiracji. […] Re?yser zastanawia si? bowiem, czy istnieje co? takiego jak powołanie do stworzenia czego? wiekopomnego”
[41]
.
Cwał
(1995), jeden z ostatnich filmow Zanussiego z udziałem Mai Komorowskiej, okazał si? szczegolnym utworem w jego dorobku. Osadzony w realiach epoki stalinowskiej komediodramat był po?wi?cony chłopcu (
Bartosz Obuchowicz
), synowi
akowca
wysłanemu przez matk? do ekscentrycznej ciotki (Komorowska). Ta ?wiadomie wybrała strategi?
dwojmy?lenia
, aby przetrwa? mroczne czasy stalinizmu. Zanussi przekonywał przy okazji realizacji
Cwału
, ?e ten film ma dla? charakter autobiograficzny i jest jak ?karta wyj?ta z rodzinnego albumu”
[42]
.
Cwał
został uhonorowany mi?dzy innymi Nagrod? Specjaln? Jury na Festiwalu Polskich Filmow Fabularnych, a z uznaniem spotkały si? te? role Komorowskiej i Obuchowicza.
Jerzy Pła?ewski
pisał, ?e
Cwał
traktuje o ?filozofii przetrwania” w erze, ktora nie sprzyja człowiecze?stwu
[43]
.
Po realizacji
Cwału
Zanussi podj?ł si? wyre?yserowania serialu
Opowie?ci weekendowe
(1996?2000), w zamierzeniu kontrapunktu dla cyklu telewizyjnego
Dekalog
(1988)
Krzysztofa Kie?lowskiego
[44]
. Nakr?cił te? kolejny hagiograficzny film,
Brata naszego Boga
(1997) na podstawie
sztuki
Wojtyły o
Adamie Chmielowskim
[16]
. Jednak?e najwi?kszy sukces artystyczny w Polsce po 1989 roku re?yser osi?gn?ł filmem
?ycie jako ?miertelna choroba przenoszona drog? płciow?
(2000). Jego głowny bohater, ?miertelnie chory i zgorzkniały profesor (Zapasiewicz), z zemsty za niemo?no?? odwrocenia swojego losu obraca swoj gniew przeciwko młodej parze.
?ycie
spotkało si? z uznaniem krytykow i zostało nagrodzone Grand Prix Festiwalu Polskich Filmow Fabularnych, jednak nie miało szans na szerok? dystrybucj? poza Polsk?. Derek Elley z ?
Variety
” pisał, ?e ?
?ycie,
przejrzy?cie wyre?yserowane, bardzo proste i ?wiadome ogranicze? sztuki filmowej, jest łatwym, wci?gaj?cym seansem ? rodzajem pewnego jako?ciowego kina europejskiego, ktore ju? prawie wygasło, pochodz?cego prosto z serca, nie za? podr?cznikowego”
[45]
. Zanussi podj?ł wkrotce po nakr?ceniu
?ycia
decyzj? o wyre?yserowaniu jego
spin-offa
pod nazw?
Suplement
(2002), ktory skupiał si? wła?nie na młodej parze. ?Nieo?wieceni odrzuc? dzieło rzemie?lnika jako filozoficzn? oper? mydlan?, ale dla nadaj?cych na tych samych falach, co Zanussi,
Suplement
b?dzie pochłaniał a? do momentu rozproszenia uwagi” ? pisano w ?Variety”
[46]
.
Suplement
został uhonorowany nagrod? FIPRESCI na Mi?dzynarodowym Festiwalu Filmowym w Moskwie
[46]
.
Sukces artystyczny Zanussi odniosł te? filmem
Persona non grata
(2005), w ktorym ambasador RP w Urugwaju (Zapasiewicz) gorzknieje w obliczu niemo?no?ci naprawienia ?wiata. W
Personie non grata
jako rosyjski wiceminister spraw zagranicznych wyst?pił ceniony wowczas rosyjski re?yser
Nikita Michałkow
, po?niejszy apologeta
Władimira Putina
[47]
.
Kolejne filmy Zanussiego spotykały si? jednak z coraz wi?ksz? krytyk?. Kr?cone w koprodukcji polsko-ukrai?skiej
Serce na dłoni
(2008), w ktorym ukrai?ski biznesmen (
Bohdan Stupka
) poszukuje nadziei na przeszczep serca w młodym desperacie, było zło?liwie komentowane.
Paweł T. Felis
pisał: ?Najbardziej przera?a nie to, ?e Zanussiemu film si? nie udał, ale fakt, ?e tworca
Iluminacji
nakr?cił obraz tak jednoznacznie mizdrz?cy si? do widza”
[48]
.
Rewizyta
(2009), w ktorej wybrani bohaterowie filmow Zanussiego ponownie si? ze sob? spotykali, rownie? nie przyniosła sukcesu arty?cie
[49]
. Całkowit? kl?sk? artystyczn? okazało si? jednak
Obce ciało
(2014). Nakr?cona w koprodukcji polsko-włosko-rosyjskiej opowie?? o polskiej katoliczce (
Agata Buzek
), pragn?cej poj?? do klasztoru wbrew zdaniu jej włoskiego partnera (Riccardo Leonelli), zderzała szlachetno?? Polki z cynizmem wychowanej przez komunistk? szefowej korporacji (
Agnieszka Grochowska
). Tadeusz Lubelski odczytywał ow kontrast jako wyj?tkowo nachalny: ?Walcz?c ze swoj? epok? w imi? warto?ci, w ktore wierzy, zasłu?ony re?yser osi?ga efekt odwrotny do zamierzonego: po?nymi nieudanymi filmami nikogo do swoich racji nie przekonuje, a dawnych miło?nikow ? ostatecznie do siebie zra?a”
[50]
.
Obce ciało
otrzymało sze?? filmowych antynagrod ?
