Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Samstarfsverkefni opinberra aðila og einkaaðila
(
enska
:
Public-private partnership
,
PPP
eða
P
3
) er
verkefni
þar sem
riki
eða
sveitarfelag
gera
samning
við
einkafyrirtæki
um samstarf. Einkum a þetta við þar sem um er að ræða uppbyggingu
innviða
. Einkaaðilinn tekur þa a sig storan hluta
ahættunnar
vegna fjarhagslegrar afkomu verkefnisins, tækniþrounar og framkvæmda og fær a moti tækifæri til að endurheimta kostnaðinn i afmarkaðan tima með
einkaleyfi
a solu, leigu eða innheimtu notendagjalda. Stundum veitir hið opinbera
styrki
eða flytur
eignir
til einkaaðilans til að draga ur ahættu hans eða gengst i
abyrgð
fyrir
lanum
vegna verkefnisins. Oft eru stofnuð
felog með serstakan tilgang
utan um slik verkefni með þatttoku fjarmognunaraðila, eins og
banka
.
Vinsældir slikra samstarfsverkefna ma rekja til takmarkana a
skuldsetningu hins opinbera
i upphafi
10. aratugar 20. aldar
. Þau hafa verið gagnrynd fyrir að draga ur gagnsæi i rikisrekstri, fyrir að skapa hærri heildarkostnað fyrir skattgreiðendur þar sem krafa einkafyrirtækja um
avoxtun fjarfestingar
er hærri en avoxtunarkrafa
rikisskuldabrefa
og fyrir að vera i reynd
einkavæðing
þar sem timamork einkaleyfisins eru ekki virt heldur framlengd aftur og aftur.