Nos a quitats l’escrivan e poèta provençal  Sèrgi Bèc  a 87 ans. Introduguèt lo surrealisme dins la literatura occitana. 
 
Sos poèmas se consagran al desir incandescent per una femna unica, l’Anna inspiratritz e destinatària de tota l’òbra. Dins  Miegterrana  (1957) e  Lei Cants de l’èstre fòu  (1959) dessenhèt un univèrs erotic. Pasmens, sa participacion a la guèrra d’Argeria lo menèt a escriure  Memòria de la carn  (1960), un crit de denóncia e de colèra. Aital, la guèrra e la mòrt fan partida de son òbra ont tanben condemna las guèrras de Vietnam e del Golf. Amb  Galina blanca e marrit can  (1969) declarèt son engatjament dins l’occitanisme. Es tanben un romancièr en francés e participèt o escriguèt mai d'un libre sul patrimòni natural e cultural de Provença.
 
Sèrgi Bèc nasquèt en 1933 a Cavalhon (Comtat Venaicin) mas dempuèi son enfança demorava al País d’Ate. Après d'estudis de letras, foguèt jornalista e critic. A partir de 1977, abandonèt lo jornalisme per se consagrar a la cultura per la vila d'Ate. Puèi aprèp 1983, trabalhèt coma director adjonch del pargue natural de Leberon, un entorn que l’inspirèt fòrça, coma o explica dins l’entrevista vidèo difusada en 1998 sus France 3 que podètz veire en seguida gràcias a l’INA.
 

 
 
Tanben prepausam lo fragment de son poèma “T’ai amada”. Lo podètz  escotar sul sit d’Occitanica  recitat pel quite Sèrgi Bèc.