Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Holownik
?
statek
zbudowany specjalnie do wykonywania operacji
holowniczych
[1]
. Ma
silnik
o niewspołmiernie du?ej mocy i
uci?gu
(do kilkudziesi?ciu ton siły) w stosunku do wielko?ci jednostki.
Holowniki wyposa?a si? w haki holownicze lub
windy
holownicze z automatyczn? regulacj?
siły naci?gu
liny holowniczej.
Ze wzgl?du na wielko?? oraz
dzielno?? morsk?
dziel? si? na:
- oceaniczne (nawet do kilku tysi?cy ton wyporno?ci i o uci?gu kilkuset T)
- redowe
- portowe
- rzeczne.
Dodatkowo wyposa?one mog? pełni? rol? jako holowniki:
- ratownicze (jednostki o wysokiej dzielno?ci morskiej mog?ce ratowa? ludzi i jednostki pływaj?ce w trudnych warunkach pogodowych)
- przeciwpo?arowe.
Pierwszy holownik został opatentowany w 1736 przez
Jonathana Hullsa
(1699?1758), nap?dzany był przez wiosła, poruszane
silnikiem parowym Newcomena
. Obecnie pow?tpiewa si?, ?e Hulls zdołał z sukcesem zaprezentowa? działaj?cy prototyp skonstruowanego przez siebie statku
[2]
.
Okre?lenia ?holownik, holowa?” (
the tug
,
to tug
) według
Oxford English Dictionary
jako pierwszy u?ył w 1839 r. angielski malarz
J.M.W. Turner
w tytule swojego słynnego obrazu
Ostatnia droga Temeraire’a
; obraz przedstawiał sławny okr?t, bohatera
bitwy pod Trafalgarem
, holowany (
tugged
) na miejsce rozbiorki
[3]
.
- Lesław Furmaga, Jozef Wojcicki:
Mały słownik morski
. Gdynia: Mitel International Ltd., 1993.
ISBN
83-85413-73-1
.
brak strony w ksi??ce