한국   대만   중국   일본 
Uzun Bıcaklar Gecesi - Vikipedi ?ceri?e atla

Uzun Bıcaklar Gecesi

Vikipedi, ozgur ansiklopedi
1934'te Almanya , Nazi yonetimi altında tek parti devleti olduktan sonra, SA gittikce artarak Yahudilere , komunistlere , sosyalistlere kar?ı ?iddet uygulamı? ve di?er muhalifleri de rencide ederek, ozellikle ordunun ust komuta kademesinin tepkisini cekmi?ti. [1] Tabelada: "Almanlar Dikkat! 5 P.S.'nin Yahudi sahipleri Alman ekonomisinin parazitleri ve mezar kazıcılarıdır! Onlar Alman i?cilerine aclık maa?ı oduyor! Dukkanın esas sahibi Yahudi Nathan Schmidt'dir."

Uzun Bıcaklar Gecesi ( Almanca : Nacht der langen Messer ) ya da Rohm tasfiyesi (Almanca: Rohm-Putsch ) ya da Sinekku?u Operasyonu (Almanca: Unternehmen Kolibri ), 30 Haziran ile 2 Temmuz 1934 arasında Nazi Almanyası 'nda yapılan bir tasfiyeydi. ?ansolye Adolf Hitler , Hermann Goring ve Heinrich Himmler tarafından te?vik edilerek, gucunu sa?lamla?tırmak; Alman ordusundaki Ernst Rohm 'un rolu ve Kahverengi Gomlekliler olarak bilinen Sturmabteilung (SA) hakkındaki endi?eleri azaltmak uzere bir dizi siyasi yargısız infaz emri verdi. Nazi Partisi 'nin sol kanat Strasserist hizbinden Gregor Strasser , onemli muhafazakar Nazi kar?ıtları (eski ?ansolye Kurt von Schleicher ve 1923'te Birahane Darbesi 'ni bastıran Gustav Ritter von Kahr ) ve bircok Sturmabteilung (SA) lideri oldurulmu?tur.

SA'nın ba?ımsızla?ması ve SA uyelerinin sokakta ?iddet eylemleri gercekle?tirmeye olan meyilleri Adolf Hitler 'in yeni kazandı?ı politik gucu do?rudan tehdit ediyordu. Bu durum Hitler'i SA'ya ve liderleri Ernst Rohm 'e kar?ı harekete gecirdi. Hitler ayrıca, disiplinsizliklerinden dolayı SA'yı hor goren ve ordunun kendilerine ba?lanmasını istedi?i icin SA'dan korkan Reichswehr generallerinin sadakatini kazanmak istiyordu. Ek olarak Hitler, Rohm'un gelir da?ılımıyla ilgili olan "ikinci devrim"e verdi?i acıkca destekten rahatsızdı. Rohm'un goru?une gore Cumhurba?kanı Hindenburg Hitler'i ?ansolye olarak atadı?ında devrimin nasyonalist a?aması tamamlanmı?tı ama sosyalist a?aması halen gercekle?memi?ti. Temizli?in ardından Hitler, yeni rejime muhaliflerin , ozellikle ?ansolye yardımcısı von Papen 'e sadık olanların yanı sıra eski du?manlarıyla da hesapla?mı?tır. [a]

Adı bilinen en az 85 ki?inin olduruldu?u temizlikte, olu sayısı yuzu a?mı?, [b] [c] binden fazla kar?ıt goru?lu de tutuklanmı?tır. [2] Cinayetlerin buyuk co?unlu?u Almanca Schutzstaffel (SS) ve rejimin gizli polisi Gestapo ( Geheime Staatspolizei ) tarafından i?lenmi?tir. Temizlik, Reichswehr'in Hitler'e kar?ı olan goru?unu duzeltmi? ve guclendirmi?tir. Bu temizlik ayrıca, Alman mahkemelerinin Nazilere olan ba?lılı?ını gostermek adına yargısız infaz yasa?ını kaldırmasına yol acmı?, bu da Nazi yonetimine yasal dayanak sa?lamı?tır. Uzun Bıcaklar Gecesi Alman hukumeti icin bir donum noktasıydı. Hitler 13 Temmuz 1934'te Reichstag 'ta yaptı?ı konu?mada kendine "Alman halkının yuce yargıcı" olarak seslenmi?tir.

