Heinrich von Bamberger

Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1822 Zwonarka
Data i miejsce ?mierci	9 listopada 1888 Wiede?
profesor nauk medycznych
Specjalno??: patologia
Doktorat	1847 Uniwersytet Karola
Profesura	1854
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Juliusza i Maksymiliana w Wurzburgu Uniwersytet Wiede?ski
Multimedia w Wikimedia Commons

Heinrich von Bamberger (ur. 27 grudnia 1822 w Zwonarce pod Prag? , zm. 9 listopada 1888 w Wiedniu ) ? austriacki lekarz patolog.

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

W 1847 otrzymał tytuł doktora medycyny na Uniwersytecie Karola w Pradze , od 1851 by 1854 był asystentem w klinice Johanna von Oppolzera w Wiedniu. W 1854 roku został profesorem patologii terapeutycznej na Uniwersytecie Juliusza i Maksymiliana w Wurzburgu . Od 1872 był z powrotem w Wiedniu, gdzie zast?pił Oppolzera na katedrze patologii i terapii. Jego synem był lekarz chorob wewn?trznych Eugen von Bamberger (1858?1921).

Bamberger był specjalist? w dziedzinie patologii układu oddechowego i kr??enia, pozostawił prace na temat schorze? osierdzia, serca i du?ych naczy?. Jako jeden z pierwszych opisał krwiopochodn? albuminuri?, mocznicowe zapalenie osierdzia i uogolnione zapalenie błon surowiczych. Historycznie, skurcze mi??ni ko?czyn dolnych okre?lano jako chorob? Bambergera.

W 1857 roku opublikował Lehrbuch der Krankheiten des Herzens , jeden z pierwszych podr?cznikow patologii serca.

Wybrane prace [ edytuj | edytuj kod ]

• Die Krankheiten des chylopoetischen Systems . Enke, Erlangen 1855
• Lehrbuch der Krankheiten des Herzens . Braumuller, Wien 1857
• Uber Baco von Verulam . Wurzburg 1865

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Julius Pagel: Bamberger, Heinrich von. [w:] Biographisches Lexikon hervorragender Arzte des neunzehnten Jahrhunderts . Berlin-Wien 1901