Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit artikel gaat over een Belgische componist, muziekpedagoog (directeur van het Conservatoire de Verviers), dirigent en pianist, voor de Franse componist, dirigent en pianist, zie
Guy Luypaerts
en voor diens zoon, eveneens Frans componist, dirigent, muziekpedagoog en fluitist, zie
Guy-Claude Luypaerts
Guy-Philippe Luypaerts
(
Wilrijk
,
3 mei
1931
?
Verviers
,
8 mei
1999
) was een
Belgisch
componist
,
muziekpedagoog
,
dirigent
en
pianist
.
Luypaerts studeerde aan het
Koninklijk Conservatorium
te
Brussel
en behaalde acht 1e prijzen (
solfege
,
muziekgeschiedenis
,
piano
,
kamermuziek
,
harmonie
, praktische harmonie,
contrapunt
en
fuga
). Verder behaalde hij zijn diploma met onderscheiding als uitvoerend pianist. Tot zijn docenten behoorden
Jean Absil
,
Francis de Bourguignon
,
Jean Louel
,
Marcel Maas
,
Marcel Quinet
en
Leon Stekke
.
Hij begon zijn carriere als muziekpedagoog als docent piano en solfege aan verschillende muziekscholen en -academien in en rond de Belgische hoofdstad Brussel.
In 1961 werd hij met toespraak van Marcel Quinet piano solist bij het
Filharmonisch Orkest van Luik
. In 1963 werd hij docent voor harmonieleer aan het
Koninklijk Conservatorium Luik
en werd in 1966 opvolger van Hector Clockers als directeur van de stedelijke muziekacademie in
Verviers
. Met zijn werkzaamheden als pianist in het orkest stopte hij in 1969 en concentreerde zich vol op zijn twee functies als muziekpedagoog. In Verviers, wordt hij spoedig een acteur van het muzikale leven, hij wordt dirigent van het gemengd koor
L'Emulation
en was van 1965 tot 1998 dirigent van het kamerorkest en daarnaast ook voorzitter van het
Orchestre Henri Vieuxtemps
.
Hij componeerde voornamelijk kamermuziek en pianowerken, maar ook enkele orkest, muziektheater en vocale werken. Zijn stijl is gekenmerkt door jazz, de werken worden tijdens de examens aan de muziekacademies en conservatoria veel gespeeld.
Zijn dochter Claudine Luypaerts, die meestal onder haar
pseudoniem
Maurane
optrad, was een bekende Belgische zangeres.
- Concert
, voor sopraansaxofoon en kamerorkest
- Vive D'Jean D'Jean
, symfonische fantasie over een populair thema uit
Nijvel
voor orkest
- La plus belle des fleurs c'est encore l'amour
, voor sopraan, saxofoon en orgel
- Simple chanson
, voor zangstem en piano
- Aurelia
, voor klarinet en piano
- Contraste 2
, voor cello en piano
- Divertissement
, voor altviool en piano
- Escapade
, voor saxofoon en piano
- Le Balladin
, voor dwarsfluit en piano
- Syncopes en liberte
, voor trompet en piano
- 1983
Arc-en-Ciel
, suite
- Capriccio
- Chaine d'Union
- Fantaisie sur la Barcarolle vervietoise
, voor piano zeshandig
- Frenetika
- Rhytmes et couleurs
- Sensual blues
- Lecons de solfege pour concours
- Thierry Levaux:
Dictionnaire des compositeurs de Belgique du moyen age a nos jours, Conseil de la Musique de la communaute francais de Belgique
, Ed. Art in Belgium, 2006. 736 p.,
ISBN 2-930338-37-7
