De
Intensitat
is en Maat dorfor, wo stark en
Eerdbeven
wesen is. In’n Gegendeel to de
Magnitude
, de ut de Opteken vun
Seismometers
bestimmt warrt un for jeed Eerdbeven jummer nipp un nau een Weert op en Manitudenskala hett, beschrifft de Intensitat de Utwirken, de en Eerdbeven op de Landschop, de Minschen un de Bowarken hett. Dat umfaat Utwirken, de ok ahn Instrumenten wohrnahmen warrt (
Makroseismik
). Afhangig vun’n Afstand to den Eerdbevenheerd un vun de oortlichen Bedingen un Strukturen annert sik de Intensitat vun en Beven mit den Oort.
Frohe Versoken to’n Indeelen vun Eerdbeven weern de Warken vun
Pompeo Schiantarelli
ut dat Johr 1783, de blangen tallrieke Biller vun’n Schaden dor dat
Messina-Eerdbeven vun 1783
ok en Koort vun de Utwirken vun dat Beven tekent hett, as ok vun
Domenico Pignatoro
ut dat Johr 1788, de en Intensitatsskala mit fief Stopen to’n Beschrieven vun dat glieke Beven opstellt hett. En annere Skala, de aver just so wenig verbreedt weer, weer de vun P.N.C. Egen, de 1828 de Utwirkung vun en Beven in Belgien beschreven hett.
De eerste Intensitatenskala, de allgemeen bruukt worrn is, weer de
Rossi-Forel-Skala
(RF), de na Publikatschonen vun 1874 un 1881, in’t Johr 1883 in ehr letzte Faten rutbrocht worrn is. Wegen de annern Umstannen in Japan, hett de japaansche Forscher
Fusakichi ?mori
in’t Johr 1900 de
?moriskala
publizeert, wiel
Giuseppe Mercalli
twee Johren later de eerste Faten vun sien egene
Mercalliskala
utklamustert hett. Op Grundlaag vun disse Skala geev dat in de Johrteihnten dorna verschedene overarbeite un wieter entwickelte Faten as de Mercalli-Cancani-Skala und die Mercalli-Cancani-Sieberg-Skala (MC-S) ut de Johren 1912 un 1923.
H. O. Wood un Frank Neumann hebbt 1931 de Mercalli-Cancani-Sieberg-Skala in de engelschen Spraak oversett un nomen ehr denn Mercalli-Wood-Neuman-Skala (MWN), ahn dat se groot wat doran annert hebbt. Disse Skala warrt in de USA ok vundaag noch unner de Beteken
Modified Mercalli Scale
(Modifizeerte Mercalliskala, MM-S) insett.
Charles Francis Richter
hett de Mercalli-Cancani-Sieberg-Skala in’t Johr 1956 stark overarbeit un beteken ehr denn just so as
Modifizeerte Mercalliskala
, aver mit den Tosatz vun dat Johr (MM-56). De
Japan Meteorological Agency
(JMA)
hett 1951 op Grundlaag vun de ?moriskala de
JMA-Skala
utklamustert, de vundaag noch in Japan un vun’t
Central Weather Bureau
(CWB) in
Taiwan
bruukt warrt.
Anpasst an de Bedingen in’t Land, weer 1953 vun
Sergei Medwedew
in de
UdSSR
de na em noomte Medwedewskala entwickelt. Op ehr Grundlaag weer 1975 vun’t Staatskomitee for Bowesen vun de UdSSR de
GEOFIAN-Skala
publizeert. In’t Johr 1964 al hebbt Sergei Medwedew,
Wilhelm Sponheuer
un
Vit Karnik
op Grundlaag vun de Medwedewskala as ok vun MM-S un MM-56 de
Medwedew-Sponheuer-Karnik-Skala
(MSK-64) rutbrocht, de mehr as 25 Johren lang wiet verbreedt worrn is. Se weer Anfang vun de 1990er Johren wieter entwickelt to de
Europaaschen Makroseismischen Skala
(EMS-98), de 1998 in ehr huutige Faten beslaten worrn is.
Siet 1999 weer vun de
International Union for Quaternary Research
(INQUA) noch en Skala utarbeit, de nich op den Schaden an Bowarken un Utwirkungen op de Minschen baseert, man alleen de Utwirkungen op de Umwelt as Maat to’n Indeelen vun Eerdbeven nimmt. En eerste Faten dorvun is 2003 unner de Beteken INQUA-Skala (INQUA-Scale) rutkamen, de letzte Faten weer 2007 unner den Naam
ESI-Skala
(Environmental Seismic Intensity Scale, ESI 2007) publiek maakt.