?nfazdan once bazen operasyon planlayıcıları, operasyonu Sinekku?u (Almanca: Almanca Kolibri ) olarak adlandırmı?, bu kod adını da infaz timleri o operasyon gunu kullanılmı?tır. [3] Bu kod adı rastgele secilmi?tir. "Uzun Bıcaklar Gecesi" deyimi Almancada katliamdan once de kullanılıyor ve intikam gecesi anlamına geliyordu. Almanlar cinayetleri hala Nazi doneminde verilen ismiyle, Rohm Darbesi ( Almanca Rohm-Putsch ) olarak tanımlar. Cinayetin haksız olup olmadı?ı tartı?masının engellenmesi icin darbe tanımı kullanılmı?tır. Alman yazarlar sozde Rohm-Putsch'un onemini vurgulamak icin genelde tırnak i?areti kullanırlar. [4]

Hitler ve Sturmabteilung (SA) [ de?i?tir | kayna?ı de?i?tir ]

Cumhurba?kanı Paul von Hindenburg 30 Ocak 1933 tarihinde Hitler'i ?ansolye olarak atadı. [d] Hitler, sonraki birkac ay boyunca, Gleichschaltung olarak adlandırılan donemde, Weimar Cumhuriyeti 'nin Reichstag 'ına yasama organı [e] olarak duyulan ihtiyacı ortadan kaldırdı ve Almanya'daki tum siyasi partileri ortadan kaldırdı, Boylece 1933 yılının ortalarında ulke onun yonetimi ve kontrolu altında bir tek parti devleti haline gelmi?ti. Ancak Hitler, siyasi otoriteyi hızla sa?lamla?tırmasına ra?men mutlak bir guce sahip de?ildi. ?ansolye olarak Hitler orduya komuta etmiyordu; ordu, son derece saygın bir gazi olan Hindenburg'un resmi liderli?i altında kalıyordu. Bircok subay Hitler'in geni?letilmi? bir ordu, zorunlu askerli?e donu? ve daha saldırgan bir dı? politika vaatlerinden etkilenmi? olsa da, ordu Nazi rejiminin ilk yıllarında ba?ımsızlık geleneklerini korumaya devam etti. Bir Nazi paramiliter orgutu olan Sturmabteilung (SA), parti icinde daha az olcude ozerk kalmı?tır. SA, I. Dunya Sava?ı sonrası yılların Freikorps hareketinin kalıntılarından geli?mi?tir. Freikorps esas olarak ho?nutsuz, hayal kırıklı?ına u?ramı? ve ofkeli Alman sava? gazilerinden olu?an milliyetci orgutlerdi ve Ocak 1919'da hukumet tarafından sadık asker eksikli?i oldu?u ortaya cıktı?ında bir Komunist devrim tehdidiyle ba?a cıkmak icin kuruldu. Freikorps'un cok buyuk bir kısmı, Almanya'nın 1918'de zaferin e?i?inde oldu?u iddia edildi?inde Kasım Devrimi 'nin ihanet etti?ine inanıyordu. Dolayısıyla "Freikorps", Kasım Devrimi'nin bir sonucu olarak do?an ve kurucularına a?a?ılayıcı bir ?ekilde "Kasım sucluları" denilen yeni Weimar Cumhuriyeti 'ne kar?ıydı. Reichswehr'den Yuzba?ı Ernst Rohm Bavyera Freikorps'u ile irtibatı sa?layan ki?i olarak gorev yaptı. Bavyera Freikorps birliklerine yasadı?ı makineli tufeklerin depolanması ve verilmesinden sorumlu oldu?u icin Rohm'e 1920'lerin ba?