Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Milorad Pavi?
(
Servisch
: Милорад Пави?) (
Valjevo
,
11 november
1921
- aldaar,
16 augustus
2005
), ook bekend als
Mi?a Pavi?
of
Michel Pavi?
, was een
voetballer
en
voetbalcoach
uit ex-
Joegoslavie
. Hij was trainer van topclubs als
Rode Ster Belgrado
,
Benfica
,
Sporting Lissabon
en de Belgische eersteklassers
Standard Luik
,
Club Brugge
en
Club Luik
.
Pavi? speelde bij
Valjevo SK
en
Rode Ster Belgrado
. Tijdens de
Tweede Wereldoorlog
werd hij een tijd
krijgsgevangen
genomen door de
Duitsers
.
In 1957 zette hij een punt achter zijn spelersloopbaan en werd onmiddellijk trainer bij Rode Ster. Pavi? won met de club drie
landstitels
(1959, 1960 en 1964) en won eveneens driemaal de
Beker van Joegoslavie
. Hij was er 7 jaar trainer en combineerde dit tijdelijk met de functie van
bondscoach
van het
Joegoslavisch voetbalelftal
. Pavi? leidde de ploeg tot in de halve finales van het
wereldkampioenschap voetbal 1962
in
Chili
waarin het elftal verloor van
Tsjecho-Slowakije
met 3-1.
Pavi? trok in december 1964 naar het
Belgische
Standard Luik
en bleef er ruim drie seizoenen. Hij won met Standard tweemaal de
Beker van Belgie
(1966 en 1967) maar kon geen
landstitel
veroveren. In de
Europacup II
was hij met Standard wel succesvoller: in
1967
bereikte de ploeg de halve finales waarin ze verloren van
Bayern Munchen
en in
1968
bereikte de ploeg de kwartfinales waarin ze verloren van
AC Milan
. In 1968 werd Pavi? door toedoen van
Constant Vanden Stock
aangetrokken door
Club Brugge
. De ploeg eindigde slechts op de vijfde plaats en werd Europees vroeg uitgeschakeld. Pavi? werd na een seizoen ontslagen en werd ingelijfd door
Club Luik
. Hij was er twee seizoenen trainer en eindigde met de ploeg telkens in de middenmoot van de rangschikking in Eerste Klasse. Dit betekende tevens het einde van zijn Belgische periode.
In 1972 trok Pavi? naar het
Spaanse
Athletic de Bilbao
. Hij was er twee seizoenen actief en won met de club in 1973 de Beker van Spanje. Daarna trainde hij
Benfica
waarmee hij in 1975 landskampioen werd en in de
Europacup II 1974/75
doorstootte tot in de kwartfinales, waarin de club verloor van
PSV Eindhoven
. Hij bleef er een seizoen en ging daarna naar toenmalig
Segunda Division A
-club
CD Malaga
, waarmee hij onmiddellijk promoveerde. Het volgende seizoen kon de degradatie niet vermeden worden. Na een intermezzo bij
FC Rouen
, waar hij ontslagen werd wegens het ontbreken van resultaten, ging Pavi? naar
Sporting Lissabon
. Hij bleef er een seizoen en ook hier vielen de resultaten tegen. Europees werd de ploeg in de eerste ronde in de
Europacup II 1978/79
uitgeschakeld. In 1980 ging Pavi? naar
Celta de Vigo
en bleef er drie seizoenen. Hij eindigde met de ploeg telkens in de middenmoot van de rangschikking van de Spaanse
Primera Division
. In 1983 leidde hij een seizoen de trainingen bij
RCD Espanyol
en sloot daarna zijn Iberische periode af.
In 1985 keerde Pavi? terug naar
Standard Luik
waar tot hij technisch directeur werd benoemd. Hij kreeg er de opdracht om een nieuwe ploeg uit te bouwen na het
omkoopschandaal Standard-Waterschei
. Hij was er nog tweemaal kortstondig trainer, van mei 1985 tot juni 1986 en van oktober 1987 tot maart 1988. Omdat de resultaten bleven tegenvallen werd Pavi? vervangen door
Jef Vliers
die sinds 1986 technisch directeur was bij de club. Pavi? bleef nog een aantal jaar in Belgie wonen maar keerde op zijn oude dag terug naar zijn geboortestad
Valjevo
waar hij in 2005 stierf.
