Manga-stile desegnita viza?o
Mangao
(
japanlingve
: 漫?
manga
) estas
japana
bildliteratura
esprimrimedo, ekvivalento de la okcidenta komikso. Ekster Japanio, la vorto aludas nur la japanan komikson, kun ties propraj trajtoj. Mangao adaptita al animacia formo nomi?as
animeo
kaj en la lasta duono de la 20a jarcento, ili amba? populari?is en Okcidento. La korea versio de mangao estas "manhwa" kaj la ?ina varianto ricevas la nomon "manhua".
[1]
[2]
[3]
Mangao estas respektata kiel artformo, kaj sia legantaro ne limi?as al infanaro. Ekzistas multaj specoj de mangao la? la celpubliko (
?o?o
,
?onen
...). La temoj traktataj estas pluraj, kiel ekzemple
agad-aventuro
,
amaferoj
,
sportoj
,
komedio
,
fantasto
,
scienc-fikcio
...
Kutime, oni legas mangaojn dekstre-maldekstren. Pro la granda kvanto da ili kaj pro malpliigi la kostojn de eldonado kaj presado, ili aperas en antologiaj revuoj nigre kaj blanke, krom fojfojaj pa?oj kiel kovriloj. Tiuj revuoj estas publikigitaj ?iusemajne a? ?iumonate (kiel
Shonen Jump
,
Nakayoshi
a?
Big Comic
) kaj ili entenas centojn da pa?oj kie prezenti?as multaj apartaj rakontoj de pluraj a?toroj. Se la mangaserio estas sukcesa, la ?apitroj estas denove eldonataj, ?i-foje en formo de
volumoj
(
tankobon
).
Mangao
signifas distran bild(ar)on.
Man
(漫) signifas "sencelan" a? "distran".
Ga
(?) signifas "bildon". La termino
mangao
estis ekuzita de la artisto
Kacu?ika Hokusaj
.
[4]
[5]
Oni diras, ke la plej malnova pratipo de mangao en la japana historio estas supozeble
Cho-ju-giga
(鳥???) de Toba Sojo en la
epoko Heian
. Kiam komenci?is
Erao Meiji
, e?ropaj artistoj miris pro la japanaj gravura?oj (
uyiko-e
) danke al ties ekzota beleco, kiu prezentis malsaman manieron reinterpreti realecon.
La mangaverkisto
Tezuka Osamu
establis la nunan manga-artformon post la
Dua Mondmilito
.
Mangarevuoj kutime havas specifan celpublikon, kiu estas bazita sur amba? kaj sekso kaj a?o.
- Josei
(女性): Por junaj virinoj.
- Kodomo
(子供): Por infanoj.
- Redisu
(レディ?ス): Por plenkreskaj kaj matura?aj virinoj.
- Seijin
(成人): Por plenkreskaj viroj.
- Seinen
(?年): Por junaj viroj.
- Sh?jo
(少女): Por adoleskaj knabinoj. La rakontoj multfoje temas pri lernejaj amaferoj.
[6]
- Sh?nen
(少年): Por adoleskaj knaboj. La rakontoj ofte temas pri lukto, militoj kaj kura?o.
|
|
?i tiu artikolo ankora? estas
?ermo
.
Helpu al Vikipedio
plilongigi ?in
. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ?i (
menciante la fonton
). Bonvolu aldoni parametron por plibone kategoriigi la pa?on.
|