Wikipedia, Entziklopedia askea
Federico Garcia Moliner
(
Borriana
,
Castello
,
Espainia
,
1930eko
martxoaren 4a
) fisikaria da.
Madrilgo Complutense Unibertsitatean
egin zituen ikasketak. Zientzia Fisikoetako lizentzia atera zuen 1954an, eta doktoregoa,
Cambridgeko Unibertsitatean
(1958an) eta Madrilgoan (1960an).
CSICen
hasi zuen ibilbide profesionala, eta
Illinoisko Unibertsitateko
irakaslea izan zen 1961etik 1964ra. Bestalde,
Madrilgo Unibertsitate Autonomoko
katedraduna izan zen 1974tik 1979ra.
Gai solidoen fisikaren
inguruko azterketen aitzindaria izan zen Espainian, eta haren lanek ospe handia izan dute mundu guztian. Bereziki aipatzekoa da
Gainazaleko Greenen funtzioak
izeneko obra, funtzioen gainezartze-metodoa deskribatzen duena: gai solidoaren propietateak beren
atomoen
eta
elektroien
propietateen arabera aztertzen ditu, eta ezinbestekoa da gaur egungo elektronikaren garapenerako. Molinerren ikerketak Espainian eta beste herrialde batzuetan eman dira argitara.
Nabarmentzekoa du, batez ere
Introduction to the Theory of Solid Surfaces
(1979,
Gainazal solidoen teoria
) liburua, oinarri-oinarrizko obra solidoen fisika ikasi nahi dutenentzat. 1992an, Ikerketa Zientifiko eta Teknikoko
Asturiasko Printzea saria
eman zioten egoera solidoko fisikari egindako ekarpenengatik. Gaur egun, Castelloko
Jaume I.a Unibertsitateko
katedraduna da, eta han segitzen du egitura erdieroale kuantikoei buruz ikertzen.