Jerzy Potocki (ambasador)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Jozef Henryk Potocki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1889
Wiede? , Austro-W?gry

Data i miejsce ?mierci

20 wrze?nia 1961
Genewa , Szwajcaria

Ambasador RP w Turcji
Okres

od 1 czerwca 1933
do 15 maja 1936

Poprzednik

Kazimierz Olszowski

Nast?pca

Michał Sokolnicki

Ambasador RP w USA [1]
Okres

od 15 maja 1936
do 15 grudnia 1940

Poprzednik

Stanisław Patek

Nast?pca

Jan Ciechanowski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Komandor Orderu Korony Rumunii Kawaler/Dama Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM)

Jerzy Jozef Henryk Potocki [2] herbu Pilawa (albo Jerzy Antoni Potocki ) [3] (ur. 21 stycznia 1889 w Wiedniu , zm. 20 wrze?nia 1961 w Genewie ) ? dyplomata , senator i ziemianin, rotmistrz Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej ( 3 pułk Ułanow ?l?skich ).

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Był synem Romana , trzeciego ordynata Ła?cuta , i El?biety Matyldy Radziwiłł, wnukiem Alfreda Jozefa Potockiego i bratem Alfreda Antoniego .

Uko?czył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego , Oxford University , nast?pnie rolnictwo w Halle . W czasie I wojny ?wiatowej w armii Austro-W?gier . 8 stycznia 1919 przyj?ty do Wojska Polskiego, przydzielony do Sztabu Generalnego WP . W 1919 szef Polskiej Misji Wojskowej w Budapeszcie . Nast?pnie w latach 1919?20 adiutant Jozefa Piłsudskiego . Zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starsze?stwem z dniem 1 czerwca 1919.

Po traktacie ryskim administrował odziedziczonym maj?tkiem Pomorzany w powiecie zborowskim i du?o podro?ował. Członek rad nadzorczych społek: Polskie Rafinerie Olejow Skalnych SA, ?Premier” Polska Naftowa SA, Pierwsza Galicyjska SA dla Przemysłu Naftowego, dawniej S. Szczepanowski i Ska, Zachodnio-Galicyjska Akcyjna Społka Naftowa i Gazowa. W 1926 uczestniczył w safari w Afryce, w 1927 odbył podro? w Himalaje . Prezes zarz?du powiatowego Federacji Polskich Zwi?zku Obro?cow Ojczyzny w Zborowie i prezes zarz?du wojewodzkiego organizacji w Tarnopolu .

W wyborach parlamentarnych 1930 roku (tzw. wybory brzeskie ) wybrany na senatora z listy Bezpartyjnego Bloku Wspołpracy z Rz?dem z wojewodztwa tarnopolskiego . W Senacie RP (1930?1933) członek komisji spraw zagranicznych i sekretarz komisji spraw wojskowych.

Od 1933 w słu?bie dyplomatycznej. W pocz?tku 1933 wyjechał z tajn? misj? do Pary?a, sonduj?c w imieniu Piłsudskiego opini? rz?du francuskiego w sprawie projektu wojny prewencyjnej przeciwko Niemcom [4] . 3 marca 1933 uzyskał nominacj? na ambasadora RP w Rzymie , za sugesti? J. Piłsudskiego odmowił obj?cia placowki wobec udziału Włoch w Pakcie Czterech . 3 czerwca 1933 mianowany na ambasadora RP w Ankarze , od 1936 ambasador w Waszyngtonie , z jednoczesn? akredytacj? na Kubie .

Został zmuszony do podania si? do dymisji w zwi?zku z publikacj? przez III Rzesz? w tzw. Białej Ksi?dze [5] przechwyconych przez Niemcow po zaj?ciu Warszawy kilku raportow dyplomatycznych Potockiego z Waszyngtonu, co uniemo?liwiło mu dalsze sprawowanie misji. W jednym z raportow opisywał on bowiem prezydenta Roosevelta jako pozostaj?cego na usługach ?mi?dzynarodowki ?ydowskiej”, ktora miałaby ?d??y? z cał? ?wiadomo?ci?” do ?przyszłej rozgrywki militarnej” co zostało uznane za "nie tylko obra?liwe dla prezydenta USA, ale tak?e zainspirowane propagand? hitlerowsk?" [5] .

Po zako?czeniu misji osiadł w Limie . ?onaty z Susan? de Iturregui y Orbegoso [6] (1899?1989), peruwia?sk? arystokratk? z Trujillo , z ktor? miał syna Stanisława (wła?ciciel zamku w Ła?cucie [7] ). Od 1953 był kawalerem malta?skim, ktory reprezentował Zakon Malta?ski jako poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny w Peru .

Odznaczony Krzy?em Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski , Krzy?em Walecznych , Orderem Korony Rumunii III kl.

Pochowany w krypcie rodzinnej w podziemiach ko?cioła parafialnego w Ła?cucie .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Z jednoczesn? akredytacj? na Kubie
  2. Jerzy Jozef Henryk Potocki
  3. Jerzy Sewer Dunin-Borkowski : Almanach Bł?kitny . Warszawa: 1908, s. 742, 743.
  4. Polskie plany akcji prewencyjnej w roku 1933
  5. a b Dokumenty dotycz?ce ostatnich czasow przed wybuchem wojny znalezione w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Pałacu Bruhla w Warszawie , Krakow: Nakładem wydawnictwa "Goniec krakowski", 1940, Cytat: [12/01/1939] Prezydent Roosevelt był pierwszym, ktory otwarcie rzucił hasło nienawi?ci do faszyzmu. Prezydent miał w tym podwojny cel: 1) chciał odwroci? uwag? społecze?stwa ameryka?skiego od zawiłych i ci??kich problemow wewn?trznych, a głownie od problemu walki ?wiata kapitalistycznego z obozem pracy; 2) przez wytworzenie nastrojow wojennych i niebezpiecze?stwa gro??cego Europie, chciał zmusi? społecze?stwo ameryka?skie do aprobaty olbrzymiego programu dozbrojeniowego Ameryki, ktory przekracza potrzeby defensywne Stanow Zjednoczonych. [...] Dla tej mi?dzynarodowki ?ydowskiej, ktora ma głownie swoje interesy rasowe na celu, wywy?szenie Prezydenta Stanow Zjednoczonych na to ?najidealniejsze“ stanowisko obro?cy praw człowieka, było genjalnem poci?gni?ciem, a zarazem stworzeniem bardzo niebezpiecznego ogniska nienawi?ci na tym kontynencie, oraz podziału ?wiata na dwa wrogie obozy. Przy tem uj?to cało?? w mistern? robot?: stworzono Roosevelt’owi podstawy do aktywizacji polityki zagranicznej Stanow i do stworzenia t? drog? olbrzymich zasobow militarnych dla przyszłej rozgrywki wojennej, do ktorej ?ydzi ?wiata d??? z cał? ?wiadomo?ci?. .
  6. Jerzy Potocki . ipsb.nina.gov.pl [dost?p 2020-07-10]
  7. A. I.. Stanisław hr. Potocki ?ucorczy” Anastazj?? . ? Głos Słupski ”. Nr 129, s. 17, 5/6 czerwca 1993.  

Bibliografia, literatura, linki [ edytuj | edytuj kod ]