Jozef Marian Geisler (ur. 13 pa?dziernika ^[1] 1859 w Cz?stochowie , zm. 1 maja 1924 w Otwocku ) ? polski lekarz.

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Dyplom lekarza otrzymał na Cesarskiego Uniwersytecie Warszawskim 3 kwietnia 1887 roku. Po uzyskaniu dyplomu osiadł w Karczewie , a w sezonie letnim praktykował rownie? w Otwocku. W roku 1890 uruchomił w swej willi w Otwocku zakład k?pielowy. W roku 1893 ^[2] , z finansow? pomoc? Adama Chełmo?skiego (1861?1924) wybudował w lesie, mi?dzy dzisiejszymi ulicami Ko?ciuszki, Chopina i Geislera, du?y pi?trowy budynek przeznaczony na zakład leczniczy chorob płuc, przede wszystkim gru?licy.

Był członkiem Zarz?du Towarzystwa Przyjacioł Otwocka, oddanym propagatorem Otwocka jako tzw. stacji klimatycznej, był członkiem Warszawskiego Towarzystwa Higienicznego, członkiem zało?ycielem Warszawskiego Towarzystwa Przeciwgru?liczego, przyczynił si? do nadania miastu statusu pierwszej stacji dezynfekacyjnej, ktorej został kierownikiem.

W roku 1915 został wraz z dr. Władysławem Czaplickim ewakuowany przez władze rosyjskie w gł?b Rosji, sk?d powrocił w roku 1918 w złym stanie zdrowia. Chorował ci??ko, do pracy ju? nie powrocił i zmarł w Otwocku 1 maja 1924 roku.

Historia sanatorium Geislera [ edytuj | edytuj kod ]

Wybudowany w 1893 roku pi?trowy budynek przeznaczony został na zakład lecznicy chorob płuc i gru?licy. Sanatorium komfortowe, urz?dzone zgodnie z zasadami higieny (bie??ca woda, kanalizacja, czterdzie?ci przestronnych jednoosobowych pokoi, dwie du?e werandy do le?akowania, obszerna jadalnia i salon) cieszyło si? du?ym obło?eniem.

W sanatorium Geislera stosowano skutecznie metod? klimatyczno-dietetycznego leczenia gru?licy płuc, wprowadzono odm? sztuczn?.

W połowie 1898 roku ^[2] sanatorium zostało rozbudowane. Dwie cz??ci pi?trowe budynku głownego zostały poł?czone ł?cznikiem i tworzyły cało??. Drewniane budynki były bogato zdobione wycinanymi w drewnie ornamentami i poło?one w zadbanym lesie.

Sanatorium funkcjonowało do wybuchu I wojny ?wiatowej. Wraz ze ?mierci? doktora Jozefa Geislera przestało istnie?.

W budynku byłego sanatorium nowi wła?ciciele Waks i Frydland otworzyli pensjonat o nazwie Dyeta, zmieniony po?niej na Patria, ktory prowadziła Regina Rozenblat.

W czasie wojny był tu dom mieszkalny, kawiarnia i restauracja.

W 1946 w dawnym zakładzie leczniczym doktora J. Geislera otwarto Sanatorium Przeciwgru?licze PPS , potem PPR , a nast?pnie ZUS .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]