Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grigorij Ginzburg
, (
ros.
Григорий Романович Гинзбург, ur.
16 maja
?
/
29 maja
1904
w
Ni?nym Nowogrodzie
; zm.
5 grudnia
1961
w
Moskwie
) ?
rosyjski
pianista
i pedagog muzyczny; laureat IV nagrody na
I Mi?dzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina
. Odznaczony
Nagrod? Stalinowsk?
.
Wykształcenie i praca pedagogiczna
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Na fortepianie zacz?ł gra? w wieku kilku lat. W 1910 roku został uczniem
Aleksandra Goldenweisera
. W wieku trzynastu lat rozpocz?ł nauk? w
Konserwatorium Moskiewskim
na tzw. kursie ni?szym. Po?niej był studentem tej uczelni (dyplom z wyro?nieniem w 1924)
[1]
. W latach 1924?1928 odbywał aspirantur?
[2]
. W 1929 obj?ł stanowisko asystenta w Konserwatorium Moskiewskim. W latach 1935?1961 był profesorem Konserwatorium
[3]
. Jego uczniami byli m.in.
Gleb Akselrod
,
Sergiusz Dorie?ski
,
Aleksiej Skawro?ski
i
Daniel Pollack
[4]
.
W 1922 zadebiutował z orkiestr?, po czym wyst?pił w kilku miastach ZSRR
[3]
. W 1927 roku wzi?ł udział w
I Mi?dzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina
w
Warszawie
, gdzie został laureatem IV nagrody. Konkurs wygrał jego rodak
Lew Oborin
[5]
. Wyst?py Ginzburga chwalili m.in. kompozytor
Stanisław Niewiadomski
, krytyk muzyczny
Piotr Rytel
, pianista
Juliusz Wertheim
i pisarz
Jarosław Iwaszkiewicz
[6]
.
W dalszych latach cz?sto wyst?pował na terenie ZSRR. W 1936 roku ponownie wyst?pił w Polsce (w
Konserwatorium Warszawskim
)
[4]
, a tak?e w Szwajcarii i Szwecji
[3]
. Po wojnie wyst?pował m.in. na Festiwalu Liszta-Bartoka na W?grzech (1956), w Czechosłowacji (1959) i w Jugosławii (1961)
[4]
. Ka?dego roku dawał ok. 120 koncertow
[3]
.
W 1961 roku miał nagra? recital dla
Polskiego Radia
, jednak 5 grudnia zmarł w Moskwie
[4]
.
Dysponował bogatym repertuarem, w ktorym były utwory m.in.
Ferenca Liszta
,
Roberta Schumanna
,
Antona Rubinsteina
,
Fryderyka Chopina
,
Edvarda Griega
i
Leopolda Godowskiego
[3]
. Płyty z jego nagraniami zostały wydane m.in. przez wytworni? Vox Aeterna
[7]
.
Był te? kompozytorem. Skomponował kilka fantazji koncertowych
[4]
.
- Stanisław Dybowski:
Laureaci Konkursow Chopinowskich w Warszawie
. Warszawa: Selene, 2005, s. 45?48.
ISBN
83-910515-1-X
.
- Stefan Wysocki:
Wokoł Konkursow Chopinowskich
. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987.
ISBN
83-212-0443-0
.