Vriolin

De Biquipedia
(Reendrezau dende Vriolinista )
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografia oficial de Biquipedia (la Ortografia de l'aragones de l' Academia Aragonesa d'a Luenga ). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpues ista plantilla.
Articlo d'os 1000
Vriolin
Vriolín
Vriolin
Clasificacion
Instrumento de cuerda rascata
Tesitura
Intrumentos relacionaus
Viola , violoncello y contrabaixo
Musicos
Vriolineros

O vriolin [1] (tamien dito vigulin , violin , violon u vriolon ) ye un instrumento musical de cuerda rascata de cuatro cuerdas que cal tocar con un arquet . Huei en diya, iste ye o miembro mes chicolon y de sonito mes acuto de tota a familia d'es instrumentos de cuerda rascata, descendient d'a lira de baccio , a cual conta con o vriolin alto (viola), o violoncello y per partis d'o contrabaixo ; marchinalment ista familia heba tenito un vriolin piccolo , un violoncello tenor , un vrioloncello piccolo y encara mes eixindo-ne una octava mes alta u mes baixa que a o contrabaixo , a octavasa que se tocaba con dos musicos (l'uno ta premsar con es ditos contra d'o diapason y l'altro ta tocar con l' arquet ). A parola vriolon ye de fonetica gascona y no ye a mes regular en l' aragones , a on s'emplega per mes usual a forma vriolin , que bien de l' italiano " violino ", que fa significato de chiqueta viola . O musico qui el toca ye o vriolinero , vigulinero u vriolinista y l'artesan que el fabrica diz que ye o " lutier " (qui a soben treballa de conchunta con l' arqueter qui fabrica es arquetz ).

L' arquet ye feto de fusta y de crineras de caballo rascatas contra d'a colofana (feta de resina de pin ) dica que s'apegan enta la cuerda en fer-la mimbrar. As cuerdas d'o vriolin son afinatas en quinta d'o compas siguient (d'a mes grau enta la mes acuta): Sol, Re, La y Mi. Huei en diya gosan a ser fetas d' acero mientres que a la epoca barroca y clasica en yeran mes que mes de tripa de uella , y no pas de gato como una viella falordia en heba dito.

Referencias [ editar | modificar o codigo ]

  1. ( es ) Brian Mott Nuevo Diccionario Chistabino-Castellano: con informacion etimologica , Logos Verlag, 2015 , ISBN 978-3832539467 , p.157
Iste articlo ye un borrador. Enamplando-lo aduyaras a amillorar a Biquipedia .