Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leon Sullivan
(
Charleston
(
West Virginia
),
16 oktober
1922
-
Scottsdale
(
Arizona
),
24 april
2001
) was een
Amerikaans
geestelijke en
mensenrechtenactivist
. Hij streed voor gelijke behandeling van
Afro-Amerikanen
in de Verenigde Staten en speelde een belangrijke rol in de beeindiging van de
apartheid
in
Zuid-Afrika
.
Sullivan groeide op in een van de armste wijken van Charleston. Toen hij twaalf jaar oud was, weigerde een drogist hem
cola
te verkopen en maande hij Sullivan te gaan staan omdat die niet in zijn zaak zou mogen zitten. Dit incident inspireerde hem de rest van zijn leven te strijden tegen raciale ongelijkheid.
Hij studeerde af aan het
West Virginia State College
. Hij vervolgde zijn studie in
theologie
aan de
Union Theological Seminary
en in
sociologie
aan de
Columbia-universiteit
, beide in
New York
.
Van 1950 tot 1988 was hij predikant voor de Zion Baptist Church in
Philadelphia
. In tien jaar tijd groeide de kerkgemeente van 600 naar 4000 leden.
Sullivan riep bedrijven in Philadelphia op jonge
Afro-Amerikanen
uit te nodigen voor sollicitatiegesprekken, waarop slechts twee bedrijven ingingen. Als reactie hierop besloot hij tegen verschillende bedrijven in de stad een boycot te organiseren. Vanwege een hoge populatie van twintig procent zwarte Amerikanen in Philadelphia werd zijn boycot een succes met - naar zijn eigen zeggen - de tewerkstelling van duizenden zwarte Amerikanen tot gevolg.
Martin Luther King
vroeg hem daarom begin jaren zestig eenzelfde actie te houden in
Atlanta
.
In 1964 zette hij het trainingsprogramma Opportunities Industrialization Center op met als doel de kansen voor minderheden op de arbeidsmarkt te vergroten. In 1971 werd hij de eerste Afro-Amerikaan die toetrad tot de
raad van bestuur
van
General Motors
.
Vanaf de jaren zeventig richtte Sullivan zich steeds meer op de apartheidsproblematiek in Zuid-Afrika en in 1977 stelde hij als bestuurslid van General Motors de
Sullivan Principes
op. Dit is een gedragscode voor bedrijven die zich in Zuid-Afrika hadden gevestigd om te komen tot gelijke rechten voor arbeiders ongeacht raciale afkomst, zoals gelijke betaling en opleiding.
In de jaren tachtig kwam hij met een oproep aan multinationals om Zuid-Afrika te boycotten en het land te verlaten. Na het einde van de apartheid en de vrijlating van
Nelson Mandela
werkte Sullivan samen met Mandela om bedrijven aan te moedigen terug te keren naar Zuid-Afrika.
Sullivan ontving in zijn leven rond vijftig onderscheidingen. Zo kende het
Franklin and Eleanor Roosevelt Institute
hem in 1987 de
Four Freedoms Award
voor vrijheid van godsdienst toe en ontving hij de
Presidential Medal of Freedom
in 1992 uit handen van president
George H.W. Bush
.
- 1948:
America is theirs: And other poems
- 1969:
Build Brother Build
,
ISBN 978-0825584602
- 1972:
Alternatives to despair
, Judson Press,
ISBN 978-0817005702
- 1979:
Philosophy of a Giant
- 1999:
Moving Mountains: The Principles and Purposes of Leon Sullivan
, Judson Press,
ISBN 978-0817013608
- 2001:
A Principled Man: Rev. Leon Sullivan
, PBS/MotionMasters