Augusto Boal
(
Rio de Janeiro
,
16 maart
1931
- aldaar,
2 mei
2009
) was een
Braziliaans
dramaschrijver,
regisseur
en
theaterwetenschapper
.
Aan de
Columbia-universiteit
in
New York
studeerde hij
scheikunde
en
theaterwetenschappen
.
Van 1956 tot 1971 was hij leider van: "
Nucleo do Teatro de Arena
" van Sao Paulo". In het Teatro de Arena in
Sao Paulo
werd aan het eind van de
jaren vijftig
met medewerking van Boal gewerkt aan het concept voor een volkstheater, dat zich de bewustzijnsontwikkeling van de armen ten doel stelde: het
Theater van de onderdrukten
.
In 1971 moest Boal onder druk van de Braziliaanse dictatuur vluchten naar
Argentinie
. Na de staatsgreep van de generaals in 1976 vluchtte hij ook uit dat land en belandde aanvankelijk in
Portugal
. In Argentinie schreef hij in 1975 zijn eerste boek "Teatro del oprimido" dat in 1979 in het Engels vertaald werd tot "Theatre of the Oppressed". Onder die naam is zijn gedachtegoed vooral bekend. In de periode tot zijn vlucht uit Zuid-Amerika ontstonden achtereenvolgens het Krantentheater, het Beeldentheater, het
Forumtheater
en het Onzichtbaar Theater.
Vanaf 1978 werd Boal docent in
Parijs
, waar hij het eerste "Centre for Theatre of the Oppressed" (CTO) in de wereld oprichtte. Tot 1988 werkte hij intensief in Europa en de VS. In die periode ontstond de werkvorm "Regenboog van Verlangens", die vooral in therapeutische contexten bruikbaar is.
In 1988 vestigde hij zich, na het vertrek van de dictatuur, weer in Brazilie en richtte in Rio de Janeiro het "CTO Rio" op. In Brazilie ontwikkelde hij zich, naast zijn werk als theatermaker, tot schrijver en politicus. In 1992 werd hij gekozen als lid van de wetgevende vergadering van Rio de Janeiro voor de Partido dos Trabalhadores, de partij van de latere president
Lula da Silva
. In zijn vier parlementaire jaren werden 13 wetten aangenomen die door middel van een nieuwe vorm van theaterdemocratie ("Legislatief Theater") waren ontwikkeld.
Waarschijnlijk als gevolg van de martelingen in Brazilie werd Boal in 2004 ernstig ziek en moest een jaar stoppen met werken. In 2005, inmiddels 74 jaar, hervatte hij zijn werk als
artistiek leider
van CTO Rio (met projecten in ruim 100 gevangenissen, in sloppenwijken, met landloze boeren en vele andere achtergestelde groepen) en als internationaal workshopleider.
De nieuwste werkvorm is de Esthetische Vorming van de Onderdrukten, gepubliceerd in het Engels in 2006.
In 2007 ontving Boal de
Prins Claus Prijs
van het
Prins Claus Fonds
, in het thema
Cultuur en conflict
.