W??y
? w tym dla najgorszego polskiego filmu roku
[51]
. Wariacja na temat mitu
Fausta
,
Eter
(2018), te? nie miała najlepszej prasy. Tomasz Gardzi?ski z portalu
Spider’s Web
kwitował film słowami, ?e Zanussi ?nie jest w stanie wystarczaj?co zaufa? ich [widzow] inteligencji i dojrzało?ci, by zej?? z pozycji m?drca na poziom towarzysza. Poucza zamiast anga?owa? i ostatecznie ponosi pora?k?”
[52]
.
Kolejny film pod tytułem
Liczba doskonała
(2022), znow oparty na pojedynku postaw m??czyzny u kresu ?ycia (
Andrzej Seweryn
) i młodego matematyka (
Jan Marczewski
), miał problemy dystrybucyjne; został pomini?ty w konkursie głownym na Festiwalu Polskich Filmow Fabularnych
[53]
, a po premierze kinowej w kwietniu 2023 roku spotkał si? ze spolaryzowanym odbiorem. Przykładowo, ks. Andrzej Luter z ?
Wi?zi
” pisał: ?Zanussi pyta widza, tu i teraz, w 2023 roku: kim jeste?, po co istniejesz, co robisz, i co chcesz robi?? Nie odpowiada na te pytania indoktrynacyjnie, niczego nie narzuca. Pozostawia przestrze? wolno?ci”
[54]
. Z drugiej strony, Janek Brzozowski z portalu Film.org.pl przekonywał, ?e dysputy głownych bohaterow ?mog? wydawa? si? pocz?tkowo interesuj?ce, z czasem grz?zn? jednak na intelektualnej mieli?nie”
[55]
.
Działalno?? pozare?yserska
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Wykładowca
Wydziału Radia i Telewizji im. Krzysztofa Kie?lowskiego Uniwersytetu ?l?skiego
[5]
[56]
,
Collegium Civitas
w Warszawie
[57]
oraz
Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego
[58]
. Recenzent rozpraw doktorskich i habilitacyjnych
[59]
. Członek krajowy czynny Wydziału VI Tworczo?ci Artystycznej
Polskiej Akademii Umiej?tno?ci
(od 1994)
[60]
, stacji PAU w Katowicach oraz Komitetu ?Polska w Zjednoczonej Europie” Prezydium
Polskiej Akademii Nauk
[5]
. Pełni funkcj? przewodnicz?cego Rady Programowej i wykładowcy Akademii Multi Art w Krakowie
[61]
[62]
. Jest honorowym przewodnicz?cym włoskiego festiwalu Popoli e Religioni ? Terni Film Festival
[63]
.
Osobie i tworczo?ci Krzysztofa Zanussiego po?wi?cono dwa filmy dokumentalne:
Struktur? człowieka
(1989, re?.
Gra?yna Banaszkiewicz
)
[64]
i
Niepokoj
(2004, re?.
Krzysztof Tchorzewski
)
[64]
.
Dorota Narewska twierdziła, ?e ?kino Zanussiego dotyka duchowo?ci jako pewnej ogolnej wła?ciwo?ci rozumnej osoby ludzkiej poszukuj?cej prawdy”
[65]
. Halina Orczak-Moraczewska dodawała, i? bohaterem zbiorowym dzieł re?ysera jest ?człowiek postawiony przed wyborem mi?dzy warto?ciami a pokus? ich odrzucenia. Probierzem jest jego moralna wra?liwo?? wyra?aj?ca si? kompromisem pomi?dzy sfer? marze? o indywidualnej wolno?ci a ?yciow? praktyk?, ktora t? wolno?? dobrowolnie ogranicza”
[4]
. Howard Feinstein rozwijał tematyk? pojedynku postaw, wskazuj?c trzy typy star? u Zanussiego: pomi?dzy determinizmem a woln? wol?; pomi?dzy
empiryzmem
(analiz? rozumow?) a
wiar? katolick?
(łask?); wreszcie pomi?dzy samo?wiadomo?ci? człowieka a niewidzialn? presj? ze strony społecznego ?rodowiska
[66]
. Magdalena Nawisielska interpretowała kino Zanussiego jako
psychoanalityczn?
aren? zmaga? z wiecznym brakiem, ktory jego bohaterowie wypełniaj? (nieobecno?? ojca lub te?
Boga
)
[67]
.
Jakub Majmurek
, oceniaj?c dorobek re?ysera, pisał i? ?wszystkie najlepsze filmy Zanussiego rozgrywały si? w ?rodowisku polskiej, peerelowskiej inteligencji. Re?yser doskonale znał i czuł to ?rodowisko, jego problemy, symboliczne (nie tylko zreszt?) stawki, o jakie toczyła si? w nim gra”. Jednak?e tworczo?? Zanussiego po 1989 roku zdaniem Majmurka składa si? z filmow, ktore ?cho? poprawne warsztatowo, s? sztywne, akademickie, nie ma w nich eksperymentow z form? i j?zykiem filmowym, nie ma ducha tworczych poszukiwa?”
[68]
. Wiktor Rusin oskar?ał po?ne kino Zanussiego o pozorowanie dylematow moralnych:
- ?wszystkie pytania i dramaty s? wył?cznie pozorne, albowiem padaj? ze skrycie pewnej siebie, sztucznej perspektywy stworzonej przez aspiracje etyczne (duch etyki zachodniego chrze?cija?stwa) oraz estetyczne (styl ≫prawdziwego inteligenta≪) wspołczesnego, moralnego konformisty”
[67]
.
