Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dexter Gordon
(
Los Angeles
,
27 februari
1923
?
Philadelphia
,
25 april
1990
) was een Amerikaans
tenorsaxofonist
. Hij wordt beschouwd als een van de eerste
bebop
tenorsaxofonisten. Op een uit
1948
daterende foto, genomen tijdens een optreden in
The Royal Roost
, staat hij afgebeeld terwijl hij een sigaret rookt. Deze foto zou later een van de iconen uit de geschiedenis van de jazz worden. Gordon was een grote man van meer dan 1m90, vandaar zijn bijnaam
Long Tall Dexter
. In
1986
was hij genomineerd voor een
Oscar
voor zijn rol in de film
Round Midnight
.
Gordon werd geboren en groeide op in Los Angeles. Zijn vader was daar dokter en had
Duke Ellington
en
Lionel Hampton
als patient. Dexter leerde
klarinet
spelen op dertienjarige leeftijd, alvorens hij twee jaar later overging op saxofoon (eerst
alt
, daarna tenor). Hij was nog op school toen hij al in orkesten speelde met tijdgenoten zoals
Chico Hamilton
en
Buddy Collette
.
Tussen 1940 en 1943 was Gordon lid van
Lionel Hamptons
orkest, waar hij samen met
Illinois Jacquet
and
Marshall Royal
in de saxofoonsectie zat. Zijn eerste opnames onder eigen naam maakte hij in 1943, aan de zijde van
Nat Cole
en
Harry Edison
. Hij maakte ook gastoptredens bij de orkesten van
Louis Armstrong
en
Fletcher Henderson
alvorens hij bij
Billie Eckstine
ging werken.
In 1945 verliet hij het orkest van Eckstine en begon op te treden in
New York
, waar hij opnames maakte met
Charlie Parker
alsook opnames onder zijn eigen naam.
Gordon werd vooral bekend als virtuoos door zijn
saxofoonduels
met zijn vriend en tenorsaxofonist
Wardell Gray
. Deze duels kregen heel wat belangstelling en lieten sporen na in een aantal albums tussen 1947 en 1952.
Dexter Gordons liveoptreden in
Amsterdam
in 1980 toont het publiek een tenorsaxofonist wiens geluid
breed
en
ruimtelijk
klinkt, mede door zijn imposante lichaamsbouw. Ook zijn neiging om net iets na de
beat
te spelen is opmerkelijk.
Als een van zijn voornaamste invloeden noemt hij
Lester Young
. Op zijn beurt beinvloedde hij weer de jongere
John Coltrane
in de jaren veertig en vijftig. Tussen de twee tenorsaxofonisten is overigens sprake van een duidelijke wisselwerking.
Coltranes manier van spelen zou immers ook Dexter Gordon beinvloeden vanaf midden jaren vijftig. Aanwijsbare overeenkomsten tussen hun beider speelstijlen zijn: heldere, sterke, metaalachtige tonen, hun neiging om hoge noten naar omhoog te buigen en hun vaardigheid om korte met de tong gearticuleerde noten te laten swingen. Een van Gordons eigenaardigheden was om eerst een liedje te zingen alvorens het te spelen, een trucje dat hij van Lester Young had geleerd.
- Dexter Rides Again
(1945)
- The Hunt
met
Wardell Gray
(1947)
- The Chase
met
Wardell Gray
(1947)
- The Duel
met
Teddy Edwards
(1947)
- Daddy Plays the Horn
(1955)
- Dexter Blows Hot and Cool
(1955)
- The Resurgence of Dexter Gordon
(Riverside, 1960)
- Doin' Allright
(1961),
Blue Note
- Dexter Calling...
(1961), Blue Note
- Go!
(1962), Blue Note
- A Swingin' Affair
(1962), Blue Note
- Our Man in Paris
(Parijs 1963), Blue Note ? met
Bud Powell
- One Flight Up
(Parijs, 1964) ? Blue Note
- King Neptune
(1964)
- Gettin' Around
(New York, 1965)
- Tangerine
(1965)
- The Squirrel: Live at Montmartre
(1967)
- Tower of Power
(1969) ? met James Moody
- More Power
(1969)
- Live At The Amsterdam Paradiso
(1969)
- A Day In Copenhagen
met Slide Hampton (1969)
- The Panther
(1970) met
Tommy Flanagan
and
Alan Dawson
.
Prestige Records
- The Chase
(1970) met
Gene Ammons
Prestige
- The Jumpin' Blues
(1970) met
Wynton Kelly
- Tangerine
(1972)
hardbop
met
Freddie Hubbard
en anderen ? Prestige Records
- The Apartment
(1974), SteepleChase
- Something Different
(1975), SteepleChase
- Bouncin' with Dex
(1975), SteepleChase
- Homecoming: Live at the Village Vanguard
(1976)
- True Blue
met
Al Cohn
(1976;
Xanadu Records
)
- Silver Blue
met
Al Cohn
(1976; Xanadu Records)
- Biting The Apple
(1976), SteepleChase
- Sophisticated Giant
(1977) met 11-koppige
bigband
met onder meer
Woody Shaw
,
Slide Hampton
,
Bobby Hutcherson
?
Columbia Records
- Manhattan Symphonie
(1978), Columbia Records ? with
Rufus Reid
? bas ,
Eddie Gladden
? percussie, en
George Cables
? keyboard
- Gotham City
(1980), Columbia Records
- American Classic
[met Grover Washington Jr. en Shirley Scott] (1982) Elektra Entertainment
- Round Midnight
(1986), Columbia Records
- The Other Side of Round Midnight
(1986) Blue Note Records
- Live at Carnegie Hall
(1998), Columbia Records ? Opgenomen in 1978