Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Michel Gondry
(
Versailles
,
8 mei
1963
) is een
Frans
scenarioschrijver
,
filmregisseur
en
videoclipmaker
, befaamd voor zijn vernieuwende visuele stijl en zijn manipulatie van de
mise en scene
. Hij won een
Academy Award
(Oscar) voor het beste scenario met zijn film
Eternal Sunshine of the Spotless Mind
.
Michel Gondry is geboren en opgegroeid in
Versailles
. Hij begon op jonge leeftijd met tekenen en had als kind de ambitie om kunstschilder of uitvinder te worden.
[1]
Gondry's grootvader had een muziekwinkel, die later werd overgenomen door zijn vader. De zaak ging na een aantal jaren failliet, maar vlak daarvoor gaf hij Michel en zijn broer een
drumstel
en een
basgitaar
. Samen speelden ze in enkele bands, totdat Michel naar
Parijs
vertrok om aan de kunstacademie te studeren.
[2]
Daar vormde hij de band
Oui Oui
met een groep klasgenoten. Oui Oui bracht twee studioalbums uit, maar viel begin jaren 90 uiteen.
[1]
Voor Oui Oui besloot Gondry (behalve de muziek) zich ook bezig te houden met het maken van de muziekvideo's. In deze video's probeerde hij vaak de 'echte wereld' met animatie te combineren.
[2]
Een belangrijk punt voor Gondry's carriere was de samenwerking met
Bjork
. De zangeres nam contact met hem op nadat ze enkele video's van Gondry had gezien. Bjork besloot hem de video voor "Human Behaviour" te laten regisseren.
[3]
In de zomer van 1993 werd de muziekvideo uitgebracht.
[4]
Hij werd zesmaal genomineerd voor een MTV Video Music Award en eenmaal voor de Grammy Award voor Best Music Video.
De "Human Behaviour"-video leverde bekendheid op voor Gondry en in de daaropvolgende jaren mocht hij video's voor onder andere
The Rolling Stones
,
Daft Punk
,
Massive Attack
,
Kylie Minogue
en
Beck
produceren. In de jaren 90 hield Gondry zich ook bezig met het maken van reclamevideo's. Zo werkte hij onder meer voor
Levi's
,
Nike
en
BMW
. In 2002 verscheen Gondry's eerste speelfilm:
Human Nature
, gebaseerd op een script van
Charlie Kaufman
. De film bleek minder succesvol dan zijn vervolg:
Eternal Sunshine of the Spotless Mind
, met
Jim Carrey
en
Kate Winslet
in de hoofdrollen en wederom met een script van Kaufman.
[2]
De film werd lovend ontvangen en leverde Gondry een Oscar op voor 'Best Original Screenplay'. De prijs werd gedeeld met Kaufman en Pierre Bismuth.
[3]
In 2006 volgde een samenwerking met
Dave Chappelle
, met wie hij de film
Dave Chappelle's Block Party
maakte.
[2]
- "Isobel" -
Bjork
(1995)
- "Protection" -
Massive Attack
(1995)
- "High Head Blues" -
The Black Crowes
(1995)
- "Army of Me" -
Bjork
(1995)
- "Fire On Babylon" -
Sinead O'Connor
(1994)
- "Lucas With the Lid Off" - Lucas (1994)
- "Little Star" -
Stina Nordenstam
(1994)
- "This is it (Your Soul)" -
Hothouse Flowers
(1993)
- "It's Too Real (Big Scary Animal)" -
Belinda Carlisle
(1993)
- "Human Behaviour" -
Bjork
(1993)
- "Believe" -
Lenny Kravitz
(1993)
- "She Kissed Me" -
Terence Trent D'Arby
(1993)
- "Voila, Voila, Qu'ca r'Commence" - Rachid Taha (1993)
- "Je Danse Le Mia" - IAM (1993)
- "Snowbound" -
Donald Fagen
(1993)
- "La Tour de Pise" - Jean Francois Coen (1993)
- "Hou! Mamma Mia" - Les Negresses Vertes (1993)
- "Les Jupes" - Robert (1992)
- "Two Worlds Collide" - Inspiral Carpets (1992)
- "Close But No Cigar" -
Thomas Dolby
(1992)
- "Paradoxal Systeme" - Laurent Voulzy (1992)
- "La Ville" - Oui Oui (1992)
- "How the West Was Won" - Energy Orchard (1992)
- "Les Voyages Immobiles" -
Etienne Daho
(1992)
- "Blow Me Down" - Mark Curry (1992)
- "Comme un ange (qui pleure)" - Les Wampas (1992)
- "Dad, laisse-moi conduire la Cad" - Peter & the Electro Kitsch Band (1991)
- "La normalite" - Les Objects (1991)
- "Sarah" - Les Objects (1991)
- "Ma Maison" - Oui Oui (1990)
- "Tu rimes avec mon coeur" - Original MC (1989)
- "Les Cailloux" - Oui Oui (1989)
- "Il y a ceux" - l'Affaire Louis Trio (1989)
- "Do, l'enfant d'eau" - Jean-Luc Lahaye (1988)
- "Bolide" - Oui Oui (1987)
- "Junior Et Sa Voix D'Or" - Oui Oui (1987)
Bronnen, noten en/of referenties
|