Krzysztof Zanussi deklarował si? jako
konserwatysta
i wierz?cy
katolik
. Wielokrotnie z dezaprobat? wyra?ał si? o ?wiecko?ci cywilizacji zachodnioeuropejskiej, wieszcz?c jej rychły upadek
[69]
[70]
. Obawiał si? jednak rownie? populistycznych rz?dow we Włoszech, w Polsce oraz na W?grzech, ktore jego zdaniem były ?oznakami pewnej niedojrzało?ci społecznej”
[69]
. Z niepokojem obserwował tak?e demonta? studiow filmowych na rzecz scentralizowanej produkcji filmowej w 2019 roku, kwituj?c ow? inicjatyw? owczesnego ministra kultury
Piotra Gli?skiego
jako pomysł ?PRL-owski”
[71]
. Przyjmował jednocze?nie z rozczarowaniem rz?dy Prawa i Sprawiedliwo?ci po 2015 roku, twierdz?c i? ?bezideowo??” wcze?niej rz?dz?cej Platformy Obywatelskiej została zast?piona ?fałszyw? ideowo?ci?”
[72]
. Był zwolennikiem demokracji przedstawicielskiej jako pragmatycznie lepszej ni? dyktatura, podkre?laj?c, ?e władza ?nie powinna spoczywa? w r?kach jednej partii czy ludzi”
[73]
. Miał tak?e ?wiadomo??, ?e zmierzch cywilizacji zachodniej wynikał z ?ilo?ci upokorze?, ktore na przestrzeni wiekow zafundowali?my ludziom z innych kontynentow […]. Odwet jest przecie? naturaln? potrzeb? człowieka. My?l?, ?e mo?emy si? go spodziewa?”
[70]
.
Zanussi sprzeciwiał si?
drugiej fali feminizmu
:
- ?Jestem za tym dobrym feminizmem, ktory kazał paniom domaga? si? praw wyborczych, mo?liwo?ci kształcenia itd.… Ale przeciw temu złemu, ktory ma je dzi? uczyni? identycznymi jak m??czy?ni ? w karierowiczostwie, bezwzgl?dno?ci, wulgarno?ci”
[74]
.
Zanussi był w bliskich kontaktach z
rosyjskimi
lud?mi kultury, fascynował si? tamtejsz? kultur?: ?społecze?stwo rosyjskie ? w przeciwie?stwie do polskiego znacznie szybciej krzepnie w nowych warunkach”
[75]
. Był jednak w?rod intelektualistow, ktorzy protestowali przeciwko uwi?zieniu przez Rosjan ukrai?skiego re?ysera
Ołeha Sencowa
[76]
. Pot?piał rownie? agresywno??
Kremla
w polityce zagranicznej: bombardowanie Czeczenii, agresj? na Ukrain?
[77]
. Podkre?lał swe przywi?zanie do
sceptycyzmu
, ktory ?pozwala mi broni? warto?ci. Nie pozwala mi ich zbyt łatwo zaakceptowa?, poniewa? zawsze dostrzega w człowieku jego ro?ne oblicza”
[78]
.
Zanussi otwarcie gardził
humanistami
, uznaj?c fundusze przeznaczane na nauki humanistyczne za zmarnowane: ?w humanistyce kompletna niedorajda, najbardziej popychana, z najwi?kszymi pieni?dzmi, nie zajdzie bardzo daleko”
[79]
. Przeło?yło si? to na tre?? jego filmow, w ktorych to wła?nie przedstawiciele
nauk ?cisłych
s? przedstawieni jako dostojni, tymczasem humani?ci ? jako ludzie groteskowi
[79]
. Zdaniem filmoznawcy Sebastiana Jagielskiego, w swoich filmach i wywiadach z nim przeprowadzanych Zanussi zdradzał te?
homofobiczn?
retoryk?. W wywiadzie z 1998 roku dla ?Kina” re?yser stawiał znak rowno?ci mi?dzy
homoseksualizmem
a
pedofili?
[80]
. Jagielski zauwa?ył, ?e w wielu filmach re?ysera homoseksualizm kojarzony jest ?z demoralizacj? i
sadomasochizmem
(
Paradygmat
,
Urok wszeteczny
), szanta?em (
Gdzie?kolwiek jest, je?li? jest
) czy zniewie?ciałymi ≪ciotami≫ (
Kontrakt
,
Serce na dłoni
)”
[81]
. Gdy jeszcze w 2006 roku Małgorzata Sadowska i
Bartosz ?urawiecki
opublikowali tekst o homofobicznych tropach w filmach Zanussiego, ten straszył autorow publikacji pozwem s?dowym
[82]
; sam po?niej ironizował, ?e stał si? w mediach ?dy?urnym homofobem”
[83]
.
?onaty z El?biet? Grocholsk?-Zanussi
[84]
. Mieszka w
Laskach
[85]
.
- O monta?u w filmie amatorskim
(1968)
- Nowele filmowe
(Warszawa 1976)
- Scenariusze filmowe
(Warszawa 1978)
- Rozmowy o filmie amatorskim
(Warszawa 1978)
- Kontrakt
(Warszawa 1980)
- Scenariusze filmowe II
(Warszawa 1985)
- Scenariusze filmowe III
(Warszawa 1992)
- Opowie?ci weekendowe. Cykl nowel telewizyjnych
(Wrocław 1997)
- Pora umiera?. Wspomnienia, refleksje, anegdoty
(Warszawa 1997)
- Scenariusze filmowe IV
(Warszawa 1998)
- Mi?dzy jarmarkiem a salonem
(Warszawa 1999)
- ?Wielbł?d i ucho igielne”
(Zamo?? 2001)
- Bigos nie zginie! … w rodzinnej Europie
(Warszawa 2003)
- Strategie ?ycia, czyli jak zje?? ciastko i je mie?
