Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jan Eijkelboom
(
Slikkerveer
,
1 maart
1926
?
Dordrecht
,
27 februari
2008
) was een
Nederlandse
journalist
,
dichter
, schrijver en vertaler van onder andere werken van
Philip Larkin
,
John Donne
,
W.B. Yeats
en
Derek Walcott
. Sedert 3 maart 2001 was hij
ereburger
en
stadsdichter
(voor het leven) van Dordrecht, de eerste plaats in Nederland met een stadsdichter.
Eijkelboom doorliep het gymnasium in Rotterdam, waar hij goed bevriend raakte met
Jan Emmens
en kortstondig een relatie aanknoopte met diens zus Martha. Vervolgens studeerde hij
politieke wetenschappen
te
Amsterdam
. Hij werkte als adjunct-hoofdredacteur bij
Vrij Nederland
en
Het Vrije Volk
. Daarna werd hij voor een korte periode de eerste voorlichter van de gemeente
Dordrecht
, en vervolgens was hij enkele jaren hoofdredacteur van het dagblad
De Dordtenaar
. In 1953 publiceerde hij de
novelle
De terugtocht
over zijn verblijf in Indonesie tijdens de
Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog
. In 2001 werd deze novelle opgenomen in zijn boek
Het krijgsbedrijf
. Verder was hij medewerker aan onder andere
Propria Cures
en
Maatstaf
en medeoprichter van
Tirade
.
Op het
Damiatebolwerk
te Dordrecht is een van zijn bekendste dichtregels gegraveerd: "Wat Blijft Komt Nooit Terug". Ook zijn in de tegelwanden van de tunnel in de Laan der Verenigde Naties, en in het hek tussen het fietspad en de weg enkele dichtregels van Jan Eijkelboom geplaatst. In heel grote kapitalen van vormgever
Rene Knip
is in het voorbijrijden te lezen: "Hier baant de laan zich onder 't spoor een weg". In het metalen hek tussen de weg en het fietspad zijn twee langere regels verwerkt in wat kleinere letters, deels in spiegelschrift.
Eijkelboom maakte ook een Nederlandse vertaling van de
Fable of the Bees
van
Bernard Mandeville
onder de titel
De mopperkorf
. Voor
De gouden man
werd hem in 1983 de
Herman Gorterprijs
toegekend; in 1994 kreeg hij voor zijn hele oeuvre de
Anna Blaman Prijs
. In 2003 ontving hij de
Jan Campert-prijs
voor
Heden voelen mijn voeten zich goed
.
- Het verhaal van Hans Mes
(1975)
- Wat blijft komt nooit terug
(1979)
- De gouden man
(1982)
- Wat blijft komt nooit meer terug
(1983)
- De wimpers van de dageraad
(1987)
- De Dordtse gedichten
(1989)
- Kippevleugels
(1991)
- Hora incerta
(1993)
- Het lied van de krekel
(1996)
- Het arsenaal
(2000)
- Het krijgsbedrijf
(2000)
- Heden voelen mijn voeten zich goed
(2002)
- Tot zover: de meeste gedichten
(2002)
- Dit eiland
(2003)
- Binnensmonds jubelend
(2004)
- Een olifant met geheugenverlies
(2005)
- Kees van 't Hof: 'Levensbericht - Jan Eijkelboom'. In:
Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde te Leiden
, 2011-2012, p. 33-44.
Volledige tekst
- Kees van 't Hof,
Nooit het hele hart. J. Eijkelboom : een biografie
, De Arbeiderspers, reeks Open domein, 2021.