ında "Bavyera'nın Makineli Tufek Kralı" lakabı verildi. Rohm 1923 yılında "Reichswehr "den ayrıldı ve daha sonra SA'nın komutanı oldu. SA, 1920'ler ve 1930'lar boyunca Hitler tarafından rakiplerini sindirmek ve rakip siyasi partilerin, ozellikle de Sosyal Demokratlar ve Komunistler 'in toplantılarını da?ıtmak icin kullanılan ozel bir milis olarak i?lev gordu. "Kahverengi gomlekliler" ya da "fırtına birlikleri" olarak da bilinen SA, Komunistlerle girdikleri sokak catı?malarıyla unlendi. [5] ?kisi arasındaki ?iddetli catı?malar, Almanya'nın sava? arası demokrasi deneyi olan Weimar Cumhuriyeti'nin istikrarsızla?masına katkıda bulundu. [6] Siyasi ?iddetin en yo?un oldu?u aylardan biri olan Haziran 1932'de 400'den fazla sokak catı?ması ya?anmı? ve 82 ki?i hayatını kaybetmi?tir. [7] Hitler'in ?ansolye olarak atanması ve ardından Naziler dı?ındaki tum siyasi partilerin bastırılması, fırtına birliklerinin ?iddetini sona erdirmedi. Komunist parti toplantılarını da?ıtmaktan mahrum kalan fırtına birlikleri bazen ickili bir gecenin ardından sokaklarda isyan cıkarıyor; yoldan gecenlere saldırıyor ve ardından kendilerini durdurmak icin ca?rılan polise saldırıyorlardı. [8] Fırtına birliklerinin "zorba ve hoduk" davranı?larına ili?kin ?ikayetler 1933'un ortalarında yaygınla?tı. Hatta Dı?i?leri Bakanlı?ı , kahverengi gomleklilerin yabancı diplomatları tartakladı?ı durumlardan ?ikayetci oldu. [9] Hitler'in hamlesi, ordunun du?manı SA'ya kar?ı harekete gecerek ordudaki konumunu guclendirmek olacaktı. [10] 6 Temmuz 1933'te ust duzey Nazi yetkililerinin bir araya geldi?i bir toplantıda Hitler, Nasyonal Sosyalistlerin iktidarı ele gecirmesinin ba?arısını ilan etti. Artık NSDAP Almanya'da iktidarın dizginlerini ele gecirdi?ine gore, kontrolu sa?lamla?tırma zamanının geldi?ini soyledi. Hitler toplanan yetkililere ?oyle dedi: "Devrim akıntısının onu kesildi ama bu akıntı evrimin guvenli yata?ına yonlendirilmelidir." [11] Hitler'in konu?ması, 1930'ların ba?ında safları hızla buyuyen SA'yı dizginleme niyetinin sinyallerini veriyordu. Ancak SA, Nazizm'in en sadık takipcilerinin buyuk bir bolumunu olu?turdu?u icin bu kolay olmayacaktı. SA'nın sayısındaki dramatik yukseli?in nedeni kısmen Buyuk Buhran 'ın ba?laması ve bircok Alman vatanda?ının hem i?lerini hem de geleneksel kurumlara olan inanclarını kaybetmesiydi. Nazizm sadece - hatta oncelikle - bir i?ci sınıfı fenomeni olmasa da, SA bircok i?siz i?cinin sınıf dayanı?ması ve milliyetci co?ku ozlemini kar?ıladı. [f] Bircok fırtına askeri Nasyonal Sosyalizmin sosyalist vaadine inanıyor ve Nazi rejiminin aristokrasinin geni? toprak mulklerini parcalamak gibi daha radikal ekonomik adımlar atmasını bekliyordu. Nazi rejimi bu tur adımlar atmayınca, hem ekonomik hem de siyasi bir devrim bekleyenler hayal kırıklı?ına u?radı. [g]

