Yunan ?c Sava?ı
|
---|
So?uk Sava?
|
ELAS
gerilla kuvvetleri
|
Tarih
| 30 Mart 1946 - 16 Ekim 1949
(3 yıl, 6 ay, 2 hafta ve 2 gun)
|
---|
Bolge
| |
---|
Sonuc
|
Ulusal Ordu
zaferi.
|
---|
|
Taraflar
|
---|
Yunanistan Krallı?ı
Destekleyen:
Birle?ik Krallık
ABD
(1947 sonrası)
|
Gecici Demokratik Hukumet
NOF partizanları
Destekleyen:
Yugoslavya
(Temmuz 1949 oncesi)
Bulgaristan
Arnavutluk
|
Komutanlar ve liderler
|
---|
Aleksandros Papagos
Konstantinos Ventiris
Thrasyvoulos Tsakalotos
James Van Fleet
|
Markos Vafiadis
Nikolaos Zachariadis
|
Gucler
|
---|
232,500
[1]
|
26,000 (1948 ortası)
[2]
Toplam: y.100,000:
15,000-20,000
Slav-Makedon
2,000-3,000 Pomak
130?150 Arnavut
[3]
|
Kayıplar
|
---|
15.268 olu, 37.255 yaralı, 3.843 kayıp, 865 firar
Yunan Ordusu iddiası
1,485 olu, 3,143 yaralı, 159 kayıp
|
Yunan Ordusu iddiası
38,839 olu, 20,128 esir
|
Toplam: 158,000 olu
[4]
[5]
[6]
[7]
1.000.000 sivil sava?tan etkilendi.
[8]
|
Yunanistan ?c Sava?ı
, 1946-1949 yılları arasında
Yunanistan
'ı siyasi istikrarsızlık icine iten, etkileri 1955 yılına kadar hissedilen ve temelde sa?-sol mucadelesi olan sava?tır.
Osmanlı Devleti
’nden ba?ımsızlı?ını kazandıktan sonra Yunanistan’da anayasal monar?i kuruldu ve bu ulke,
II. Dunya Sava?ı
’na kadar surekli bir
devrim
ve
kar?ı devrim
sureci icine girdi.
1924-1935 yılları arasında Yunanistan, cumhuriyet rejimi ile yonetildi. Karı?ıklıkların giderilememesi uzerine 1935 yılında bir
plebisit
yapıldı ve Yunanistan’da yeniden
Anayasal Monar?i
kuruldu.
1936 yılında Yunan Kralı,
?oannis Metaksas
’ı ba?bakanlı?a getirdi. Metaksas, ba?bakanlı?a gelir gelmez parlamentoyu feshetti ve 1938’de omur boyu ba?bakan ilan edildi. Metaksas, 1941’deki olumune kadar ulkeyi fa?ist ozellikler gosteren bir diktatorlukle yonetti. Metaksas kendi yonetimine (Klasik Yunan ve Bizans’tan sonra) “Ucuncu Uygarlık” adını vermi?; koyu bir "kralcı" olarak basını susturmu?, muhalifleri surgune gondermi? ve tam bir baskı yonetimi kurmu?sa da, belli bazı reform hareketleri de gercekle?tirmi? ve ulkenin savunmasını guclendirmi?tir.
II. Dunya Sava?ı sırasında once
?talya
, ardından da
Almanya
’nın i?galine u?rayan
Yunanistan
’da; Kral
Londra
’ya,
Hukumet
ise
Kahire
’ye sı?ındı. Yunan yurtseverler
II. Dunya Sava?ı
icinde
Alman i?galine
kar?ı ce?itli direni? orgutleri kurdular. Bunlar arasında one cıkan “Ulusal Kurtulu? Ordusu” (
ELAS
) sol, “Hur Demokratik Yunan Ordusu” (EDES) ise sa? e?ilimliydi. Bu iki orgut Alman i?gal ordusuna kar?ı etkili bir mucadele icine girdi.
Josef Stalin
ile
Winston Churchill
, Alman yenilgisinden sonra
Do?u Avrupa
’nın durumunu
Moskova
’da goru?urlerken; Churchill, Yunanistan’ın Britanya etki bolgesi olarak kabul edilmesini onermi? ve Stalin de bunu kabul etmi?ti.
Yuzdeler Anla?ması
olarak bilinen bu uzla?ıdan hemen sonra, sava?ın son yılında, Birle?ik Krallık Yunanistan’a asker gonderdi. Britanya ordusu,
ELAS
ve EDES Almanları Yunanistan’dan temizlediler. Ancak bu temizlik Yunanistan’a beklenen barı? ve huzuru getirmedi ve ulke be? yıl surecek olan son derece kanlı ve yıkıcı bir ic sava?ın icine girdi.
