Sukcesja apostolska
| Data konsekracji
|
23 lutego 1130
|
| Miejscowo??
|
Rzym
|
| Konsekrator
|
Giovanni z Camaldoli
|
|
|
Innocenty II
(
łac.
Innocentius II
, wła?c.
Gregorio Paparone
lub
Papareschi
[1]
; ur. w
Rzymie
? zm.
24 wrze?nia
1143
tam?e
[2]
) ?
papie?
w okresie od 14 lutego 1130 do 24 wrze?nia 1143
[1]
.
Grzegorz Papareschi pochodził z Rzymu, z dzielnicy Trastevere (
Zatybrze
). Karier? ko?cieln? rozpoczynał prawdopodobnie jako kleryk pałacowy
antypapie?a
Klemensa III
(1084?1100). Po?niej jednak podporz?dkował si? papie?owi
Paschalisowi II
, ktory w 1116 mianował go
kardynałem
-diakonem
Sant'Angelo in Pescheria
[2]
. Po raz pierwszy jest po?wiadczony w tej godno?ci w bulli Paschalisa II z 24 maja 1116. Rok po?niej był
legatem
w
Lombardii
razem z kardynałem Janem z Cremy. Uczestniczył w
wyborze
Gelazjusza II
24 stycznia 1118. Dwukrotnie, 1121?1122 i 1123?1125, był legatem we Francji, za ka?dym razem w towarzystwie swego przyszłego rywala
Piotra Pierleoni
. W 1122 razem z
Lambertem z Ostii
i
Sakso z S. Stefano
był legatem w Niemczech, gdzie doszło do wynegocjowania
konkordatu z Wormacji
, ko?cz?cego
spor o inwestytur?
[2]
. Bulle papieskie podpisywał od 24 maja 1116 do 10 kwietnia 1129.
Bezpo?rednio po ?mierci
Honoriusza II
, rankiem 14 lutego 1130 Gregorio Papareschi został wybrany na papie?a przez komisj? kardynalsk? wyłonion? jeszcze za ?ycia poprzedniego papie?a
[2]
. Komisja ta nie zebrała si? jednak w pełnym składzie i wi?kszo?? kardynałow nie uznała jej werdyktu. Jeszcze tego samego dnia w
ko?ciele S. Marco
doszło do powtornej elekcji, w wyniku ktorej papie?em został kardynał Pietro Pierleoni, ktory przybrał imi?
Anaklet II
[1]
. Obaj pretendenci zostali konsekrowani tego samego dnia, 23 lutego 1130. Anakleta II konsekrował
biskup Porto
kardynał
Pietro Senex
w
bazylice latera?skiej
, a Innocentego II ?
biskup Ostii
kardynał
Giovanni z Camaldoli
w
ko?ciele S. Maria Nuova
, b?d?cym
tytularn? diakoni?
kanclerza
Ajmeryka
, głownego zwolennika Innocentego II
[2]
. W krotkim czasie zwolennicy Anakleta II zwyci??yli w Rzymie, wobec czego Innocenty II musiał ucieka? z miasta. Rozpocz?ła si? 8-letnia
schizma
w Ko?ciele katolickim, zwana schizm? Anakleta
[2]
.
Anaklet II zyskał poparcie norma?skiego hrabiego Sycylii
Rogera II
, ktoremu nadał tytuł krolewski
[1]
. W tej sytuacji Innocenty II, po opuszczeniu Rzymu, musiał uchodzi? najpierw na połnoc Włoch, a nast?pnie do Francji
[1]
. Tam zyskał poparcie wpływowego kaznodziei,
Bernarda z Clairvaux
[1]
. Na synodzie w Clermont w listopadzie 1130 Francja i Anglia uznały Innocentego II za prawowitego papie?a. Nieco po?niej, pod wpływem arcybiskupa Magdeburga
Norberta z Xanten
, Innocentego II uznał tak?e krol Niemiec
Lotar III
[2]
. W stosunkowo niedługim czasie zdecydowana wi?kszo?? ?wiata katolickiego opowiedziała si? po stronie wła?nie jego. Anakleta II popierały jedynie krolestwo Sycylii, Mediolan, Akwitania i Szkocja
[2]
.
Wiosn? 1133 Lotar III najechał
Itali?