Ordu ve SA arasındaki catı?ma [ de?i?tir | kayna?ı de?i?tir ]

SA lideri Ernst Rohm 1934 yılında Bavyera 'da

SA'da hic kimse "Alman devriminin devamı" icin (onde gelen bir fırtına askeri olan Edmund Heines 'in ifadesiyle) Rohm'un kendisinden daha yuksek sesle konu?madı. [h] Nasyonal Sosyalist Alman ??ci Partisi'nin ilk uyelerinden biri olan Rohm, Hitler'in 1923'te iktidarı zorla ele gecirme giri?imi olan Munih'teki Birahane Darbesi 'ne katılmı?tı. I. Dunya Sava?ı gazisi olan Rohm, kısa sure once herhangi bir fırtına askerinin oldurulmesine misilleme olarak 12 ki?iyi idam edece?ini soyleyerek ovunmu?tu. [12] Rohm ?iddeti siyasi amaclar icin bir arac olarak goruyordu. Nasyonal Sosyalizmin sosyalist vaadini ciddiye aldı ve Hitler ile di?er parti liderlerinden Almanya'da geni? kapsamlı sosyalist reform ba?latmalarını talep etti. Sadece SA'nın liderli?iyle yetinmeyen Rohm daha fazla makam istedi ve boylece Hitler, muhafazakar General Werner von Blomberg 'in sahip oldu?u Savunma Bakanı pozisyonuna onu atadı. [13] Hitler'e olan ba?lılı?ı nedeniyle ordudaki bazı ele?tirmenler tarafından "Lastik Aslan" lakabıyla anılsa da Blomberg bir Nazi de?ildi ve bu nedenle ordu ile parti arasında bir kopruyu temsil ediyordu. Blomberg ve subay arkada?larının co?u Prusya soyluları arasından dev?irilmi?ti ve SA'yı ordunun Alman toplumundaki geleneksel yuksek statusunu tehdit eden plebeian bir ayak takımı olarak goruyorlardı. [14] E?er duzenli ordu SA'ya mensup kitleleri kucumsuyorsa, pek cok fırtına askeri de ordunun Nasyonal Sosyalist devrime yeterince ba?lı olmadı?ını du?unerek bu duyguya kar?ılık veriyordu. Rummelsburg'daki bir SA lideri olan Max Heydebreck, kahverengi gomlekli arkada?larına orduyu kınayarak, "Ordudaki bazı subaylar domuz. Subayların co?u cok ya?lı ve yerlerine genclerin atanması gerekiyor. Baba Hindenburg olene kadar beklemek istiyoruz, sonra SA orduya kar?ı yuruyecek." [15] dedi. Kahverengi gomlekliler ile duzenli ordu arasındaki bu du?manlı?a ra?men, Blomberg ve ordudaki di?erleri SA'yı geni?letilmi? ve yeniden canlandırılmı? bir ordu icin ham asker kayna?ı olarak goruyordu. Ancak Rohm, Prusya aristokrasisinin generalli?ini tamamen ortadan kaldırmak ve SA'yı yeni bir Alman ordusunun cekirde?i haline getirmek istiyordu. Versay Antla?ması tarafından yuz bin askerle sınırlandırılan ordunun liderleri, SA'ya uyeli?in 1934 yılı ba?ında uc milyonu a?masını endi?eyle izledi. [16] Ocak 1934'te Rohm, Blomberg'e SA'nın ulkenin kara kuvvetleri olarak duzenli ordunun yerini almasını ve Reichswehr'in SA'nın e?itim yardımcısı olmasını talep eden bir memorandum sundu. [17] Bunun uzerine Hitler, 28 ?ubat 1934'te Blomberg ile SA ve SS liderleriyle bir araya geldi. Hitler'in baskısı altında Rohm, Reichswehr'in SA uzerindeki ustunlu?unu tanıdı?ını belirten bir taahhudu gonulsuzce imzaladı. Hitler orada bulunanlara SA'nın Reichswehr'e yardımcı olarak hareket edece?ini, bunun tersinin soz konusu olmadı?ını acıkladı. Ancak Hitler ve subayların co?u ayrıldıktan sonra Rohm, "gulunc onba?ıdan" (Hitler'e kucuk du?urucu bir gonderme) talimat almayaca?ını ilan etti. [18] Hitler, Rohm'e kar?ı ofkeli cıkı?ından dolayı derhal harekete gecmese de, bu olay aralarındaki ucurumu derinle?tirdi.

SA'ya kar?ı artan baskı [ de?i?tir | kayna?ı de?i?tir ]