(Pozna? 2015)
Nagrody honorowe
Rok
|
Instytucja
|
Nagroda
|
Uzasadnienie
[6]
|
1971
|
Ministerstwo Kultury i Sztuki
|
Nagroda Ministra Kultury I Sztuki III stopnia
|
b.d.
|
1977
|
Lubuskie Lato Filmowe
|
Złote Grono
|
za ?tworczo?? w oparciu o konsekwentnie podejmowan? analiz? postaw moralnych człowieka we wspołczesnym ?wiecie”
|
1978
|
Towarzystwo Krzewienia Kultury ?wieckiej
|
Nagroda za lata 1976?1977
|
b.d.
|
1982
|
Katolickie Centrum Filmowe ?La Novicella” w Rzymie
|
Nagroda Katolickiego Centrum Filmowego
|
b.d.
|
1984
|
Polska Rzeczpospolita Ludowa
|
Nagroda Pa?stwowa I stopnia
|
za osi?gni?cia w dziedzinie filmu kinowego i telewizyjnego
|
1987
|
Włoskie Stowarzyszenie Autorow Teatralnych i Filmowych
|
nagroda ?Lumiere”
|
za całokształt tworczo?ci w dziedzinie filmowej
|
1991
|
Komitet Kinematografii
|
Nagroda Przewodnicz?cego Komitetu Kinematografii dla producentow filmowych
|
b.d.
|
1997
|
|
Medal im. Vittorio de Siki
|
za sacrum w sztuce filmowej
|
1998
|
Mi?dzynarodowa Grupa Lektury w San Miniato
|
Nagroda Ostatnich Lat XX Wieku
|
b.d.
|
2001
|
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego
|
Nagroda w dziedzinie filmu
|
b.d.
|
2001
|
Przegl?d ?Febiofest” w Pradze
|
Nagroda za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2002
|
Festiwal Premii Internazionali E. Flaiano w Pesarze we Włoszech
|
Nagroda za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2002
|
Mi?dzynarodowy Festiwal Filmowy w
Jerozolimie
|
Nagroda za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2003
|
Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP
,
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Federacji Rosyjskiej
|
Dyplom
|
za ?wybitne zasługi w dziele wzajemnego zrozumienia i zbli?enia społecze?stw Polski i Rosji”
|
2003
|
Festiwal Filmowy Palic w
Suboticy
|
nagroda im. Aleksandra Lifki
|
za wkład w rozwoj kina europejskiego
|
2003
|
Fundacja Ente dello Spettacolo
|
nagroda im. Roberta Bressona
|
b.d.
|
2006
|
Festiwal Filmowy na wyspie Ischia
|
Koralowy Klaps za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2006
|
Festiwal Filmowy w
Taorminie
|
Taormina Arte Award for Cinematic Excellence 2006
|
b.d.
|
2007
|
Batumi International Art-House Film Festival
|
Nagroda za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2007
|
Uniwersytet Nawarry w
Pampelunie
|
Nagroda im. Luki Brajnovicia
|
za całokształt tworczo?ci artystycznej
|
2007
|
I?skie Lato Filmowe w
I?sku
|
Złota Rybka za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2009
|
Mi?dzynarodowy Festiwal im. Andrieja Tarkowskiego ?Zwierciadło” w Iwanowie
|
Nagroda
|
za ?wybitny wkład w kinematografi?”
|
2009
|
Lato Filmow w Warszawie
|
Pioro Mistrza
|
całokształt tworczo?ci scenariopisarskiej
|
2009
|
Mi?dzynarodowy Festiwal Filmowy w Sewastopolu
|
Nagroda Specjalna
|
za ?wkład w rozwoj ?wiatowej kinematografii”
|
2009
|
Federacja Rosyjska
|
Bałtycka Gwiazda
|
za zasługi w umacnianiu kontaktow i wi?zi kulturalnych pa?stw regionu Morza Bałtyckiego
|
2009
|
Klub Inteligencji Katolickiej
|
Nagroda ?Pontifici”
|
b.d.
|
2010
|
Festiwal Grand OFF w Warszawie
|
Grand OFF za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2010
|
Festiwal Re?yserii Filmowej w
?widnicy
|
Kryształowy Dzik za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2010
|
Papieska Rada ds. Kultury
|
Medal
Per Artem ad Deum
|
b.d.
|
2011
|
Kino Charlie w Łodzi
|
Złoty Glan za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2012
|
Mi?dzynarodowy Festiwal Filmowy w Goa
|
Nagroda za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2013
|
Mi?dzynarodowy Festiwal Filmowy ?Tofifest” w Toruniu
|
Złoty Anioł za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2014
|
Zamojski Festiwal Filmowy ?Spotkania z histori?”
|
Grand Prix
|
za szczegolne zasługi dla polskiej kinematografii historycznej
|
2014
|
Mi?dzynarodowy Festiwal Filmowy ?Transilvania” w
Klu?u-Napoce
|
Nagroda za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2015
|
Akademia Telewizyjna
|
?SuperWiktor” za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2015
|
12.
Festiwal Filmow ? Spotka? NieZwykłych
w
Sandomierzu
|
Korona Sandomierska
|
b.d.
|
2016
|
Sanktuarium w Ł?gowie
|
Człowiek Pojednania i Pokoju
[86]
|
b.d.
|
2017
|
Prezydent Gda?ska
|
Festiwal Solidarity of Arts
|
b.d.
|
2017
|
Festiwal Filmu Polskiego w Ameryce
|
Nagroda Specjalna ?Skrzydła”
|
za dokonania w dziedzinie sztuki filmowej poza Polsk?
