Isaac da Costa
(
Amsterdam
,
14 jannewaris
1798
? Amsterdam,
28 april
1860
) wie in Amsterdamske
dichter
en
histoarikus
. Da Costa kaam ut in begoedige
Joadske
bankiersfamylje. Yn 1821 troude hy mei
Hanna Belmonte
.
Earst belide er it
ortodoks joadedom
mar letter is er ortodoks
kristen
wurden.
Hy foarme letter mei in groepke
It Reveil
, dat de maatskippij werom bringe woe under de hearskippij fan
Jezus Kristus
. Syn bekendste wurk is de
brosjuere
'Bezwaren tegen den geest der Eeuw' (1823); dat joech in soad opskuor.
'Da Costiaan' wie yn syn tiid in skelwurd; syn krityk op de libertynske tiidgeast waard as
Obskurantisme
sjoen en dat kaam him op tsjinwar te stean yn runten dy't de
de Ferljochting
stipen.
Hy debutearre yn 1812 mei it gedicht 'Lof der dichtkunst'. Hy hat ek wurk fan
Aischylos
oerset. Syn sammele poezij waard utjun troch dumny-dichter
J. P. Hasebroek
mei as titel
Komplete dichtwerken van Is. da Costa
(3 dln. 1861-1863).