, chc?c obali? Anakleta II, jednak wyprawa zako?czyła si? tylko cz??ciowym sukcesem
[2]
. Wojska niemieckie zaj?ły tylko cz??? miasta, w tym Lateran i Watykan. 4 czerwca 1133 Innocenty II koronował Lotara III na cesarza rzymskiego w
bazylice latera?skiej
[1]
. W tym samym dniu wydał te? bull? podporz?dkowuj?c? polskie diecezje zwierzchnictwu Magdeburga. Po wyje?dzie cesarza i jego wojsk papie? nie utrzymał si? jednak w Rzymie i musiał uchodzi? do
Pizy
, gdzie przebywał do lutego 1137
[1]
. W 1135 w Pizie odbył si?
synod
, ktory ponownie rzucił
ekskomunik?
na antypapie?a
[1]
. Krotko po tym synodzie Bernard z Clairvaux oraz kardynałowie Guido Pisano i Mathieu z Albano przeci?gn?li Mediolan na stron? Innocentego II.
W czasie pobytu w Pizie Innocenty II wydał
bull? protekcyjn?
dla archidiecezji gnie?nie?skiej, po?rednio uniewa?niaj?c rozporz?dzenia z 1133 roku o podporz?dkowaniu Polski metropolii magdeburskiej (7 lipca 1136).
W 1136 Lotar III ponownie najechał Itali?, jednak tym razem nie zdołał zaj?? Rzymu, cho? odniosł kilka sukcesow na południu Italii
[2]
. W drodze powrotnej z tej wyprawy, w grudniu 1137, zmarł
[2]
. Jeszcze przed ?mierci? cesarza, Innocenty II nawi?zał rokowania z krolem Rogerem II sycylijskim
[2]
. Jesieni? 1137 Innocenty II ponownie mogł rezydowa? w Rzymie, a w Salerno pod patronatem Rogera II odbyły si? negocjacje kardynałow obu zwa?nionych stron. Wowczas na stron? Innocentego przeszedł kardynał
Pietro Pisano
, jeden z najbardziej powa?anych kanonistow. Schizma zako?czyła si?
de facto
wraz ze ?mierci? Anakleta II 25 stycznia 1138
[2]
. Wprawdzie jego zwolennicy obrali kardynała Grzegorza z SS. Apostoli na
antypapie?a Wiktora IV
, ale ten ju? 29 maja 1138 podporz?dkował si? Innocentemu II
[1]
.
W 1139 zwołał
Sobor latera?ski II
, ktory zlikwidował skutki
schizmy
po wyst?pieniu
antypapie?a
Anakleta II
[1]
. Wbrew wcze?niejszym obietnicom łaski, byli stronnicy Anakleta II zostali w wi?kszo?ci pozbawieni swych stanowisk i godno?ci, co spotkało si? z krytyk? m.in. Bernarda z Clairvaux
[2]
.
Po soborze Innocenty II wznowił walk? z Rogerem II, jednak poniosł pora?k?
[1]
. 25 lipca 1139 papie? zawarł z Rogerem II traktat, w ktorym uznał jego tytuł krolewski w zamian za hołd lenny z ziem
Apulii
i
Sycylii
[1]
. W 1141 Innocenty II toczył spor z krolem Francji
Ludwikiem VII
o obsad? archidiecezji
Bourges
, czego skutkiem było nało?enie
interdyktu
na wszystkie miejsca pobytu krola
[2]
.
W 1143 w Rzymie wybuchła rebelia pod wodz?
Arnolda z Brescii
, ksi?dza, ktory ju? wcze?niej został pot?piony za nieortodoksyjne pogl?dy. W rezultacie tego buntu powstała rzymska komuna miejska, kwestionuj?ca ?wieck? władz? papie?a nad miastem
[2]
.
Innocenty II zmarł 24 wrze?nia 1143 w Rzymie
[1]
.
- Johannes M. Brixius,
Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181
, Berlin 1912
- Kazimierz Dopierała,
Ksi?ga papie?y
, Pozna? 1996
- Huls, Rudolf:
Kardinale, Klerus und Kirchen Roms: 1049?1130.
Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom. Max Niemeyer Verlag. Tybinga 1977,
ISBN
978-3-484-80071-7
- Pope Innocent II
. Catholic Encyclopedia. [dost?p 2012-12-04].
(
ang.
)
.