Mula sa Wikipedia, ang malayang ensiklopedya
Si
Johannes Stark
(15 Abril 1874 ? 21 Hunyo 1957) ay isang pisikong
Aleman
na nagwagi ng Gantimpalang Nobel sa Pisika noong 1919, para sa kanyang pagkakatuklas ng epektong Dopper sa mga canal ray at paghihiwalay ng mga linyang spektral sa mga elektrikong field. Siya ay malapit na nasangkot sa kilusang
Deutsche Physik
o Pisikang Aleman sa ilalim ng rehimeng
Nazi
. Mula 1933 hanggang sa kanyang pagreretiro noong 1939, si Stark ang nahalal na Pangulo ng Physikalisch-Technische Bundesanstalt habang pangulo rin ng Deutsche Forschungsgemeinschaft.
Si Stark bilang editor ng
Jahrbuch der Radioaktivitat und Elektronik
ay humiling sa hindi pa kilalang si
Albert Einstein
noong 1907 na ireview ang prinsipyo ng relatibidad. Tila napahanga si Stark kay Einstein at mas maagang akda ni Einstein na kanyang sinipi sa kanyang 1907 papel sa Physikalische Zeitschrift kung saan niya ginamit ang ekwasyong e0=m0c2 upang kwentahin ang elementaryong quantum ng enerhiya. Si Stark ay kalaunang naging anti-Einstein at propagandistang anti-relatibidad sa Kilusang Deutsche Physik.
|
---|
1901?1925
|
|
---|
1926?1950
|
|
---|
1951?1975
|
|
---|
1976?2000
|
|
---|
2001?kasalukuyan
| |
---|
Ang lathalaing ito ay isang
usbong
. Makatutulong ka sa
Wikipedia
sa
pagpapalawig
nito.