Yunan ic sava?ının birinci a?aması 4 Aralık 1944 gunu ba?lamı?tır. O gun, Britanya i?gal makamlarınca telkin edilen ve Yunan ba?bakanı tarafından verilen bir ultimatomla,
ELAS
’tan silahlarını teslim edip Atina’yı terketmesi istendi. Winston Churchill’in iddialarına gore ELAS, Atina’da teror havası estirmekte ve Moskova tarafından yonetilmekteydi. Yine Churchill’e gore sava? sırasında Almanlardan cok EDES’e kar?ı sava?mı?tı.
Bu iddialara kar?ın
ELAS
, aslında sava?tan once Metaksas’ı devirmek icin kurulan ve giderek
Nazilere
kar?ı direni?te etkin rol oynayan solcu unsurları icinde barındırmaya ba?layan bir orguttu. 1944 yılının sonunda uye sayısı iki milyona ula?mı?tı.
ELAS
, Metaksas’ın ba? destekcisi Kral George’a da kar?ıydı. Kısaca,
ELAS
’ı harekete geciren etken, (Churchill’in iddialarının aksine) Moskova de?il ic politika kaygılarıydı. Ayrıca, sava? sırasında
Birle?ik Krallık
Savunma Bakanlı?ı
ELAS
’ı desteklemi?; hatta Churchill, 1944 ?lkbaharındaki
Lubnan Toplantısı
’nda
ELAS
ile EDES’i Nazilere kar?ı
Georges Papandreu
’nun komutası altında i? birli?i yapmaya ikna etmi?ti. (Dolayısıyla, sava? sırasında
ELAS
’ın EDES’e kar?ı sava?tı?ı goru?u do?ru kanıtlara dayanmamaktadır.)
ELAS
, verilen
ultimatoma
uymadı. Uymama gerekcesi olarak
Birle?ik Krallık
’ın Yunanistan’da Kralı ve Kralla birlikte sa?cı bir
diktatoru
i?ba?ına getirece?inden endi?e etmesini gosterdi.
Bunun uzerine
Atina
ve cevresinde ba?layan silahlı catı?ma uc hafta kadar surdu. Zaten cok guclu olmayan ve
Sovyetler Birli?i
tarafından da desteklenmeyen
ELAS
’ın siyasi organı
Ulusal Kurtulu? Cephesi
(EAM) ate?kesi kabul etti. 12 ?ubat 1945’te
EAM
ile EDES anla?tılar. Bu anla?maya gore tum direni? orgutleri tek bir ordu icinde birle?tirilecek, demokratik secimler yapılacak (31 Mart 1946’da yapıldı ve solcuların secim boykotu nedeniyle katılım oranı % 50’lerde kaldı) ve II. Dunya Sava?ı sırasında Londra’ya kacan Yunan kralının Yunanistan’a donup donmemesi konusunda
referanduma
ba?vurulacaktı. (% 90 oy ile Yunanistan’da Krallı?ın yeniden kurulması kararla?tırıldı. Ancak bu yonde oy verenler arasında komunistlerin guclenmesinden korkup, cumhuriyetci oldukları halde kral lehine oy verenler de vardır). Boylece, 12 ?ubat 1945’te Yunan ?c Sava?ı’nın birinci a?aması bitmi? oldu.
Yunan ?c Sava?ı’nın ikinci a?aması, hukumetin kurulması ve kralın Yunanistan’a geri donmesiyle ba?lamı?tır. Bu a?ama, birincisinden nitelik olarak farklıdır cunku sorunun
Birle?mi? Milletler
(BM) gundemine ta?ınması ve Yunanistan’ın uc kuzey kom?usunun (
Bulgaristan
,
Yugoslavya
ve
Arnavutluk
) solculara verdi?i destekle ic sava? uluslararası bir nitelik kazanmı?tır.
1946 yılında Yunanistan’ın kuzeyinde cete sava?ları ba?ladı. Onceleri cetecilere kar?ı bir sempati vardı. Zayıf merkezi hukumet, ekonomik durumun zayıflı?ı ve sosyal adaletsizlikler, koylulerin cetecilere yardımını kolayla?tırmı?tı. Merkezi hukumet, da?lık bolgelerde sava?an ve uc komunist devletten yardım alan cetecilerle mucadelede yetersiz kalıyordu. Bu arada BM, kendisine ba?lı bir ara?tırma komisyonu tarafından bolgede yapılan inceleme sonucunda, cetecilere kuzeyden yardım geldi?ini acıkladı. Ceteciler ise sadece e?itim ve yaralıların tedavisi gibi nedenlerle Arnavutluk ve Bulgaristan topraklarını kullandıklarını iddia etmekte ve kullandıkları silahların Alman ve ?talyanlardan geriye kaldı?ını dile getirmekteydiler.
