Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Farrokhroo Parsa
|
|
Farrokhroo Parsa in 1977.
|
Algemeen
|
Geboren
|
24 maart
1922
|
Geboorteplaats
|
Qom
|
Overleden
|
8 mei
1980
|
Overlijdensplaats
|
Teheran
|
Land
|
Iran
|
Functies
|
15 januari 1963 - 25 augustus 1968
|
Lid van het parlement
|
27 augustus 1968 - 2 januari 1971
|
Minister van Onderwijs
|
|
Farrokhroo Parsa
(
Perzisch
: ?????? ?????) (
Qom
,
24 maart
1922
-
Teheran
,
8 mei
1980
) was een
Iraanse
arts
,
pedagoog
en
parlementarier
. Onder premier
Amir Hoveida
was ze minister van Onderwijs en was daarmee de eerste vrouwelijke minister van een Iraanse regering ooit. Parsa was een uitgesproken voorstander van
vrouwenrechten
. Op 8 mei 1980, aan het begin van de
Iraanse Revolutie
, werd ze door een
vuurpeloton
geexecuteerd. In haar afscheidsbrief schreef ze liever te sterven dan zich gedwongen te
sluieren
.
Parsa werd geboren in Qom, in wat toen nog Perzie heette. Haar moeder was
redacteur
van het vrouwenblad
Jahan-e Zan
('de wereld van de vrouw') en uitgesproken voorstander van gelijkheid van man en vrouw en onderwijskansen voor vrouwen. Haar opvattingen over dit onderwerp stuitten op tegenstand vanuit conservatieve hoek. Dit leidde ertoe dat het gezin door de regering van
Ahmad Qavam
werd verdreven, van Teheran naar Qom, waar Parsa's moeder onder huisarrest werd geplaatst. In dit huis werd Pasa geboren. Met de komst en tussenkomst van premier
Mostowfi ol-Mamalek
mocht het gezin terugkeren naar Teheran.
Na het behalen van een medische graad werd Parsa biologieleraar op de Jeanne d'Arc-school in Teheran. Hier leerde ze
Farah Diba
kennen, een van haar leerlingen die later de vrouw zou worden van
sjah
Mohammad Reza Pahlavi
.
In 1963 werd Parsa verkozen in de
Majlis
, het parlement, en diende ze een verzoekschrift in bij de sjah voor het
kiesrecht voor vrouwen
. Ook was ze een drijvende kracht achter wetgeving die de bestaande wetten met betrekking tot vrouwen en gezin wijzigde. In 1965 werd Parsa benoemd tot viceminister van Onderwijs en op 27 augustus 1968 werd ze minister van Onderwijs in het kabinet van de regering van Hoveida. Het was de eerste keer in de
geschiedenis van Iran
dat een vrouw een kabinetsfunctie bekleedde.
Toen in 1978 de Iraanse Revolutie begon en het nieuwe islamitische regime haar broer zonder rechtvaardiging drie maanden gevangen zette als onderdeel van repressieve maatregelen, dook Parsa onder. Ze bedacht een plan om het land te ontvluchten, maar werd gevonden in het huis van haar zoon. Parsa werd veroordeeld tot de doodstraf, vanwege
corruptie
en het oproepen tot het herstel van de Pahlavi-dynastie. Op 8 mei 1980 werd ze geexecuteerd.
In haar laatste brief die ze vanuit de gevangenis scheef, vertelde Parsa aan haar kinderen niet bang te zijn voor de dood. "De dood is slechts een moment en niets meer dan dat", schreef ze. "Ik ben bereid de dood met open armen te ontvangen in plaats van te leven in schaamte door gedwongen te worden gesluierd. Ik ga niet buigen voor degenen die verwachten dat ik vijftig jaar spijt zal betuigen van mijn inspanningen voor de gelijkheid van mannen en vrouwen. Ik ben niet bereid om de chador te dragen en een stap terug in de geschiedenis te doen."
Bronnen, noten en/of referenties
|