Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Antoni Fredrik (Ton) Hartsuiker
(
Zwolle
,
12 mei
1933
?
Utrecht
,
8 mei
2015
) was een
Nederlands
klassiek
pianist
en
muziekpedagoog
, gespecialiseerd in
eigentijdse muziek
.
Zijn eerste pianolessen kreeg hij van zijn vader
Andries Hartsuiker
, componist en in die jaren
leraar
aan de Zwolse
Stedelijke Muziekschool
. Ook had hij enige tijd les van
Wolfgang Wijdeveld
. Hij
debuteerde
in 1946 als 13-jarige in de kerk te
Ommen
. Aan het
Koninklijk Conservatorium
in
Den Haag
werd hij als pianist verder opgeleid door
Leon Orthel
, maar zijn belangstelling ging nog meer uit naar muziekpedagogiek.
Hij geldt als de actiefste propagandist van moderne klassieke muziek van na de
Tweede Wereldoorlog
in Nederland. Hij gaf vele concerten, hield vele lezingen en schreef talloze programmatoelichtingen. Hartsuiker presenteerde 22 jaar lang - van 1969 tot 1991 - op
Radio 4
het
NOS
-programma
Musica Nova
, gewijd aan
klassieke muziek uit de 20e eeuw
. Samen met
David Porcelijn
richtte hij in 1974 het
Ensemble M
op, dat bestond tot 1978.
Hartsuiker was docent aan het
Rotterdams Conservatorium
en het
Twents Conservatorium
, van 1979 tot 1993 directeur van het
Utrechts Conservatorium
en daarna van het
Sweelinck Conservatorium
in
Amsterdam
tot aan zijn pensionering in 1998. Tot zijn vele leerlingen behoorden
Alwin Bar
,
Guus Janssen
,
Lucas en Arthur Jussen
,
Vera Kerstens
,
Christiaan Kuyvenhoven
,
Ljuba Moiz
,
Ralph van Raat
,
Christiaan Richter
,
Joey Roukens
en
Maarten van Veen
.
Ton Hartsuiker was van 1961 t/m 1967 getrouwd met Anke van der Meer (1940), beeldend kunstenaar. Sinds 1969 met de
mezzosopraan
Inge Frolich
(1939).
Aan Ton Hartsuiker werd in 1998 de
GeNeCo Prijs
en in 2002 de
Hogenbijl Prijs
toegekend. Bij zijn afscheid van het Sweelinck Conservatorium in 1998 werd hij wegens zijn verdiensten voor het Nederlands muziekleven benoemd tot
Ridder in de Orde van Oranje Nassau
.
Bronnen, noten en/of referenties
|