Hitler'le daha once yaptı?ı anla?maya ra?men Rohm, merkezinde SA'nın yer aldı?ı yeni bir Alman ordusu vizyonuna ba?lı kalmaya devam etti. 1934'un ba?larında bu vizyon, Hitler'in iktidarı sa?lamla?tırma ve Reichswehr'i geni?letme planıyla do?rudan catı?ıyordu. Ordu planları catı?tı?ı icin Rohm'un ba?arısı ancak Hitler'in zararına olabilirdi. Ustelik SA'yı tehdit olarak goren sadece Reichswehr de?ildi. Hitler'in bazı yardımcıları da Hitler gibi Rohm'un artan gucunden ve huzursuzlu?undan korkuyordu. Sonuc olarak, parti icindeki siyasi mucadele buyudu ve Hitler'e en yakın olanlar, Prusya ba?kanı Hermann Goring , Propaganda Bakanı Joseph Goebbels , Reichsfuhrer-SS Heinrich Himmler ve Hitler'in yardımcısı Rudolf Hess , kendilerini Rohm'e kar?ı konumlandırdılar. Bu adamların hepsi Nazi hareketinin emektarlarıyken, sadece Rohm Adolf Hitler'e sadakatinden ziyade ondan ba?ımsız oldu?unu gostermeye devam etti. Rohm'un parti burokrasisini kucumsemesi Hess'i kızdırdı. Prusya'daki SA ?iddeti Prusya ba?kanı Goring'i ciddi ?ekilde endi?elendiriyordu. [19] Nihayet 1934 ba?larında, SA'nın Nazi devletindeki rolu konusunda Rohm ve Hitler arasında buyuyen catlak, eski ?ansolye General Kurt von Schleicher 'in yeniden siyaset yapmaya ba?lamasına yol actı. [20] Schleicher mevcut Hitler kabinesini ele?tirirken, Schleicher'in General Ferdinand von Bredow ve Werner von Alvensleben gibi bazı takipcileri Schleicher'in ?ansolye yardımcısı, Rohm'un savunma bakanı, Heinrich Bruning 'in dı?i?leri bakanı ve Gregor Strasser 'in ulusal ekonomi bakanı olaca?ı yeni bir Hitler kabinesinin listelerini iletmeye ba?ladılar. [20] Schleicher ve cevresini iyi tanıyan ?ngiliz tarihci Sir John Wheeler-Bennett , Bredow'un onerilen kabinenin listesini ilgilenen herkese gosterirken "deh?et verici" bir "sa?duyu eksikli?i" sergiledi?ini yazmı?tır. [21] Schleicher 1934 yılına gelindi?inde aslında onemsiz biri olmasına ra?men, iktidar koridorlarına yeniden girmek icin Rohm ile entrikalar cevirdi?ine dair giderek artan soylentiler kriz duygusunu koruklemeye yardımcı oldu. [22] Rohm'u izole etmenin bir yolu olarak, 20 Nisan 1934'te Goring, Prusya siyasi polisinin (Gestapo) kontrolunu, Goring'in Rohm'e kar?ı harekete gecebilece?ine inandı?ı Himmler'e devretti. [23] Himmler 22 Nisan 1934'te Gestapo'nun ba?ına yardımcısı Reinhard Heydrich 'i atadı. [24] Himmler SA'nın ba?ımsızlı?ını ve gucunu kıskanıyordu, ancak o zamana kadar Heydrich'le birlikte SS'i Nazi liderlerinin (ve SA'nın bir alt kumesinin) koruma birli?i olmaktan cıkarıp hem kendisine hem de Hitler'e sadık, ba?ımsız bir elit birli?e donu?turmeye ba?lamı?lardı. SS mensuplarının sadakati, Hitler sonunda Rohm ve SA'ya kar?ı harekete gecmeye karar verdi?inde her ikisi icin de yararlı olacaktı. Mayıs ayına gelindi?inde, "tasfiye edileceklerin" listeleri Goring ve Himmler'in adamları arasında dola?maya ba?lamı?tı; bunlar bir takas yapıyor, birinin du?manlarını ekleyerek kar?ılı?ında di?erinin dostlarını ba?ı?lıyorlardı. [22] Mayıs sonunda, iki eski ?ansolye Bruning ve Schleicher, "Reichswehr"deki arkada?larından hayatlarının tehlikede oldu?u ve bir an once Almanya'yı terk etmeleri gerekti?i yonunde uyarılar aldılar. [22] Bruning Hollanda'ya kacarken Schleicher ihbarı kotu bir e?ek ?akası olarak de?erlendirdi. [22] Haziran ayının ba?ında her ?ey hazırdı ve tek gereken Hitler'den izin almaktı. [22]

Franz von Papen , Marburg konu?masında rejimin SA'yı dizginlemedeki ba?arısızlı?ını kınadıktan sonra Hitler'le ters du?en muhafazakar ?ansolye yardımcısı. Foto?raf 1946 yılında Nurnberg duru?ması sırasında cekilmi?tir.

