Građanski rat u Al?iru

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Građanski rat u Al?iru
Datum od decembra 1991 . do 2002 .
Lokacija Al?ir
Povod Poni?tavanje izbora, ukidanje stranke Front islamskog spasa i hap?enje njenih ?lanova
Ishod Pobjeda al?irske vojske
Sukobljene strane
Alžir Al?irska vlada Islamski Oru?ani Pokret (MIA)
Armija Islamskog Spasa (AIS) 		Naoru?ana islamska grupa (GIA)
Komandanti
Ali Kafi
Liamine Zeroual
Abdelaziz Bouteflika 		MIA: Abdelkader Chebouti
AIS: Madani Mezrag 		Antar Zouabri et al.
Vojne jedinice
140.000 (1994) [1]
124,000 (in 2001) 		2.000 (1992)
40,000 (1994)
10,000 (1996) [2]
300-1.000 (2005) 		Nepoznato
Ukupno oko 150,000 - 200,000 mrtvih na sve tri strane [3]
Spisak masovnih likvidacija tokom Al?irskog građanskog rata:
Masakr u Ben-Aliju ? Masakr u Beni-Messousu ? Masakr u Bentalhi ? Masakr u Daurat Labgueru ? Masakr u Guelb El-Kebiru ? Masakr u Haouch Khemistiju ? Masakr u Omariji ? Masakr u Oued El-Hadu i Mezouari ? Masakr u Raisu ? Masakr u Si-Zerrouku ? Masakr u Sidi Daoudu ? Masakr u Souhaneu ? Thalitski masakr

Građanski rat u Al?iru je bio sukob između Al?irske vlade i vi?e međusobno suprostavljenih islamisti?kih grupa. Ukupno je poginulo između 150 000 i 200 000 ljudi, a rat je trajao skoro jedanaest godina. Iako je sukob zavr?en pobjedom vladinih snaga nakon predaje Armije islamskog spasa 2002. godine povremeno se javljaju manji sukobi sa ostacima pobunjeni?kih snaga.

Sukob je po?eo u decembru 1991 . kada je Al?irska vlada poni?tila prve parlamentarne izbore u toj zemlji jer su rezultati nakon prvog kruga ukazivali da ?e Front islamskog spasa (FIS) pobijediti. Nakon poni?tavanja izbora FIS je zabranjen, a hiljade ?lanova stranke je uhap?eno. Kao odgovor na hap?enja pojavilo se nekoliko islamisti?kih gerilskih grupa, među kojima su se isticale Islamski Oru?ani Pokret (MIA) koji je svoje baze imao u planinama i Naoru?ana islamska grupa (GIA) koja je imala ve?inu u gradovima Al?ira. U po?etku su pobunjenici napadali policiju i vojsku, ali neke su grupe po?ele sa napadima na civile. 1994. nakon pregovora između vlade i zatvorenih vođa FIS-a GIA je objavila rat FIS-u i njegovim sljedbenicima. Među manjim grupama je do?lo do kome?anja, a kao novi saveznik FIS-a pojavila se Armija Islamskog Spasa (AIS).

Predsjedni?ki izbori 2004 i amnestija [ uredi | uredi izvor ]

Oslobađanje FIS vođa, Madanija i Belhadja, 2003 nije imalo zna?ajnog efekta na situaciju, ilustruju?i novo povjerenje u vladu koje je produbljeno predsjedni?kim izborima 2004 . Tada je Bouteflika ponovo izabran sa 85% podr?ke dvije glavne stranke, a glasanje je potvrdilo podr?ku naroda Bouteflikovoj politici prema gerilcima i uspje?nom spre?avanju nasilja pirokih razmjera.

Septembra 2005 nacionalni referendum je odr?an o amnestiji , sli?an zakonu iz 1999 , da bi se zaustavilo pravno gonjenje osoba koje se vi?e ne bore i da se pru?i komenzacija porodicama ljudi ubijenih od strane vladinih snaga. Kontraverzna Povelja o miru i nacionalnom oporavku je usvojena sa 97% podr?ke i 80% u?e??a. [4] Uslovi pod kojim se odvila kampanja u Al?iru su bili napadani od francuske ?tampe, prvenstvno Le Monde and L'Humanite .

