Abelardo Fernandez

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Abelardo
Abelardo Fernández
Persoonlijke informatie
Volledige naam Abelardo Fernandez Antuna
Bijnaam Pitu
Geboortedatum 19 maart 1970
Geboorteplaats Gijon , Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  Spanje
Positie Centrale verdediger
Senioren
Seizoen Club W (G)
1989
1989?1994
1994?2002
2002?2003
Vlag van Spanje Sporting Gijon B
Vlag van Spanje Sporting Gijon
Vlag van Spanje FC Barcelona
Vlag van Spanje Deportivo Alaves
4 (2)
179 (13)
178 (11)
18 (0)
Interlands
1991?2001
2002
Vlag van Spanje  Spanje
Asturië Asturie
54 (3)
1 (1)
Getrainde teams
2008?2010
2010?2011
2011?2012
2012
2012?2014
2014?2017
2017?2019
2019?2020
2021
2022?2023
Vlag van Spanje Sporting Gijon B
Vlag van Spanje Candas
Vlag van Spanje Tuilla
Vlag van Spanje Sporting Gijon (assistent)
Vlag van Spanje Sporting Gijon B
Vlag van Spanje Sporting Gijon
Vlag van Spanje Deportivo Alaves
Vlag van Spanje RCD Espanyol
Vlag van Spanje Deportivo Alaves
Vlag van Spanje Sporting Gijon
Portaal   Portaalicoon   Voetbal

Abelardo Fernandez Antuna ( Gijon , 19 maart 1970 ) is een Spaans voormalig voetballer en huidig voetbaltrainer . Als voetballer speelde hij doorgaans centraal in de verdediging.

Spelerscarriere [ bewerken | brontekst bewerken ]

Vanaf 1979 speelde Fernandez samen met Luis Enrique bij het futbito -team (zaalvoetbal) van Xeitosa, een van de beste teams van de regio Asturias . Het tweetal werd in 1981 kampioen met Xeitosa en de lokale profclubs Real Oviedo en Sporting Gijon wilden Fernandez en Enrique graag in hun jeugdopleiding. De twee kozen uiteindelijk voor de befaamde cantera van Sporting. Vanaf het seizoen 1989/1990 was Fernandez een vaste waarde in het eerste elftal van Sporting. In 1994 haalde Johan Cruijff Fernandez naar FC Barcelona.

De verdediger, die in 1996 herenigd werd met Enrique bij de club, zou tot 2002 bij de Catalaanse club blijven. Hij won met FC Barcelona onder andere de UEFA Cup Winners' Cup (1997) en twee landstitels (1998, 1999). In februari raakte Fernandez zwaar geblesseerd en de verdediger was een jaar uitgeschakeld. Na de terugkeer van Louis van Gaal bij Barca in 2002 besloot Fernandez te vertrekken, aangezien de Nederlander en de Spanjaard in de eerste periode van Van Gaal al eens in aanvaring waren gekomen.

Fernandez was in die periode overigens ook de speler die door Van Gaal eens aangepakt werd voor het geven van een balon d'hospital op training ( ziekenhuisbal , een term die men in Spanje niet kent). In 2002 tekende Fernandez een contract bij Deportivo Alaves . Een ongelukkige keuze, want in 2003 degradeerde de Baskische club. Fernandez besloot toen zijn carriere als profvoetballer te beeindigen.

Clubstatistieken [ bewerken | brontekst bewerken ]

Seizoen Club Competitie Duels Goals
1989/90 Sporting Gijon Vlag van Spanje Primera Division 33 2
1990/91 38 1
1991/92 35 2
1992/93 37 3
1993/94 36 5
1994/95 FC Barcelona 30 4
1995/96 31 1
1996/97 21 3
1997/98 15 0
1998/99 31 1
1999/00 25 1
2000/01 19 1
2001/02 7 0
2002/03 Deportivo Alaves 18 8

Interlandcarriere [ bewerken | brontekst bewerken ]

Fernandez speelde 54 interlands voor het Spaans nationaal elftal , waarin hij drie doelpunten maakte. Hij debuteerde op 4 september 1991 tegen Uruguay en speelde zijn laatste interland op 28 februari 2001 tegen Engeland . De verdediger nam met Spanje deel aan de WK's van 1994 en 1998 en EK's van 1996 en 2000 . Bovendien won Fernandez in 1992 op de Olympische Zomerspelen van Barcelona de gouden medaille met het Spaans olympisch elftal .

Trainerscarriere [ bewerken | brontekst bewerken ]

Fernandez was van 2014 tot januari 2017 trainer van het eerste elftal van Sporting Gijon . Nadat de club hem ontsloeg vanwege teleurstellende prestaties vertelde hij op een persconferentie op 18 januari 2017 huilend dat hij afzag van een afkoopsom van vier miljoen euro, waar hij recht op had vanwege een doorlopend contract tot 2020. Hij noemde zijn loyaliteit aan de club belangrijker dan geld. [1] Fernandez werd geboren in de stad, groeide op als fan van Sporting en diende de club vijf jaar als speler. Hij werd opgevolgd door Rubi bij de club die op dat moment de achttiende plaats bezette in de Primera Division .

In december 2017 werd Abelardo trainer van Deportivo Alaves , de club waar hij in 2003 zijn spelerscarriere had afgesloten. Fernandez slaagde erin om de club uit de degradatiezone te trekken en parkeerde de club in het seizoen 2017/18 op een veertiende plaats in de Primera Division. Het seizoen daarop streed Alaves onder Fernandez lang mee om een Europees ticket, maar uiteindelijk finishte de club op een elfde plaats in het klassement. Op het einde van het seizoen nam hij afscheid van de club. [2] [3]

Fernandez werd na zijn vertrek bij Alaves genoemd bij Real Betis en Spanje , maar uiteindelijk ging hij in december 2019 aan de slag bij RCD Espanyol , dat op dat moment laatste stond in de Primera Division. Hij werd zo al de derde coach van het seizoen bij Espanyol, na David Gallego en Pablo Machin . Op 27 juni 2020 zette Espanyol, dat zes maanden na zijn aanstelling nog steeds laatste stond, hem aan de deur. [4]

In januari 2021 ging Fernandez een tweede keer aan de slag als trainer van Deportivo Alaves. Ook hier werd hij de opvolger van Machin. Toen de club na een 1-3-nederlaag tegen Celta de Vigo terugzakte naar de laatste plek in de Primera Division, werd hij op 5 april 2021 opnieuw ontslagen. [5]

Op 3 mei 2022 werd hij tot het einde van het seizoen 2022/23 aangesteld als trainer bij Sporting Gijon , een ploeg die nog knokte voor haar behoud op het tweede niveau van het Spaanse voetbal. [6]

Erelijst [ bewerken | brontekst bewerken ]

Als speler [ bewerken | brontekst bewerken ]

Vlag van Spanje FC Barcelona
Vlag van Spanje Spanje onder 23

Als trainer [ bewerken | brontekst bewerken ]

Vlag van Spanje Candas
  • Copa Federacion de Espana (Asturie-toernooi): 2010
Vlag van Spanje Tuilla
  • Copa Federacion de Espana (Asturie-toernooi): 2011
Zie de categorie Abelardo Fernandez van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.