Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Para sa sustansiya, tingnan ang
Taba
.
Ang
katabaan
o
obesidad
(Ingles:
obesity
,
fatness
;
obese
o mataba)
[1]
ay isang kalagayan o katayuang medikal ng pagiging napakabigat o masyadong mataba kapag inihambing sa sariling
kataasan
. Sa madaling sabi, mayroong labis o sobrang
timbang
ang isang tao dahil sa taba sa katawan. Sa kundisyong pangpanggagamot na ito, nagkakaroon ng sobrang taba sa katawan na naipon at umaabot sa pagkakaroon ng nakapipinsalang epekto sa
kalusugan
. Isang panganib sa kalusugan ang pagiging napakataba, at humahantong sa pag-iksi ng haba ng buhay.
[2]
[3]
Ginagamit ang
body mass index
(
BMI
), o
indeks ng masa ng katawan
sa pagsasalinwika, na naghahambing sa
timbang ng tao
at kataasan, upang ilarawan kung sobra sa timbang o hindi ang isang tao. Kapag nasa pagitan ng 25 kg/m
2
at 30 kg/m
2
ang bigat ng tao, tinatawag na pre-obeso (mula sa Ingles na
pre-obese
o "bago maging napakataba") ang isang tao. Kapag lagpas na sa 30 kg/m
2
ang bigat ng tao, tinatawag na ang tao na mataba (ang tunay na
obese
).
[4]
Ang lathalaing ito na tungkol sa
Tao
,
Kalusugan
at
Panggagamot
ay isang
usbong
. Makatutulong ka sa
Wikipedia
sa
pagpapalawig
nito.