in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n
Uitgestorwe oerisotoop
of
uitgestorwe oernuklied
is 'n radioisotoop wat in die
nukleosintese
van die ster of sterre wat se ontploffing aan die vorming van die
protoplanetere skyf
bygedra het, volop voorgekom het, maar wat 'n
halfleeftyd
besit wat baie korter is as die leeftyd van die Aarde. Hierdeur kom hulle vandag nie meer natuurlik op Aarde voor nie, tensy hulle nog kosmogeen vervaardig word.
Voorbeelde van uitgestorwe oerisotope is:
Hierdie isotope se verval het in die vroee geskiedenis van die Aarde, soos die
Hadeikum
nog bygedra aan die radioaktiwiteit en die verhitting van die planeet. Hulle dogterkerne kan nog teruggevind word en vergelykings van hulle
relatiewe voorkoms
met die ander isotope van die bronelement en die gevormde element kan belangrike inligtings verskaf oor die datering van voorwerpe uit die vroee tyd, soos
chondriete
of gesteentes.
[1]