Hitler'in SA'yı kısıtlamasına yonelik talepler guclendi. Ordu, sanayi ve siyasetteki muhafazakarlar, SA'nın etkisini azaltması ve Rohm'e kar?ı harekete gecmesi icin Hitler'e giderek artan bir baskı uyguladılar. Rohm'un homoseksuelli?i onu muhafazakarlara sevdirmezken, muhafazakarlar onun siyasi hırslarından daha cok endi?e duyuyordu. Hitler 15 Haziran'da Benito Mussolini ile goru?mek uzere Venedik'e gitti?inde tam olarak ne yapmak istedi?i konusunda kararsız ve belirsiz kaldı. [25] Hitler ayrılmadan once ve Ba?kanlık Devlet Sekreteri Otto Meissner 'in iste?i uzerine Dı?i?leri Bakanı Baron Konstantin von Neurath , Almanya'nın ?talya Buyukelcisi Ulrich von Hassell  - Hitler'in bilgisi olmadan - Mussolini'den Hitler'e SA'nın Almanya'nın adını lekeledi?ini soylemesini istemesini emretti. [26] Neurath'ın Hitler'e baskı yapma manevrası sonuc verdi ve Mussolini talebi kabul etti (Neurath ?talya'nın eski buyukelcisiydi ve Mussolini'yi iyi tanıyordu). [26] Venedik'teki zirve sırasında Mussolini, Hitler'i SA'nın ?iddetine, holiganlı?ına ve homoseksuelli?ine goz yumdu?u icin azarladı ve bunların Hitler'in tum dunyadaki itibarını zedeledi?ini soyledi. Mussolini, Giacomo Matteotti cinayetinin yol actı?ı olayı, asi muritlerin bir diktatorun ba?ına ne tur belalar acabilece?inin bir orne?i olarak kullandı. [26] Mussolini'nin ele?tirileri Hitler'i SA'ya kar?ı harekete gecmeye ikna etmese de, onu bu yone itmeye yardımcı oldu. [26] 17 Haziran 1934'te, hasta Hindenburg'un sırda?ı olan ?ansolye Yardımcısı Franz von Papen , Marburg Universitesi 'nde "ikinci devrim" tehdidine kar?ı uyarıda bulunan bir konu?ma yaptı?ında, muhafazakarların Hitler'in harekete gecmesi yonundeki talepleri doru?a ula?tı. [27] Anılarına gore, bir Katolik olan von Papen Ordu ve sanayi ile ba?ları olan aristokrat , Hitler harekete gecmezse istifa edece?i tehdidinde bulundu. [28] Von Papen'in ?ansolye yardımcılı?ından istifası Hitler'in konumunu tehdit etmeyecek olsa da, yine de onde gelen bir muhafazakarın utanc verici bir ba?ımsızlık gosterisi olacaktı.

Heydrich ve Himmler [ de?i?tir | kayna?ı de?i?tir ]

SS-Brigadefuhrer Reinhard Heydrich , Bavyera polisi ve SD ba?kanı, Munih'te, 1934

Muhafazakarların Rohm'u kısıtlamaya yonelik baskılarına yanıt olarak Hitler Neudeck 'e giderek Hindenburg ile goru?tu. Ba?kanla goru?mekte olan Blomberg, Rohm'e kar?ı daha once harekete gecmedi?i icin Hitler'e alı?ılmadık bir ?ekilde sitem etti. Ardından Hitler'e, Hindenburg'un sıkıyonetim ilan etmeye ve Hitler'in Rohm ve kahverengi gomleklilerine kar?ı derhal adım atmaması halinde hukumeti Reichswehr'e devretmeye yakın oldu?unu soyledi. [29] Hitler, kısmen Rohm'un milyonlarca uyesi olan ulusal bir milisin lideri olarak gorunurlu?u nedeniyle Rohm'e kar?ı harekete gecme konusunda aylarca tereddut etmi?ti. Ancak, Almanya'da Nazi rejimini devirme yetkisine sahip tek ki?i olan Hindenburg'un sıkıyonetim ilan etme tehdidi, Hitler'i harekete gecmesi icin baskı altına aldı. Hem Rohm'u yok etmek hem de eski du?manlarıyla hesapla?mak niyetiyle Neudeck'ten ayrıldı. Hem Himmler hem de Goring Hitler'in kararını memnuniyetle kar?ıladı, cunku her ikisinin de Rohm'un du?u?unden kazanaca?ı cok ?ey vardı. (Himmler icin SS'in ba?ımsızlı?ı ve Goring icin ordunun gelecekteki komutası icin bir rakibin ortadan kaldırılması. [30] ) Tasfiyeye hazırlık olarak, hem Himmler hem de SS Guvenlik Servisi ?efi Heydrich, Rohm'e 12 milyon Reichsmark odendi?ini one surmek icin uydurma kanıtlardan olu?an bir dosya hazırladılar. SS'in onde gelen subaylarına 24 Haziran'da Rohm'un SA'yı hukumete kar?ı bir komplo ba?latmak icin kullanmayı planladı?ına dair sahte kanıtlar gosterildi. [31] Hitler'in talimatıyla Goring, Himmler, Heydrich ve Viktor Lutze SA icinde ve dı?ında oldurulecek ki?ilerin listesini hazırladı. Goring'in kendisine yardımcı olması icin i?e aldı?ı adamlardan biri, bir Gestapo yetkilisi ve NKVD casusu olan Willi Lehmann idi. 25 Haziran'da General Werner von Fritsch "Reichswehr"i en ust duzeyde alarma gecirdi. [32] 27 Haziran'da Hitler ordunun i?birli?ini sa?lamak icin harekete gecti. [33] Blomberg ve Ordunun partiyle irtibatını sa?layan General Walther von Reichenau , Rohm'u Alman Subaylar Birli?i'nden ihrac ederek bu gorevi ona verdi. [34] 28 Haziran'da Hitler Josef Terboven 'in du?un kutlamasına ve resepsiyonuna katılmak uzere Essen 'e gitti; oradan Rohm'un Bad Wiessee 'deki emir subayını aradı ve SA liderlerine 30 Haziran gunu saat 11:00'de kendisiyle bulu?malarını emretti. [30] 29 Haziran'da Volkischer Beobachter 'de Blomberg imzalı bir makale yayınlandı ve Blomberg buyuk bir co?kuyla Reichswehr in Hitler'in arkasında durdu?unu belirtti. [35]

