Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een
dissident
is een individu dat zich, al dan niet samen met gelijkdenkenden, verzet tegen de overheersende opvattingen of beleidslijnen op politiek, religieus of sociaal gebied.
De verwante Engelse term
dissenter
werd gebruikt als verzamelnaam voor mensen die in hun religieuze opvattingen afweken van de officiele kerk in hun land en om die reden vaak werden achtergesteld en gediscrimineerd.
De term werd echter vooral bekend tijdens de 20e eeuw, om mensen aan te duiden die zich verzetten tegen de in het algemeen harde politieke lijn in communistisch geregeerde landen, met name het voormalige
Oostblok
(de
Sovjet-Unie
en haar satellietstaten), zoals
Andrej Sacharov
,
Andrej Amalrik
,
Aleksandr Solzjenitsyn
en
Vaclav Havel
. Dissidenten konden daar te maken krijgen met langdurige straffen, verbanning of opname in een 'psychiatrische' inrichting, zoals in het
Serbski-instituut
, waar ze vaak gediagnosticeerd werden met
sluipende schizofrenie
.
Edward Snowden
is een voorbeeld van een hedendaagse dissident.
Een Nederlandse dissident was de
journalist
en
schrijver
Willem Oltmans
, die in een decennia durende rechtsstrijd tegen de Nederlandse overheid verwikkeld raakte door de obstructie die hij ondervond na een
interview
in 1956 met de
Indonesische
president
Soekarno
en zijn standpunt in de
Nieuw-Guinea-kwestie
.
Dissidentie neemt meestal de vorm aan van niet-gewelddadig verzet. Ook militant optreden komt voor, dan is er al snel sprake van
guerrillaoorlogvoering
of
terrorisme
.