El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kuruco
estas historia regiona esprimo por
liberecbatalanto kontra? la Habsburgoj en Hungario en 15-a kaj 16-a
jarcentoj. Kontra? la centriga politiko de la Habsburgoj formi?is nova
politika movado kaj okazis kelke da ribeloj. En la jaro 1703 eksplodis
lasta kontra?habsburga ribelo, gvidata de
Ferenc Rakoczi la 2-a
. ?i
diferenci?is de la ceteraj per tio, ke batalis en ?i popolamasoj. ?i estis
finita en la jaro 1711 per la paco de
Satu Mare
.
La deveno de la vorto ?kuruco“ ne estas ?is hodia? kontentige
eksplikita. La? historiistoj, la vorto ?kuruco“ estas derivita el la
hungara vorto por ?krucmilitisto“ (kruckavaliro), latine
crutianus
. La
kurucoj (pluralo) estis origine anoj de armeo, kiuj batalis kadre de
krucarmeo kontra? la Otomana imperio. Povas eble esti anka?, ke la vorto
?kuruco“ havas originon en la germana vorto
Kruzturken
(la?vorte
kructurkoj
,
?kristanaj otomanoj“).
[1]
- Monato
, internacia magazino sendependa, numero 2013/7, pa?o 9:
De fago al fago (artikolo pri Juraj Jano?ik, heroa rekruto de la kuruca armeo)
verkita de Julius Hauser.