|
2018
|
Instytut Polski w Moskwie
|
Człowiek Dialogu
|
dla tworcow i działaczy kultury zaanga?owanych w dialog polsko-rosyjski
|
2019
|
Festiwal Polskich Filmow Fabularnych w Gdyni
|
Platynowe Lwy za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
2019
|
Wojewoda kujawsko-pomorski
|
Nagroda
|
?w uznaniu zasług dla kultury polskiej”
|
2019
|
Mi?dzynarodowy Festiwal Filmowy ?Listapad” w
Mi?sku
|
Nagroda Prezydenta Republiki Białorusi
|
za ?zachowanie i promowanie duchowych tradycji w kinematografii”
|
2019
|
Mi?dzynarodowy Festiwal Filmowy ?Bałtyckie debiuty” w
Swietłogorsku
|
Nagroda
|
za ?wkład w rozwoj kina”
|
2019
|
Wojewoda kujawsko-pomorski
|
statuetka ?Ta?cz?cej pary kujawsko-pomorskiej”
|
?w uznaniu zasług dla kultury polskiej”
|
2019
|
Festiwal ?Kino Pavasaris” w Wilnie
|
Nagroda Honorowa
|
b.d.
|
2019
|
Tarnowska Nagroda Filmowa
|
Nagroda za całokształt i wkład w polsk? kinematografi?
|
b.d.
|
2019
|
Polska Akademia Filmowa
|
Orzeł za osi?gni?cia ?ycia
|
b.d.
|
2019
|
Fundacja Polskiego Godła Promocyjnego ?
Teraz Polska
”
|
Wybitny Polak
|
|
2020
|
Stowarzyszenie Autorow Zdj?? Filmowych
|
Nagroda Specjalna
|
b.d.
|
2023
|
Camerimage
|
Nagroda za całokształt tworczo?ci
|
b.d.
|
- ↑
Barbara
B.
Gruszka-Zych
Barbara
B.
,
W niebie nie pojd? do dentysty
[online], Portal rodzina.wiara.pl, listopad 2010
[dost?p 2016-05-11]
.
- ↑
Zanussi Krzysztof
, [w:]
Encyklopedia PWN
[dost?p 2021-10-02]
.
- ↑
a
b
?Kino jak spowied?”. Re?yser Krzysztof Zanussi ko?czy 80 lat ? Polsat News
[online], Polsat News, 17 czerwca 2019
[dost?p 2020-10-23]
(
pol.
)
.
- ↑
a
b
c
Halina
H.
Olczak-Moraczewska
Halina
H.
,
Krzysztof Zanussi
[online], Culture.pl
[dost?p 2020-10-23]
(
pol.
)
.
- ↑
a
b
c
Prof. Krzysztof Pius Zanussi
, [w:] baza ?Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (
OPI PIB
)
[dost?p 2020-08-03]
.
- ↑
a
b
c
Krzysztof Zanussi
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
?mier? prowincjała
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Przemy?l
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Twarz? w twarz
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Zaliczenie
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
?Struktura kryształu”, re?. Krzysztof Zanussi
[online], Culture.pl, 2001
[dost?p 2020-10-23]
(
pol.
)
.
- ↑
Marta
M.
Hauschild
Marta
M.
,
Trzecia fala polskiego kina? Dzieje kilku terminow
, ?Kwartalnik Filmowy” (57?58), 2007, s. 112
,
ISSN
0452-9502
[dost?p 2020-10-27]
.
- ↑
Marcin
M.
Malecko
Marcin
M.
,
Wra?liwo?? w słu?bie etyki. O aktorskich kreacjach Mai Komorowskiej w filmach Krzysztofa Zanussiego
, ?Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantow Uniwersytetu Jagiello?skiego. Nauki Humanistyczne” (19), 2017, s. 76?77,
DOI
:
10.26361/ZNTDH.08.2017.19.05
,
ISSN
2082-9469
[dost?p 2020-10-23]
.
- ↑
a
b
Maryla
M.
Hopfinger
Maryla
M.
,
Zanussiego ?wiczenia z ?ycia
, ?Kino” (1), 1973, s. 4?11
[dost?p 2020-10-23]
.
- ↑
Rola
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
a
b
c
d
Tomasz
T.
Kłys
Tomasz
T.
,
Krzysztofa Zanussiego kino intelektualne
, [w:]
Ewelina
E.
Nurczy?ska-Fidelska
(red.),
Kino polskie w trzynastu sekwencjach
, Krakow: Rabid, 2005
[dost?p 2020-10-23]
.
brak strony (ksi??ka)
- ↑
Sebastian
S.
Jagielski
Sebastian
S.
,
Polska: nie tylko Kino Moralnego Niepokoju
, [w:]
Tadeusz
T.
Lubelski
,
Iwona
I.
Sowi?ska
,
Rafał
R.
Syska
(red.),
Kino epoki nowofalowej
, Krakow: Universitas, 2015, s. 1189
.
- ↑
Iluminacja
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
The Catamount Killing
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Bilans kwartalny
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Nachtdienst
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Marek
M.
Radziwon
Marek
M.
,
Barwy ochronne nie wyblakły
, ?Kwartalnik Filmowy” (18), 1997, s. 140
[dost?p 2020-10-23]
.
- ↑
Anatomie Stunde
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Haus der Frauen
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Peter
P.
Cowie
Peter
P.
,
Made in Poland: The metaphysical cinema of Krzysztof Zanussi
, ?Film Comment”, 16 (5), 1980, s. 34?39
,
ISSN
0015-119X
[dost?p 2020-10-23]
.
- ↑
Wege in der Nacht
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Charles S.
Ch.S.
Kraszewski
Charles S.
Ch.S.
,
Of Whores and Heiresses: Polish Women, German Men and Stereotypes in Heinrich Boll’s ?Der Zug war punktlich” and Krzysztof Zanussi’s ?Drogi po?rod nocy”
, ?Comparative Literature Studies”, 40 (3), 2003, s. 306?307
,
ISSN
0010-4132
[dost?p 2020-10-23]
.
- ↑
David
D.
Paul
David
D.
,
Sylvia
S.
Glover
Sylvia
S.
,
The Difficulty of Moral Choice: Zanussi’s Contract and The Constant Factor
, ?Film Quarterly”, 2, 37, 1983, s. 21
.
