Ang
kasaysayan ng Aprika
ay nagsisimula sa paglitaw ng
Homo sapiens
sa
Silangang Aprika
, at nagpapatuloy sa kasalukuyan bilang isang tagpi-tagpi ng mga magkakaibang at umuunlad na pulitikal na mga estadong bayan. Ang naitalang kasaysayan ng maagang kabihasnan ay lumitaw sa Sudan, at mamaya sa
Sinaunang Ehipto
, ang
Sahel
, ang
Magreb
at ang
Sungay ng Aprika
. Sa panahon ng
Gitnang Kapanahunan
, ang
Islam
ay kumalat pakanluran mula sa Arabia hanggang sa
Ehipto
, tumawid ng Magreb at ng Sahel. Ang ilang mga bantog na pre-kolonyal na mga estado at mga lipunan sa Aprika ay nagbibilang ng
Kaharian ng Nri
,
Kalinangang Nok
,
Imperyong Mali
,
Imperyong Songhai
,
Imperyong Benin
,
Imperyong Ashanti
,
Imperyong Ghana
,
Mga Kahariang Mossi
,
Imperyong Mutapa
,
Kaharian ng Mapungubwe
,
Kaharian ng Sine
,
Kaharian ng Sennar
,
Kaharian ng Saloum
,
Kaharian ng Baol
,
Kaharian ng Cayor
,
Kaharian ng Zimbabwe
,
Kaharian ng Kongo
,
Imperyo ng Kaabu
,
Sinaunang Carthage
,
Numidia
,
Mauretania
, ang
Imperyong Aksumite
, ang
Sultanatong Ajuran
, at ang
Sultanatong Adal
.
Mula sa kalagitnaan ng ika-7 siglo, ang
Arabong kalakalan ng alipin
ay nakakita sa mga Arabong Muslim na umalipin sa mga Aprikano kasunod ng isang armistisyo sa pagitan ng
Kalipato ng Rashidun
at ng
Kaharian ng Makuria
matapos ang
Ikalawang Labanan ng Dongola
sa 652 AD. Sila ay dinala kasama ng mga Asyano at Europeo sa sakop ng
Dagat Pula
,
Karagatang Indiyano
, at disyertong
Sahara
.
Mula sa kahulihan ng ika-15 siglo, ang mga Europeo ay sumali sa mga Arabo na inumpisahan ng mga Portuges sa pagkuha ng mga alipin sa pamamagitan ng kalakalan at kalaunan sa pamamagitan ng lakas bilang bahagi ng
Atlantikong Kalakalan ng Alipin
. Dinala nila ang mga inaliping Kanluran, Gitna, at Katimugang mga Aprikano sa ibayong dagat.
[1]
Sa huling bahagi ng ika-19 at maagang ika-20 siglo, ang Europeong kolonisasyon ng Aprika mabilis na naganap sa
Pag-aagawan para sa Aprika
. Malawak na pinaniniwalaan na ang Aprika ay nagkaroon ng hanggang sa 10,000 iba't ibang mga estado at awtonomong mga grupo na may natatanging mga wika at mga kaugalian bago ito nasakop.
[2]
Sumunod sa mga pakikibaka para sa
pagsasarili
sa maraming bahagi ng lupalop, pati na rin ang isang huminang Europa pagkatapos ng
Ikalawang Digmaang Pandaigdig
, ang dekolonisasyon ay naganap, na humantong sa 1960
Taon ng Aprika
.
Ang kasaysayan ng Aprika ay isang hamon para sa pananaliksik sa larangan ng pag-aaral ng Aprika dahil sa kakulangan ng mga nakasulat na mga mapagkukunan sa mga malalaking bahagi ng lupalop, lalo na sa pagkawasak ng marami sa mga pinaka-mahahalagang mga manuskrito mula sa
Timbuktu
. Ang mga palaaral na pamamaraan tulad ng ng pagtatala ng mga kasaysayang pasalita, makasaysayang lingguwistika, arkeolohiya at genetika ay mahalaga.
Ang lathalaing ito na tungkol sa
Aprika
at
Kasaysayan
ay isang
usbong
. Makatutulong ka sa
Wikipedia
sa
pagpapalawig
nito.