Danielle Darrieux
(1952) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Danielle Yvonne Marie Antoinette Darrieux
Jaiotza	Bordele ,  1917ko maiatzaren 1a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Bois-le-Roi ,  2017ko urriaren 17a (100 urte) (100 urte)
Hobiratze lekua	Cemetery of Marnes-la-Coquette (en)
Heriotza modua	: falling from height (en)
Familia
Ama	Marie-Louise Darrieux
Ezkontidea(k)	Henri Decoin (en)  (1935 -  1941) Porfirio Rubirosa (en)  ( 1942ko irailaren 18a -  1947) Georges Mitsinkides (en)  ( 1948ko ekainaren 1a -  1991)
Anai-arrebak	ikusi Olivier Darrieux (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	abeslaria , antzerki aktorea , zinema aktorea eta aktorea
Altuera	1,64 metro
Jasotako sariak	ikusi Ohorezko Legioko komandantea  (2004) Silver Bear for Outstanding Artistic Contribution  (2002) Honorary Cesar  (1985) Officer of Arts and Letters Europako emakumezko aktore onenaren Saria  (2002)  : Huit femmes Cesar Sariak Moliere Award for Best Actress
Musika instrumentua	ahotsa

Danielle Yvonne Marie Antoinette Darrieux ( da.ni?l i.v?n ma.?i ??.twa.n?t da?.jø ahoskatua; Bordele , Frantzia , 1917ko maiatzaren 1a ? Bois-le-Roi , 2017ko urriaren 17a ) frantses antzezlea izan zen.

Biografia [ aldatu | aldatu iturburu kodea ]

Txikitan biolontxeloa jotzen ikasi zuen eta kontserbatorioan aritu zen. Hamalau urte zituela, aldizkari batean atera zen film batean parte hartzeko iragarkiari erantzun, eta hala hasi zen Darrieuxen antzezle-karrera ( La Bal , 1931). Bost urtean hamabost film luze egin zituen, horien artean ezagunena, beharbada, Leo Joannonen Quelle drole de gosse! (1935, "Zein mutiko barregarria!") izan zen.

Baina Darrieuxek ez zuen paper arinetan gelditu nahi, eta Mayerling (1963) lanean, Vetsera kondesaren paperean, erakutsi zuen zirrara sortzen ere bazekiela. Bere senar Henri Decoin zinemagileak eman zizkion bere karrerako paperik onenak, Abus de confiance (1937, "Gehiegizko konfiantza") eta Retour a l'aube (1938, "Hasierara itzultzea") melodrametan , eta Battements de coeur (1939, "Bihotz taupadak") eta Premier Rendez-vous (1941, "Lehenengo hitzordua") komedietan . Azken horretan abeslari ere izan zen. Eta erraztasun berarekin igaro zen tragediatik ( Ruy Blas , 1947), vaudevillera ( Occupe-toi d'Amelie , 1949), eta espioi-filmera : L'Affaire Ciceron (1951, Zizeron auzia ). Hala ere, Darrieuxek paper garrantzitsuenak Max Ophulsen hiru filmetan egin zituen: La Ronde (1950, "Erronda"); Le Plaisir (1951, "Atsegina"); eta Madame de... (1953).

Danielle Darrieuxek etenik gabe lan egin du: Le Rouge et le Noir (1954, "Gorria eta Beltza"); L'Amant de lady Chatterley (1955, "Lady Chatterley-ren maitalea"); Pot-Bouille (1957). Belaunaldi berrietako zinemagileak inspiratu ditu, batez ere Claude Chabrol (1962, Landru ), Jacques Demy ( Les Demoiselles de Rochefort , 1966; Une chambre en ville , 1982), Paul Vecchiali (1983, En haut des marches ), Andre Techine (1986, Le Lieu du crime ) eta Marie-Claude Treilhou (1990, Le Jour des rois ). Antzerkian ere lan egin du: la Robe mauve de Valentine (1963), Adorable Julia (1987), Harold et Maud (1995), eta baita telebistan ere. Haren azken lanetako bat Francois Ozonen 8 Femmes filmekoa izan da.

Kanpo estekak [ aldatu | aldatu iturburu kodea ]

Wikimedia Commons en badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Danielle Darrieux

• (Ingelesez) Danielle Darrieux, Internet Movie Database-ren webgunean

Erreferentziak [ aldatu | aldatu iturburu kodea ]