Ang
Esino Lario
(
Lecchese
:
Esin
[?eːz?]; lokal na
Isen
[?iːz?]) ay isang
comune
(komuna o munisipalidad) sa
Lalawigan ng Lecco
, rehiyon ng
Lombardia
, hilagang
Italya
. Ito ay humigit-kumulang 60 kilometro (37 mi) hilaga ng
Milan
, 15 kilometro (9.3 mi) hilagang-kanluran ng
Lecco
, at humigit-kumulang 4.3 kilometro (2.7 mi) mula sa silangang baybayin ng
Lawa ng Como
.
Ang lugar sa paligid ng Esino Lario ay napapalibutan ng mga kabundukang Alpino, kung saan ang
karst
na tanawin ay gumawa ng mga sink-hole at mga kuweba, kabilang ang "Icebox ng
Moncodeno
".
[4]
Ang munisipalidad ay bahagi ng
Pamayanang Bulubundukin
ng Valsassina, Valvarrone, Val d'Esino, at Riviera at ganap na nasa loob ng "
Liwasang Rehiyonal ng Hilagang Grigna
" (Parco delle Grigna Settentrionale).
Ang Esino Lario ay may hangganan sa mga munisipalidad ng
Cortenova
,
Lierna
,
Mandello del Lario
,
Parlasco
,
Pasturo
,
Perledo
,
Primaluna
,
Taceno
, at
Varenna
.
Ang bayan ay matatagpuan sa
Alpinong paanan ng bundok
sa kahabaan ng hilagang-silangang mga dalisdis ng bulubunduking pangkat ng
Grigna
, 4.3 kilometro (2.7 mi) mula sa silangang baybayin ng
Lawa ng Como
. Ito ay matatagpuan sa dulo ng maliit na lambak ng
Valsassina
. Binubuo ang bayan ng dalawang natatanging sentro: Mataas Esino at
Mababang Esino
, na matatagpuan sa elevation na humigit-kumulang 900 metro (3,000 tal) ; iba pang menor na lokalidad sa loob ng munisipyo ay ang Cainallo, sa halos 1,300 metro (4,300 tal) sa itaas ng antas ng dagat, at Ortanella, sa medyo mas mababa sa 1,000 metro (3,300 tal).
Ang turismo sa Esino Lario ay nagsimula noong huling bahagi ng ika-19 na siglo kasama ang mga iskolar na dumarating upang pag-aralan ang mga fossil ng Grigne. Noong dekada '70, umabot sa 12,000 ang mga turistang dumarating sa panahon ng tag-araw ng bawat taon. Gayunpaman, noong dekada '90 nagsimulang bumaba ang turismo, at ang pagbabawas ng pag-ulan ng niyebe ay nangangahulugan ng pagsasara ng mga estruktura ng skiing.
Naging lunsaran ang bayan ng
Wikimania
, isang taunang kumperensiya ng Wikimedia, noong Hunyo 2016.
[5]
- David Robertson, Sarah Stewart,
Italian Lakes
, Hunter Publishing, 2004, p. 19.
- Richard Sale,
Italian Lakes
, Hunter Publishing, 2006, p. 112.
- Paulist Press,
Mga Higaan at Mga Pagpapala sa Italya: Isang Gabay sa Relihiyosong Pagtanggap ng Bisita
, Hidden Spring, 2010, p. 165.