Cetecilerin onderi konumundaki
General Markos
, 24 Aralık 1947’de “Gecici Demokratik Yunan Hukumeti” adı altında bir hukumet kurdu ve 10 maddelik bir program ilan etti. Bu programda Sovyetler Birli?i ve uc Balkan ulkesi (
Bulgaristan
,
Yugoslavya
ve
Arnavutluk
) ile yakın ili?kiler geni? yer tutmaktaydı. Boylece, Yunanistan’da merkezi hukumetin kolay kolay ba? edemeyece?i bir ic sava? ba?lamı? oldu. Yunan hukumeti, sorunu BM gundemine getirmi? ancak catı?malar 1950 yılına kadar devam etmi?tir.
?c sava? 1948 yılının ba?larında sona ermi?se de ufak caplı catı?malar 1950'ye kadar devam etmi?tir. BM'nin ve merkezi hukumetin, Yunan ?c Sava?ı'nın sona ermesinde pek etkinli?i oldu?u soylenemez. ?c sava?ın biti? nedenlerinden birincisi, Kominform'dan atılan Yugoslavya'nın cetecilere yaptı?ı yardımı kesmesi, ikinci nedeni ise ABD tarafından yururlu?e konan
Truman Doktrini
'dir.
Yunanistan ic sava?tan sonra iki yıl tam bir siyasi istikrarsızlık icine girdi. Dort yıl icinde (1948-1952) Liberal ve Sosyal Demokratlar’ın ustunlu?unde 13 ayrı hukumet kuruldu ve du?tu.
1952 yılında yapılan yeni anayasa, nispi temsil yerine co?unluk sistemini getirince Yunanistan'ı siyasal iflastan kurtarıp guclu bir hukumet kurma iddiasındaki Mare?al
Aleksandros Papagos
'un sa? e?ilimli Yunan Birli?i Partisi yonetimi tek ba?ına ele gecirdi ve bu donem Papagos'un 1955 yılındaki olumune dek surdu. Yava? yava? siyasi istikrara kavu?maya ba?layan Yunanistan, 1955-1963 yılları arasında
Konstandinos Karamanlis
’in Ulusal Radikal Birli?i (ERE) hukumeti tarafından yonetilmi?tir.
- ^
The Struggle for Greece 1941?1949
, C.M.Woodhouse, Hurst & Company, London 2002 (first published 1976), page 237
- ^
Ν?κο? Μαραντζ?δη?,
Δημοκρατικ?? Στρατ?? Ελλ?δα?, 1946?1949
, Εκδ?σει? Αλεξ?νδρεια, β'?κδοση, Αθ?να 2010, page 52
- ^
Ν?κο? Μαραντζ?δη?,
Δημοκρατικ?? Στρατ?? Ελλ?δα?, 1946?1949
, Εκδ?σει? Αλεξ?νδρεια, β'?κδοση, Αθ?να 2010, page 52, page 57, pages 61?62
- ^
Howard Jones, "A New Kind of War" (1989)
- ^
Edgar O'Ballance, The Greek Civil War : 1944?1949 (1966)
- ^
T. Lomperis, From People's War to People's Rule (1996)
- ^
"B&J": Jacob Bercovitch and Richard Jackson, International Conflict : A Chronological Encyclopedia of Conflicts and Their Management 1945?1995 (1997)
- ^
Γι?ργο? Μαργαρ?τη?,
Η ιστορ?α του Ελληνικο? εμφυλ?ου πολ?μου
ISBN 960-8087-12-0
|
---|
|
1940'lar
| |
---|
1950'ler
| |
---|
1960'lar
| |
---|
1970'ler
| |
---|
1980'ler
| |
---|
1990'lar
| |
---|
Donmu? catı?malar
| |
---|
Dı?
politika
| |
---|
?deolojiler
| |
---|
Organizasyonlar
| |
---|
Propaganda
| Sovyet yanlısı
| |
---|
ABD yanlısı
| |
---|
|
---|
Yarı?lar
| |
---|
Casusluk
| |
---|
Ayrıca bakınız
| |
---|
|