Pharoah Sanders
(geboren als
Farrell Sanders
) (
Little Rock (Arkansas)
,
13 oktober
1940
?
Los Angeles
,
24 september
2022
) was een
Amerikaanse
jazz
saxofonist
.
Sanders werd geboren in
Little Rock
(
Arkansas
). Hij begon zijn carriere als
tenorsaxofonist
in
Oakland
(
Californie
).
Na een tijd in
rhythm and blues
bands gespeeld te hebben verhuisde Sanders in 1961 naar
New York
. Zijn bijnaam "Pharoah" kreeg hij van
Sun Ra
, met wie Sanders samen optrad. Toen hij in 1965 bij de band van
John Coltrane
ging spelen kwam Sanders meer op het voorplan. Coltrane begon op dat moment, in de voetsporen van
Albert Ayler
, Ra en
Cecil Taylor
meer de richting van de
avant-gardejazz
uit te gaan. Sanders speelde voor het eerst samen met Coltrane op diens
Ascension
(opgenomen in juni 1965), en daarna op hun befaamde opname met twee tenorsaxofoons
Meditations
(opgenomen in november 1965). Daarna speelde Sanders in het laatste kwintet van Coltrane, waar hij vooral lange, dissonante solo's bracht.
Hoewel de stijl van Sanders zich op een andere manier ontwikkelde dan bij Coltrane, werd hij toch sterk beinvloed door zijn samenwerking met deze laatste. Spirituele elementen zoals het 'chanten' op de klank
Om
zouden later ook in het werk van Sanders zelf veelvuldig opduiken. Sanders begon ook veel
free jazz
te maken, waarbij hij vaak herbewerkingen maakte van het solo-gerichte uitgangspunt van Coltrane.
In 1968 werkte hij mee aan het album
Communications
van de JCOA (Jazz Composer's Orchestra Association) van Mike Mantler en Carla Bley, net als
Cecil Taylor
,
Don Cherry
,
Larry Coryell
en
Gato Barbieri
.
Tijdens de jaren zeventig nam hij vooral eigen albums op, maar hij bleef samenwerken met muzikanten zoals
Alice Coltrane
, op wiens album
Journey In Satchidananda
hij te horen is.
Na een aantal hits gedurende de jaren zeventig, begon Sanders' geengageerde en soms politiek getinte free jazz minder populair te worden. Eind jaren zeventig, begin jaren tachtig experimenteerde Sanders met verschillende stijlen, waarbij echo's van
modale jazz
en
hard bop
te horen waren. Gedurende de jaren tachtig bracht hij maar een beperkt aantal albums uit.
[1]
In 1994 reisde Sanders naar
Marokko
om op te nemen met
Gnawa
-meester
Maleem Mahmoud Ghania
. Het resultaat is te horen in het door
Bill Laswell
geproduceerde
The Trance Of Seven Colors
. Sanders bleef samenwerken met Laswell,
Jah Wobble
en anderen op de
Message From Home
(1996) en
Save Our Children
(1998).
Na de overgang naar het nieuwe millennium zorgde een bescheiden opleving van de interesse in
free jazz
ervoor dat Sanders opnieuw de kans kreeg om op festivals te spelen en concerten te geven, en ook nieuwe albums kon uitbrengen.
Sanders werd bekend om zijn gebruik van boventonen, en harmonische en
polyfone
technieken op de saxofoon.
Hij overleed op 24 september 2022 op 81-jarige leeftijd.
[2]
[3]
- 1965 -
Pharoah's First
- 1966 -
Tauhid
- 1969 -
Izipho Zam
- 1969 -
Karma
- 1969 -
Jewels of Thought
- 1970 -
Deaf Dumb Blind (Summun Bukmun Umyun)
- 1971 -
Live at the East
- 1971 -
Black Unity
- 1971 -
Thembi
- 1972 -
Wisdom through Music
- 1973 -
Elevation
- 1973 -
Love In Us All
- 1976 -
Pharoah
- 1980 -
Journey to the One
- 1981 -
Beyond a Dream
- 1981 -
Rejoice
- 1982 -
Heart is a Melody
- 1990 -
Welcome to Love
- 1994 -
The Trance Of Seven Colors
- 1996 -
Message From Home
- 1998 -
Save Our Children
- 2000 -
Spirits
- 2003 -
The Creator Has A Master Plan
Samen met John Coltrane
- 1965 -
Ascension
- 1965 -
Meditations
- 1965 -
Live In Seattle
- 1966 -
Live At The Village Vanguard Again!
- 1966 -
Live In Japan
- 1967 -
Expression
- 1967 -
The Olatunji Concert: The Last Live Recording
Met anderen