- ↑
David
D.
Paul
David
D.
,
Sylvia
S.
Glover
Sylvia
S.
,
The Difficulty of Moral Choice: Zanussi’s Contract and The Constant Factor
, ?Film Quarterly”, 2, 37, 1983, s. 20
.
- ↑
Tadeusz
T.
Lubelski
Tadeusz
T.
,
Historia kina polskiego 1895?2014
, Krakow: Universitas, 2015, s. 445
.
- ↑
Die Versuchung
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Group raises $5 million to film Pope’s life story
, ?The Globe and Mail”, 13 listopada 2020, s. 21
.
- ↑
TV’s flawed biography of a pope from Poland
, ?Boston Globe”, 20 grudnia 1981, s. 1
.
- ↑
Blaubart
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Richard
R.
Grenier
Richard
R.
,
Film: 'Imperative,' a Religious Quest
, ?
The New York Times
”, 29 marca 1985, C14
.
- ↑
Ewa
E.
Ciszewska
Ewa
E.
,
Marta
M.
Kasprzak
Marta
M.
,
Zagraniczna tworczo?? Krzysztofa Zanussiego w okresie PRL-u: Konteksty i konsekwencje wspołpracy z niemieckimi producentami telewizyjnymi
, ?Kwartalnik Filmowy”, 103, 2018, s. 150
.
- ↑
David
D.
Paul
David
D.
,
Gdansk: Pole Position
, ?Film Comment”, 22 (6), 1985, s. 38
.
- ↑
Małgorzata
M.
Sadowska
Małgorzata
M.
,
Bartosz
B.
?urawiecki
Bartosz
B.
,
Barwy ochronne, czyli kino seksualnego niepokoju
[online], 2002
[dost?p 2020-10-26]
[zarchiwizowane z
adresu
2020-10-26]
.
- ↑
Wherever You Are
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Mariola
M.
Marczak
Mariola
M.
,
Od inteligencji do klasy ?redniej. ?Dzieje” ethosu inteligenckiego w filmie polskim po roku 1989
, ?Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL”, 29 (2), 2016, s. 198
,
ISSN
0860-8024
[dost?p 2020-10-26]
.
- ↑
Michał
M.
Zacharzewski
Michał
M.
,
Dotkni?cie r?ki
[online], Z dala od polityki, 3 wrze?nia 2018
[dost?p 2020-10-26]
(
pol.
)
.
- ↑
Dominika
D.
Kaszuba
Dominika
D.
,
Re?yser nie tylko dla inteligentow
[online], Onet Kultura, 24 lipca 2009
[dost?p 2020-10-26]
(
pol.
)
.
- ↑
Marek
M.
Haltof
Marek
M.
,
The Representation of Stalinism in Polish Cinema
, ?Canadian Slavonic Papers / Revue Canadienne des Slavistes”, 42 (1/2), 2000, s. 58
,
ISSN
0008-5006
[dost?p 2020-10-26]
.
- ↑
Josephine
J.
Woll
Josephine
J.
,
Polish film: Krzysztof Zanussi’s Opowiesci weekendowe
[online], Kino Eye Magazine, 15 pa?dziernika 2001
[dost?p 2020-10-26]
.
- ↑
Derek
D.
Elley
Derek
D.
,
Derek
D.
Elley
Derek
D.
,
Life as a Fatal Sexually Transmitted Disease
[online], Variety, 13 listopada 2000
[dost?p 2020-10-26]
(
ang.
)
.
- ↑
a
b
Eddie
E.
Cockrell
Eddie
E.
,
Supplement
[online], Variety, 31 lipca 2002
[dost?p 2020-10-26]
(
ang.
)
.
- ↑
Wacław
W.
Radziwinowicz
Wacław
W.
,
Michałkow ? genialny dworak Stalina, Chruszczowa i Putina
[online], Gazeta Wyborcza, 29 sierpnia 2009
[dost?p 2020-10-26]
.
- ↑
Paweł T.
P.T.
Felis
Paweł T.
P.T.
,
Zanussi z Dod? mizdrzy si? do widza
[online], Gazeta Wyborcza, 26 wrze?nia 2008
[dost?p 2020-10-26]
.
- ↑
Tadeusz
T.
Lubelski
Tadeusz
T.
,
Historia kina polskiego 1895?2014
, Krakow: Universita, 2015, s. 703
.
- ↑
Tadeusz
T.
Lubelski
Tadeusz
T.
,
Historia kina polskiego 1895?2014
, Krakow: Universita, 2015, s. 704
.
- ↑
Jakub
J.
Grygiel
Jakub
J.
,
W??e 2015 rozdane. Obce ciało bezkonkurencyjne
[online], rozrywka.blog, 2 kwietnia 2015
[dost?p 2020-10-26]
(
pol.
)
.
- ↑
Tomasz
T.
Gardzi?ski
Tomasz
T.
,
To byłby udany film, gdyby tylko Zanussi zaufał widzowi. Eter ? recenzja
[online], rozrywka.blog, 3 grudnia 2018
[dost?p 2020-10-26]
(
pol.
)
.
- ↑
Jacek
J.
Szczerba
Jacek
J.
,
Nie kwestionuj? pyta? Zanussiego. ?mieszy mnie sposob ich ?opakowania” i nie chodzi jedynie o peruk?
[online], Gazeta Wyborcza, 11 kwietnia 2023
[dost?p 2023-04-17]
.
- ↑
Andrzej
A.
Luter
Andrzej
A.
,
?Liczba doskonała”. Ten film trzeba przetrawi?, przemy?le?, prze?y?
, ?Wi??”, 16 kwietnia 2023
[dost?p 2023-04-17]
(
pol.
)
.
- ↑
Janek
J.
Brzozowski
Janek
J.