Tasfiye [ de?i?tir | kayna?ı de?i?tir ]

SA- Obergruppenfuhrer August Schneidhuber  [ de ] , Munih polis ?efi, 1930

30 Haziran 1934 gunu saat 04:30 sularında Hitler ve beraberindekiler Munih 'e uctu. Havaalanından Bavyera ?ci?leri Bakanlı?ı'na gittiler ve burada bir gece once ?ehir sokaklarında meydana gelen SA saldırısının liderlerini bir araya getirdiler. Ofkelenen Hitler, onceki gece ?ehirde duzeni sa?layamadı?ı icin Munih polis ?efi "Obergruppenfuhrer" August Schneidhuber'in gomle?indeki apoletleri yırttı. Hitler Schneidhuber'e ba?ırdı ve onu ihanetle sucladı. [36] Schneidhuber o gunun ilerleyen saatlerinde idam edildi. Fırtına birlikleri hapishaneye goturulurken, Hitler buyuk bir SS ve normal polis grubunu topladı ve Ernst Rohm ve takipcilerinin kaldı?ı Bad Wiessee'deki Hanselbauer Oteli'ne do?ru yola cıktı. [37]

Hotel Lederer am See (eski Kurheim Hanselbauer), 2017'de planlanan yıkımından once Bad Wiessee'de. Hitler'in saat 06:00 ile 07:00 arasında Bad Wiessee'ye varmasıyla birlikte, hala yatakta olan SA liderli?i gafil avlandı. SS askerleri otele baskın duzenledi ve Hitler bizzat Rohm ile di?er ust duzey SA liderlerini tutuklattı.

SS Breslau 'yu buldu SA lideri Edmund Heines kimli?i belirsiz on sekiz ya?ında bir erkek SA kıdemli birlik lideriyle yatakta. Hitler hem Heines'in hem de partnerinin otel dı?ına cıkarılmasını ve vurulmasını emretti. [36] Goebbels daha sonraki propagandalarında bu hususu vurgulamı? ve tasfiyeyi ahlaki cokuntuye yonelik bir baskı olarak gerekcelendirmi?tir. [38] Bu arada SS'ler di?er SA liderlerini Rohm ve Hitler ile planlanan bulu?ma icin trenden ayrılırken tutukladılar. [39]

Hitler, Rohm'un rejimi devirmek icin bir komplo kurdu?una dair hicbir kanıt sunmamasına ra?men, yine de SA'nın liderli?ini kınadı. [38] Munih'teki parti merkezine geri donen Hitler, toplanan kalabalı?a hitap etti. Ofkeyle dolup ta?an Hitler, "dunya tarihindeki en kotu ihaneti" kınadı. Hitler kalabalı?a "disiplinsiz ve itaatsiz karakterlerin ve asosyal ya da hastalıklı unsurların" yok edilece?ini soyledi. Aralarında parti uyelerinin ve tutuklanmaktan kurtulacak kadar ?anslı pek cok SA uyesinin de bulundu?u kalabalık ba?ırarak onayladı. Toplananlar arasında bulunan Rudolf Hess, "hainleri" vurmak icin gonullu bile oldu. [39] Bad Wiessee'de Hitler'le birlikte olan Joseph Goebbels planın son a?amasını harekete gecirdi. Berlin'e dondukten sonra Goebbels saat 10:00'da Goring'e telefon ederek Kolibri ?ifresiyle infaz timlerinin masum kurbanlarının uzerine salınmasını istedi. [38] Sepp Dietrich Hitler'den Leibstandarte icin bir "infaz mangası" olu?turma ve bazı SA liderlerinin tutuldu?u Stadelheim hapishanesine gitme emri aldı. [40] Orada, hapishane avlusunda, "Leibstandarte" atı? mangası be? SA generalini ve bir SA albayını vurdu. [41] Hemen idam edilmeyenler Lichterfelde 'deki "Leibstandarte" kı?lalarına geri goturuldu, bir dakikalık "duru?malar" yapıldı ve bir idam mangası tarafından kur?una dizildi. [42]

