Vikipedi, ozgur ansiklopedi
Af
, genel anlamda, bir ki?inin kusurunun ba?ı?lanması demektir. Butun toplumların
aileden
ba?layarak, okulda ve toplum icinde nasıl davranılaca?ına ili?kin kuralları vardır. Bu kurallara aykırı hareket etmek
suc
ya da
kabahat
olarak kabul edilir. Bununla birlikte bir baba cocu?unun, bir o?retmen o?rencisinin bazı kuraldı?ı davranı?larını ba?ı?layabilir.
Hukukta
af ise, devletin suc i?leyip hukum giymi? bireyleri bazı durumlarda ba?ı?lamasıdır. Bu durumda af, bir
mahkemece
verilmi?
cezanın
, hatta do?rudan do?ruya sucun yok sayılmasıdır.
Af,
genel af
ve ozel af olmak uzere ikiye ayrılır. Belirli bir sucu ve bu suctan hukum giymi? ki?ilerin cezalarını ortadan kaldıran affa genel af denir. Aftan yararlanan ki?inin savcılıktaki tum
sabıka kaydının
silindi?i durumda o ki?i hukuki evrak bakımından hic hukum giymemi? sayılır.
Bir
yargılamada
adaletsiz
ve yanlı? karar verilmi? olabilir. Bu tur adaletsiz ve yanlı? kararların duzeltilmesi, ya?lı ya da hasta hukumlulerin ba?ı?lanması icin cıkarılan affa da ozel af denir. Ozel af ya yalnızca cezanın uygulanmasını hafifletir ya da tamamen ortadan kaldırır. Suc gene de i?lenmi? sayıldı?ı icin, ki?i hukum giymi? olarak kabul edilir ve savcılıktaki sabıka kaydı silinmez.
Turkiye’de ozel ve genel af cıkarma yetkisi
anayasayla
Turkiye Buyuk Millet Meclisi
'ne verilmi?tir. Ayrıca
cumhurba?kanı
, gene anayasayla verilmi? yetkisine dayanarak ozel af cıkarabilir.