,
Liczba doskonała. Płaszczaki Zanussiego [recenzja]
[online], film.org.pl, 15 kwietnia 2023
[dost?p 2023-04-17]
(
pol.
)
.
- ↑
Prof. Krzysztof Zanussi
[online], Uniwersytet ?l?ski, 6 pa?dziernika 2019
[dost?p 2020-10-31]
[zarchiwizowane z
adresu
2020-08-11]
.
- ↑
ZANUSSI Krzysztof, prof. ? Collegium Civitas
[online], civitas.edu.pl, 9 sierpnia 2020
[dost?p 2020-10-31]
[zarchiwizowane z
adresu
2020-08-09]
.
- ↑
Magdalena
M.
Czernek
Magdalena
M.
,
Krzysztof Zanussi odbierze Platynowe Lwy
[online], Oficjalny serwis internetowy miasta Gdynia, 20 maja 2019
[dost?p 2020-10-31]
(
pol.
)
.
- ↑
prof. Krzysztof Pius Zanussi
[online], recenzenci.opi.org.pl
[dost?p 2020-10-31]
.
- ↑
Rocznik Polskiej Akademii Umiej?tno?ci. Rok 2021
, wyd. Krakow 2022, s. 27
.
- ↑
Wykładowcy AMA Akademia Multi Art
. Akademia Multi Art - AMA FILM SCHOOL. [dost?p 2016-06-17]. [zarchiwizowane z
tego adresu
(2016-11-13)].
- ↑
Rada Programowa Akademii Multi Art
. Akademia Multi Art - AMA FILM SCHOOL. [dost?p 2016-06-17]. [zarchiwizowane z
tego adresu
(2016-08-10)].
- ↑
KRZYSZTOF ZANUSSI ? Terni Film Festival Popoli e Religioni
[online]
[dost?p 2020-10-27]
(
wł.
)
.
- ↑
a
b
Krzysztof Zanussi
w bazie
filmpolski.pl
- ↑
Dorota
D.
Narewska
Dorota
D.
,
Kino Zanussiego ? co? wi?cej ni? ?gor?cy sprzeciw wobec tego, co działo si? wokoł”
, [w:]
Andrzej
A.
Baczy?ski
,
Michał
M.
Dro?d?
(red.),
Cierpienie i nadzieja w tworczo?ci filmowej Krzysztofa Zanussiego
, Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie. Wydawnictwo Naukowe, 2015, s. 43,
DOI
:
10.15633/9788374384476.04
[dost?p 2020-10-27]
.
- ↑
Howard
H.
Feinstein
Howard
H.
,
Zanussi, Krzysztof
, [w:]
Tom
T.
Pendergast
,
Sara
S.
Pendergast
(red.),
International Dictionary of Films and Filmmakers
, Farmington Hills: St. James Press, 2000, s. 1098
.
- ↑
a
b
Ewa
E.
Drygalska
Ewa
E.
,
Kryształy, iluminacje i słaba wiara: Krytyka Polityczna wraca do Zanussiego
[online], Popmoderna
[dost?p 2020-10-27]
(
ang.
)
.
- ↑
Jakub
J.
Majmurek
Jakub
J.
,
Kino tworczego zastoju
, wyd. 11, Dwutygodnik, sierpie? 2009
[dost?p 2020-10-26]
[zarchiwizowane z
adresu
2020-10-26]
(
pol.
)
.
- ↑
a
b
Aleksandra
A.
Jarecka
Aleksandra
A.
,
Krzysztof Zanussi na festiwalu GoEast: Europa Zachodnia jest kulturalnie wyczerpana
[online], Deutsche Welle, 15 kwietnia 2019
[dost?p 2020-10-28]
(
pol.
)
.
- ↑
a
b
Mateusz
M.
Demski
Mateusz
M.
,
Trzeszcz?cy ?wiat ? rozmowa z Krzysztofem Zanussim
[online], Przekroj, 31 pa?dziernika 2018
[dost?p 2020-10-28]
(
pol.
)
.
- ↑
Zanussi: Re?yserzy b?d? jako? probowali pracowa? w nowych warunkach. Ale b?d? one gorsze
[online], TVN24, 3 stycznia 2019
[dost?p 2020-10-28]
(
pol.
)
.
- ↑
?Wcze?niej bezideowo??, teraz fałszywa ideowo??”. Zanussi szczerze o PiS: Zawiedli mnie
[online], Wprost, 26 marca 2017
[dost?p 2020-10-28]
(
pol.
)
.
- ↑
Zanussi komentuje działania PiS: Chyba nie ma powodu do trwogi
[online], naTemat.pl
[dost?p 2020-10-28]
(
pol.
)
.
- ↑
Krzysztof Zanussi: feminizm jest jak cholesterol ? wywiad
[online], Onet Wiadomo?ci, 3 wrze?nia 2013
[dost?p 2020-10-28]
(
pol.
)
.
- ↑
Krzysztof Zanussi o Rosji i swoim nowym filmie
[online], Onet Wiadomo?ci, 24 kwietnia 2006
[dost?p 2020-10-28]
(
pol.
)
.
- ↑
Zanussi o niedoko?czonej, proroczej sztuce Sencowa: Ostatni akt ?ycie dopisało
[online], TOK FM
[dost?p 2020-10-28]
(
pol.
)
.
- ↑
Natalia
N.
Szostak
Natalia
N.
,
Krzysztof Zanussi w Russia Today upomniał si? o Czeczeni? i Ukrain?. ?Rosja jest 50 lat za ?wiatem”
[online], Gazeta Wyborcza, 16 pa?dziernika 2015
[dost?p 2020-10-28]
.
- ↑
Zdzislaw
Z.
Pietrasik
Zdzislaw
Z.