Ayrıca bakınız [ de?i?tir | kayna?ı de?i?tir ]

Dipnotlar [ de?i?tir | kayna?ı de?i?tir ]

  1. ^ Papen, ona oldukca yakın ki?iler oldurulduyse de konumunu korumu?tur.
  2. ^ "At least eighty-five people are known to have been summarily killed without any formal legal proceedings being taken against them. Goring alone had over a thousand people arrested." Evans 2005 , s. 39.
  3. ^ "The names of eighty-five victims [exist], only fifty of them SA men. Some estimates, however, put the total number killed at between 150 and 200." Kershaw 1999 , s. 517.
  4. ^ Kaynak hatası: Gecersiz <ref> etiketi; 1932 parlamento secimleri isimli refler icin metin sa?lanmadı (Bkz: Kaynak gosterme )
  5. ^ Kaynak hatası: Gecersiz <ref> etiketi; Enabling Act isimli refler icin metin sa?lanmadı (Bkz: Kaynak gosterme )
  6. ^ Kaynak hatası: Gecersiz <ref> etiketi; Schoenbaum pp. 35-42 isimli refler icin metin sa?lanmadı (Bkz: Kaynak gosterme )
  7. ^ Kaynak hatası: Gecersiz <ref> etiketi; Bullock p80 isimli refler icin metin sa?lanmadı (Bkz: Kaynak gosterme )
  8. ^ Kaynak hatası: Gecersiz <ref> etiketi; Frei p126 isimli refler icin metin sa?lanmadı (Bkz: Kaynak gosterme )

Kaynakca [ de?i?tir | kayna?ı de?i?tir ]

  1. ^ Kershaw 1999 , s. 508.
  2. ^ Evans 2005 , s. 39.
  3. ^ Kershaw 1999 , s. 515.
  4. ^ Rohm-Putsch .
  5. ^ Reiche 2002 , ss. 120-121.
  6. ^ Toland 1976 , s. 266.
  7. ^ Shirer 1960 , s. 165.
  8. ^ Evans 2005 , s. 23.
  9. ^ Kershaw 1999 , s. 501.
  10. ^ Kershaw 1999 , s. 435.
  11. ^ Evans 2005 , s. 20.
  12. ^ Frei 1987 , s. 13.
  13. ^ Evans 2005 , s. 24.
  14. ^ Wheeler-Bennett 2005 , ss. 712-739.
  15. ^ Bessel 1984 , s. 97.
  16. ^ Evans 2005 , s. 22.
  17. ^ Wheeler-Bennett 2005 , s. 726.
  18. ^ Evans 2005 , s. 26.
  19. ^ Collier & Pedley 2005 , s. 33.
  20. ^ a b Wheeler-Bennett 1967 , ss. 315-316.
  21. ^ Wheeler-Bennett 1967 , s. 316.
  22. ^ a b c d e Wheeler-Bennett 1967 , s. 317.
  23. ^ Evans 2005 , s. 29.
  24. ^ Williams 2001 , s. 61.
  25. ^ Wheeler-Bennett 1967 , ss. 317-318.
  26. ^ a b c d Wheeler-Bennett 1967 , s. 318.
  27. ^ Von Papen 1953 , ss. 308-312.
  28. ^ Von Papen 1953 , s. 309.
  29. ^ Wheeler-Bennett 2005 , ss. 319-320.
  30. ^ a b Evans 2005 , s. 31.
  31. ^ Evans 2005 , s. 30.
  32. ^ Wheeler-Bennett 1967 , s. 321.
  33. ^ O'Neill 1967 , ss. 72-80.
  34. ^ Bullock 1958 , s. 165.
  35. ^ Wheeler-Bennett 1967 , s. 322.
  36. ^ a b Shirer 1960 , s. 221.
  37. ^ Bullock 1958 , s. 166.
  38. ^ a b c Kershaw 1999 , s. 514.
  39. ^ a b Evans 2005 , s. 32.
  40. ^ Cook & Bender 1994 , ss. 22, 23.
  41. ^ Cook & Bender 1994 , s. 23.
  42. ^ Gunther, John (1940). Inside Europe . New York: Harper & Brothers. ss. 51, 57.  

Okumalar [ de?i?tir | kayna?ı de?i?tir ]