Pravnik Ali Merabet, na primjer, osniva? Somoud-a , nevladine organizacije koja zastupa porodice nestalih se protivio Povelji kojom bi se "?rtve natjerale na oprost". Zabrinut je da vrijeme FISa nije pro?lo i napominje da, iako ga ljudi ne podr?avaju, projekt FISa - kojeg pori?e kao islamski - jo? uvijek postoji kao prijetnja. [5]

Prijedlog je implementiran Predsjedni?kim dekretom februara 2006 . i usvojen 29. septembra iste godine. Posebno kontraverzno je bilo pru?anje imuniteta biv?im gerilcima koji su se sami predali (za sve osim najgorih zlo?ina) i vojnim licima (za bilo koju akciju "branjenja nacije"). [6] Prema al?irskim novinama El Khabar , [7] pod ovim uslovima predalo se preko 400 GSPC gerilaca, a ukupan broj gerilaca 2005 se procijenjivao između 300 i 1000. [8] Međunarodna federacija za ljudska prava (FIDH) se protivila amnestiji [9]

Borbe su nastavile jenjavati ali stanje op?e opasnosti je bilo na snazi [1] Elementi unutar Nacionalnog oslobodila?kog fronta (FLN) su predlagali promjenu ustava tako da dozvole Boutefliku da se kandiduje i tre?i put.

Reference [ uredi | uredi izvor ]

  1. ^ Martinez 1998:162.
  2. ^ Martinez 1998:215.
  3. ^ Algeria puts strife toll at 150,000 Arhivirano 15. 5. 2006. na Wayback Machine Al Jazeera , Thursday 24 February 2005 ; 200K Said Killed in Algeria Insurgency , ABC News , March 18, 2006.
  4. ^ Algerie : le "oui" au referendum remporte plus de 97 % des voix , Le Monde , September 29, 2005 (fr)
  5. ^ En Algerie, dans la Mitidja, ni pardon ni oubli Arhivirano 29. 6. 2006. na Wayback Machine , Le Monde , September 28, 2005 (fr)
  6. ^ Algeria: New Amnesty Law Will Ensure Atrocities Go Unpunished Arhivirano 7. 9. 2006. na Wayback Machine , International Center for Transitional Justice , Press Release, March 1 2006
  7. ^ ??????? 408 ??? ?? ????? ???????? ??????? ???? ???? Arhivirano 28. 9. 2007. na Wayback Machine , El Khabar Arhivirano 27. 9. 2006. na Wayback Machine , 25 September 2006
  8. ^ Algeria puts strife toll at 150,000 Arhivirano 15. 5. 2006. na Wayback Machine Al Jazeera , Thursday 24 February 2005
  9. ^ Projet de charte pour la paix et la reconciliation nationale : pas d’impunite au nom de la ≪ reconciliation ≫ ! , International Federation of Human Rights , September 22, 2005 (fr)

Literatura [ uredi | uredi izvor ]

  • Luis Martinez (translated by Jonathan Derrick) (1998). The Algerian Civil War 1990-1998 . London: Hurst & Co. ISBN 1-85065-517-0 .
  • Michael Willis (1996). The Islamist Challenge in Algeria: A Political History . New York: NYU Press. ISBN 0-8147-9328-2 .
  • William B. Quandt (1998). Between Ballots and Bullets: Algeria's Transition from Authoritarianism . Washington DC: Brookings Institution Press. ISBN 0-8157-7301-3 . Vanjski link u parametru |title= ( pomo? )
  • Andrea Riccardi (1996). Sant'Egidio Rome et le monde . Paris: Beauchesne Editeur.
  • Marco Impagliazzo, Mario Giro (1997). Algeria in ostaggio . Milano: Guerini e Associati.
  • M. Al-Ahnaf, B. Botiveau, F. Fregosi (1991). L'Algerie par ses islamistes . Paris: Karthala. ISBN 2-86537-318-5 . CS1 odr?avanje: vi?e imena: authors list ( link )
  • Roger Kaplan, "The Libel of Moral Equivalence" The Atlantic Monthly Boston: August 1998. Vol. 282, Iss. 2; pg. 18, 6 pgs.

Također pogledajte [ uredi | uredi izvor ]

Vanjski linkovi [ uredi | uredi izvor ]

Preuzeto iz " https://bs.wikipedia.org/w/index.php?title=Građanski_rat_u_Al?iru&oldid=3554942 "