Bela Miklos

Pełne imi? i nazwisko	Bela Miklos von Dalnoki
Data i miejsce urodzenia	11 czerwca 1890 Budapeszt
Data i miejsce ?mierci	21 listopada 1948 Budapeszt
Premier W?gier
Okres	od 22 grudnia 1944 (oficjalnie od 28 marca 1945 ) do 15 listopada 1945
Przynale?no?? polityczna	Partia Niepodległo?ci
Poprzednik	Ferenc Szalasi
Nast?pca	Zoltan Tildy
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Bela Miklos von Dalnoki (ur. 11 czerwca 1890 w Budapeszcie , zm. 21 listopada 1948 tam?e) ? arystokrata w?gierski, wojskowy i polityk, premier W?gier od marca 1945 do listopada 1945 roku. W ko?cowym okresie II wojny ?wiatowej udzielił politycznego poparcia koncepcji opuszczenia koalicji pa?stw Osi i przył?czenia si? do ZSRR .

Bela Miklos w latach 1933?1936 był m.in. w?gierskim attache wojskowym w Berlinie ^[1] . Jako dowodca 24 tys. w?gierskiego kontyngentu wojskowego tzw. Grupy Szybkiej (Gyorshadtest) od 1940 do 1942, uczestniczył w operacji Barbarossa w składzie Grupy Armii Południe generała Rundstedta. Po bitwie o Kijow Miklos otrzymał w uznaniu zasług wojennych, jako pierwszy oficer w?gierski 4 grudnia 1941 niemiecki Rycerski Krzy? ?elazny . W listopadzie 1941 wrocił z osłabion? Grup? Szybk? do Budapesztu. W pa?dzierniku 1942 roku obj?ł stanowisko dyrektora biura w gabinecie regenta Krolestwa W?gier admirała Miklosa Horthyiego . Jako zaufany regenta uczestniczył w berli?skich rozmowach w lipcu 1944 z kanclerzem Hitlerem. 1 sierpnia 1944 został powołany na stanowisko dowodcy 1 Armii w?gierskiej maj?cej broni? granic W?gier od strony połnocnego łuku Karpat.

W dniu 16 pa?dziernika 1944 Miklos, został wezwany do stawienia si? w siedzibie niemieckiego generała Heinriciego . Ostrze?ony o ewentualnym aresztowaniu, uciekł ze wspołpracownikami przez w?gierskie linie frontu do kwatery sztabu Armii Czerwonej stacjonuj?cego w czasie operacji wschodniokarpackiej w Lesku ^[2] .

W dniu 21 grudnia 1944, w czasie obl??enia Budapesztu opozycja antynazistowska utworzyła w Debreczynie tymczasowe Zgromadzenie Narodowe. Uczestniczyli w nim Komuni?ci , Partia Drobnych Rolnikow , Partia Socjaldemokratyczna , Partia Chłopska i przedstawiciele Partii Obywatelskiej. Zgromadzenie wybrało rz?d tymczasowy, po radzieckiej akceptacji, ktorym kierowa? miał Bela Miklos jako premier ^[3] . Na tym stanowisku pozostał do wyborow 15 listopada 1945 roku.

Przed wyborami parlamentarnymi na W?grzech w 1947 wst?pił do W?gierskiej Partii Niepodległo?ci . Z listy tej partii dostał si? do parlamentu, ale pod naciskiem komunistow został nielegalnie pozbawiony mandatu. Po tych wydarzeniach jego rodzina została poddana prze?ladowaniom.

Zmarł w Budapeszcie, pochowany bez ceremoniału wojskowego.

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Attila Otott A.O.   Kovacs   Attila Otott A.O. , Die ungarischen Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes , Ranis: Scherzers Militaer-Verl, 2006, ISBN  978-3-938845-02-8 , OCLC   254790289   . brak strony (ksi??ka)
• Wacław Felczak Historia W?gier Zakład Narodowy im. Ossoli?skich, Wrocław 1983 ISBN  83-04-01028-3 .