Jerzy Jozef Henryk Potocki
[2]
herbu
Pilawa
(albo
Jerzy Antoni Potocki
)
[3]
(ur.
21 stycznia
1889
w
Wiedniu
, zm.
20 wrze?nia
1961
w
Genewie
) ?
dyplomata
,
senator
i ziemianin,
rotmistrz
Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
(
3 pułk Ułanow ?l?skich
).
Był synem
Romana
, trzeciego
ordynata
Ła?cuta
, i El?biety Matyldy Radziwiłł, wnukiem
Alfreda Jozefa Potockiego
i bratem
Alfreda Antoniego
.
Uko?czył studia na
Wydziale Prawa
Uniwersytetu Lwowskiego
,
Oxford University
, nast?pnie rolnictwo w
Halle
. W czasie
I wojny ?wiatowej
w
armii Austro-W?gier
. 8 stycznia 1919 przyj?ty do Wojska Polskiego, przydzielony do
Sztabu Generalnego WP
. W 1919 szef Polskiej Misji Wojskowej w
Budapeszcie
. Nast?pnie w latach 1919?20 adiutant
Jozefa Piłsudskiego
. Zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze
starsze?stwem
z dniem 1 czerwca 1919.
Po
traktacie ryskim
administrował odziedziczonym maj?tkiem
Pomorzany
w
powiecie zborowskim
i du?o podro?ował. Członek rad nadzorczych społek: Polskie Rafinerie Olejow Skalnych SA, ?Premier” Polska Naftowa SA, Pierwsza Galicyjska SA dla Przemysłu Naftowego, dawniej S. Szczepanowski i Ska, Zachodnio-Galicyjska Akcyjna Społka Naftowa i Gazowa. W 1926 uczestniczył w
safari
w Afryce, w 1927 odbył podro? w
Himalaje
. Prezes zarz?du powiatowego Federacji Polskich Zwi?zku Obro?cow Ojczyzny w
Zborowie
i prezes zarz?du wojewodzkiego organizacji w
Tarnopolu
.
W
wyborach parlamentarnych 1930 roku
(tzw.
wybory brzeskie
) wybrany na senatora z listy
Bezpartyjnego Bloku Wspołpracy z Rz?dem
z
wojewodztwa tarnopolskiego
. W
Senacie RP
(1930?1933) członek komisji spraw zagranicznych i sekretarz komisji spraw wojskowych.
Od 1933 w słu?bie dyplomatycznej. W pocz?tku 1933 wyjechał z tajn? misj? do Pary?a, sonduj?c w imieniu Piłsudskiego opini? rz?du francuskiego w sprawie projektu
wojny prewencyjnej
przeciwko Niemcom
[4]
. 3 marca 1933 uzyskał nominacj? na
ambasadora
RP w
Rzymie
, za sugesti? J. Piłsudskiego odmowił obj?cia placowki wobec udziału Włoch w
Pakcie Czterech
. 3 czerwca 1933 mianowany na ambasadora RP w
Ankarze
, od 1936 ambasador w
Waszyngtonie
, z jednoczesn?
akredytacj?
na
Kubie
.
Został zmuszony do podania si? do dymisji w zwi?zku z publikacj? przez
III Rzesz?
w tzw.
Białej Ksi?dze
[5]
przechwyconych przez Niemcow po zaj?ciu Warszawy kilku raportow dyplomatycznych Potockiego z Waszyngtonu, co uniemo?liwiło mu dalsze sprawowanie misji. W jednym z raportow opisywał on bowiem prezydenta
Roosevelta
jako pozostaj?cego na usługach ?mi?dzynarodowki ?ydowskiej”, ktora miałaby ?d??y? z cał? ?wiadomo?ci?” do ?przyszłej rozgrywki militarnej” co zostało uznane za "nie tylko obra?liwe dla prezydenta USA, ale tak?e zainspirowane propagand? hitlerowsk?"
[5]
.
Po zako?czeniu misji osiadł w
Limie
. ?onaty z Susan? de Iturregui y Orbegoso
[6]
(1899?1989), peruwia?sk? arystokratk? z
Trujillo
, z ktor? miał syna Stanisława (wła?ciciel
zamku w Ła?cucie
[7]
). Od 1953 był kawalerem malta?skim, ktory reprezentował
Zakon Malta?ski
jako poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny w
Peru
.
Odznaczony Krzy?em Komandorskim
Orderu Odrodzenia Polski
,
Krzy?em Walecznych
,
Orderem Korony Rumunii
III kl.
Pochowany w krypcie rodzinnej w podziemiach ko?cioła parafialnego w
Ła?cucie
.
- ↑
Z jednoczesn?
akredytacj?
na
Kubie
- ↑
Jerzy Jozef Henryk Potocki
- ↑
Jerzy Sewer Dunin-Borkowski
:
Almanach Bł?kitny
. Warszawa: 1908, s. 742, 743.
- ↑
Polskie plany akcji prewencyjnej w roku 1933
- ↑
a
b
Dokumenty dotycz?ce ostatnich czasow przed wybuchem wojny znalezione w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Pałacu Bruhla w Warszawie
, Krakow: Nakładem wydawnictwa "Goniec krakowski", 1940, Cytat: [12/01/1939] Prezydent Roosevelt był pierwszym, ktory otwarcie rzucił hasło nienawi?ci do faszyzmu. Prezydent miał w tym podwojny cel: 1) chciał odwroci? uwag? społecze?stwa ameryka?skiego od zawiłych i ci??kich problemow wewn?trznych, a głownie od problemu walki ?wiata kapitalistycznego z obozem pracy; 2) przez wytworzenie nastrojow wojennych i niebezpiecze?stwa gro??cego Europie, chciał zmusi? społecze?stwo ameryka?skie do aprobaty olbrzymiego programu dozbrojeniowego Ameryki, ktory przekracza potrzeby defensywne Stanow Zjednoczonych. [...] Dla tej mi?dzynarodowki ?ydowskiej, ktora ma głownie swoje interesy rasowe na celu, wywy?szenie Prezydenta Stanow Zjednoczonych na to ?najidealniejsze“ stanowisko obro?cy praw człowieka, było genjalnem poci?gni?ciem, a zarazem stworzeniem bardzo niebezpiecznego ogniska nienawi?ci na tym kontynencie, oraz podziału ?wiata na dwa wrogie obozy. Przy tem uj?to cało?? w mistern? robot?: stworzono Roosevelt’owi podstawy do aktywizacji polityki zagranicznej Stanow i do stworzenia t? drog? olbrzymich zasobow militarnych dla przyszłej rozgrywki wojennej, do ktorej ?ydzi ?wiata d??? z cał? ?wiadomo?ci?.
.
brak strony (ksi??ka)
- ↑
Jerzy Potocki
. ipsb.nina.gov.pl [dost?p 2020-07-10]
- ↑
A. I..
Stanisław hr. Potocki ?ucorczy” Anastazj??
. ?
Głos Słupski
”. Nr 129, s. 17, 5/6 czerwca 1993.
Bibliografia, literatura, linki
[
edytuj
|
edytuj kod
]