,
Applause for a Donkey: An Interview with Krzysztof Zanussi
, ?Performing Arts Journal”, 12 (2/3), 1990, s. 26,
DOI
:
10.2307/3245550
,
JSTOR
:
3245550
[dost?p 2020-11-25]
.
- ↑
a
b
Sebastian
S.
Jagielski
Sebastian
S.
,
Maskarady m?sko?ci. Pragnienie homospołeczne w polskim kinie fabularnym
, Krakow: Towarzystwo Autorow i Wydawcow Prac Naukowych Universitas, 2013, s. 335,
ISBN
978-83-242-2284-1
.
- ↑
Sebastian
S.
Jagielski
Sebastian
S.
,
Maskarady m?sko?ci. Pragnienie homospołeczne w polskim kinie fabularnym
, Krakow: Towarzystwo Autorow i Wydawcow Prac Naukowych Universitas, 2013, s. 333,
ISBN
978-83-242-2284-1
.
- ↑
Sebastian
S.
Jagielski
Sebastian
S.
,
Maskarady m?sko?ci. Pragnienie homospołeczne w polskim kinie fabularnym
, Krakow: Towarzystwo Autorow i Wydawcow Prac Naukowych Universitas, 2013, s. 346,
ISBN
978-83-242-2284-1
.
- ↑
Sebastian
S.
Jagielski
Sebastian
S.
,
‘I Like Taboo’: Queering the cinema of Krzysztof Zanussi
, ?Studies in Eastern European Cinema”, 4 (2),
2013
, s. 143,
DOI
:
10.1386/seec.4.2.143_1
,
ISSN
2040-350X
[dost?p 2023-03-06]
(
ang.
)
.
- ↑
Sebastian
S.
Jagielski
Sebastian
S.
,
Maskarady m?sko?ci. Pragnienie homospołeczne w polskim kinie fabularnym
, Krakow: Towarzystwo Autorow i Wydawcow Prac Naukowych Universitas, 2013, s. 344,
ISBN
978-83-242-2284-1
.
- ↑
Krzysztof Zanussi i El?bieta Grocholska: ?ałował, ?e rzucił si? w to uczucie tak po?no
[online], Viva.pl
[dost?p 2022-12-16]
(
pol.
)
.
- ↑
Krzysztof Zanussi
[online], www.kobieta.pl
[dost?p 2022-12-16]
(
pol.
)
.
- ↑
Krzysztof Zanussi odebrał statuetk? Człowieka Pojednania i Pokoju 2016, Dziennik Bałtycki
.
- ↑
Doktorzy Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
. kul.pl. [dost?p 2011-02-23].
- ↑
Doktorzy Honoris Causa
. [w:]
Uniwersytet Opolski
[on-line]. uni.opole.pl. [dost?p 2015-08-12].
- ↑
Małgorzata D?browska
,
Krzysztof Zanussi doktorem honoris causa Uniwersytetu Łodzkiego
, ?
Przegl?d Nauk Historycznych
” 12 (2013), nr 2, s. 309?311.
- ↑
Pierwotnie, postanowieniem Prezydenta RP z dnia 28 czerwca 1999 (
M.P. z 1999 r. nr 29, poz. 444
? pkt 1.), odznaczony ni?sz? klas? OOP ? Krzy?em Komandorskim; korekta wprowadzona postanowieniem Prezydenta RP z dnia 5 listopada 1999 (
M.P. z 2000 r. nr 5, poz. 94
).
- ↑
Warszawa. Wr?czono złote medale ?Gloria Artis”
. e-teatr.pl, 10 wrze?nia 2005. [dost?p 2011-06-21].
- ↑
Zanussi Maestro Krzysztof
- ↑
Apdovanot? asmen? duomen? baz?
[online], Apdovanot? asmen? duomen? baz? | Lietuvos Respublikos Prezidentas
[dost?p 2020-10-21]
(
lit.
)
.
- ↑
Указ Президента Укра?ни № 233/2009
. president.gov.ua. [dost?p 2011-04-13].
(
ukr.
)
.
- ↑
Komunikat Nr 189/VI kad.
. orka.sejm.gov.pl, 5 lipca 2010.
- ↑
Zanussi komandorem francuskiego orderu
. Polski Instytut Sztuki Filmowej, 2012-12-14. [dost?p 2012-12-16]. [zarchiwizowane z
tego adresu
(2014-10-13)].
(
pol.
)
.
- ↑
Spotkanie taszkenckiej Polonii z Prof. Krzysztofem Zanussim ? Polska w Uzbekistanie ? Portal Gov.pl
[online], Polska w Uzbekistanie
[dost?p 2022-10-13]
(
pol.
)
.
1960-69
|
|
---|
1970-79
|
|
---|
1980-89
|
|
---|
1990-99
|
|
---|
2000-09
|
|
---|
2010-29
|
|
---|
1990?1999
|
|
---|
2000?2009
|
|
---|
2010?2019
|
|
---|
2020?2029
|
|
---|
do 2009
|
|
---|
2010?2019
|
- 2010:
Krzysztof Zanussi
- 2011:
Stanisław Niemczyk
- 2012:
Ennio Morricone
,
Stefan Stuligrosz
- 2013:
Stanisław Rodzi?ski
- 2014:
Mario Botta
,
Adam Bujak
- 2015:
Krzysztof Penderecki
,
Wincenty Ku?ma
,
Wydawnictwo Herder
- 2016:
Antonina Krzyszto?
,
Arvo Part
,
Arnaldo Pomodoro
- 2017:
Michał Heller
,
Toma? Halik
,
Claudia Henzler
- 2018:
Aleksandr Sokurow
,
Jan Andrzej Kłoczowski
- 2019:
Marcin Bornus-Szczyci?ski
,
Tadeusz Boruta
,
Aleksander Kornouhow
|
---|
lata 20. XXI wieku
|
|
---|
Identyfikatory zewn?trzne: