El Vikipedio, la libera enciklopedio
Gelfoj kaj Gibelinoj
|
politika movado
|
Komenco
|
1120-aj jaroj
vd
|
Fino
|
1390-aj jaroj
vd
|
Partoj
|
|
Gelfoj ? Gibelinoj
vd
|
|
|
La nomo
Gibelino
estas italigo de la germana
Waiblinger
en
mezepoka
Italio
por partianoj de la
imperiestroj
.
Waiblinger
siaflanke estas la nomo por lo?antoj de la
?vaba
urbo
Waiblingen
, centro de la dinastio de la
?ta?foj
. La ekzisto de tiu ?i nomo unuafoje estas dokumentita proksimume en
1215
dum la epoko de la ?ta?fa imperiestro
Frederiko la 2-a
.
La analoga kontra?partio nomi?is
Gelfoj
(elgermanigo de la vorto
Welfen
), kaj tiuj ?i subtenis la politikon de la
Papo
kaj nomi?is la? la dinastio de la
Velfoj
. Tamen la italaj Gelfoj la?okaze anka? subtenis la aferon de la imperiestro, se tio estis konforma kun iliaj interesoj. Tial la separado en Gibelinoj kaj Gelfoj tute ne estis tiel reliefigita, kiel foje prezentata. Ekzemple proksimume en 1300 en
Florenco
la Gelfoj separi?is en
Blankaj Gelfoj
(imperiestremaj Gelfoj), kiuj defendis kompromison kun la imperiestro, kaj la
Nigraj Gelfoj
, kiuj sekvis rigoran politikon kontra? la imperiestro. Depende de la aktuala registaro en la komunumoj la anoj de la unu a? alia partio estis ekzilataj el la urbo. Viktimo de ?i tiu potencopolitiko en Florenco fari?is ekzemple la fama poeto
Dante Alighieri
.
La lukto inter la du partioj transda?ris la pereon de la
?ta?foj
, kaj la nomoj reprezentis en la malfrua
mezepoko
ofte nur diversajn grupojn ene de itala
komunumo
, kiuj reciproke kontra?staris malamike.