Ernesto "Ce" Guevara
, i njohur edhe si
Komandante Che
, (
14 qershor
1928
[1]
-
9 tetor
1967
) ishte revolucionar, shkrimtar dhe guerilas marksist argjentinas dhe hero i komunisteve te
Amerikes Latine
, si dhe nje figure e njohur e shekullit te 20-te. Nofken
"Che"
e mori nga bashkeluftetaret komuniste kubane ne Meksike, sepse perdorte shpesh, si cdo argjentinas, fjalen "Che", dicka e ngjashme si thirrja "Hej" e shqipes.
[3]
Si nje student i ri i mjekesise, Guevara udhetoi ne te gjithe Ameriken e Jugut dhe u radikalizua nga varferia, uria dhe semundjet qe ai deshmoi.
[4]
[5]
Deshira e tij ne rritje per te ndihmuar ne permbysjen e asaj qe ai e shihte si shfrytezim kapitalist i Amerikes Latine nga Shtetet e Bashkuara nxiti perfshirjen e tij ne reformat sociale te Guatemales nen Presidentin
Jacobo Arbenz
,
permbysja perfundimtare
e te cilit me ndihmen e CIA-s me urdher te
United Fruit Company
forcoi ideologjine politike te Guevares. Me vone ne Mexico City, Guevara u takua me
Raul
dhe
Fidel Castro
, iu bashkua
levizjes se tyre te 26 Korrikut
dhe lundroi per ne Kube ne bordin e jahtit
Granma
me synimin per te rrezuar diktatorin e mbeshtetur nga SHBA
Fulgencio Batista
.
[6]
Guevara shpejt u be i njohur mes kryengritesve, u gradua ne komanden e dyte dhe luajti nje rol kryesor ne fushaten guerile dyvjecare qe rrezoi regjimin e Batista.
[7]
Pas Revolucionit Kuban, Guevara luajti nje rol kyc ne qeverine e re. Keto perfshinin shqyrtimin e apeleve dhe skuadrave te pushkatimit per ata qe u denuan si kriminele lufte gjate
tribunaleve revolucionare
,
[8]
duke iniciuar
reformen agrare te tokes
si Minister i Industrive, duke ndihmuar ne udheheqjen e nje fushate te suksesshme mbarekombetare te shkrim-leximit, duke sherbyer si President i Bankes Kombetare dhe si drejtor udhezues per forcat e armatosura te Kubes dhe duke pershkuar globin si diplomat ne emer te socializmit kuban. Pozicione te tilla gjithashtu e lejuan ate te luante nje rol qendror ne trajnimin e forcave te milicise qe zmbrapsen
Pushtimin e Gjirit te Derrave
,
[9]
dhe sjelljen e raketave balistike te armatosura me arme berthamore sovjetike ne Kube, e cila i parapriu
Krizes se Raketave Kubane
te vitit 1962.
[10]
Per me teper, Guevara ishte nje shkrimtar dhe ditarist i frytshem, duke kompozuar nje
manual te rendesishem te luftes guerile
, se bashku me nje kujtim me te shitur per
udhetimin e tij rinor me motor kontinental
. Pervojat e tij dhe studimi i
marksizem-leninizmit
e shtyne ate te pohonte se moszhvillimi dhe varesia e
Botes se Trete
ishte nje rezultat i brendshem i
imperializmit
,
neokolonializmit
dhe
kapitalizmit monopol
, me te vetmet zgjidhje qe ishin
nderkombetarizmi proletar
dhe
revolucioni boteror
.
[11]
[12]
Guevara u largua nga Kuba ne vitin 1965 per te nxitur revolucione kontinentale ne te gjithe Afriken dhe Ameriken e Jugut,
[13]
fillimisht pa sukses ne Kongo-Kinshasa
dhe
me vone ne Bolivi
, ku ai u kap nga forcat boliviane te ndihmuara nga
CIA
dhe u ekzekutua shkurtimisht.
Guevara mbetet nje figure historike e nderuar dhe e fyer, e polarizuar ne imagjinaten kolektive ne nje
mori biografish
, kujtimesh, ese, dokumentare, kenge dhe filma. Si rezultat i martirizimit te tij te perceptuar, thirrjeve poetike per
luften klasore
dhe deshires per te krijuar ndergjegjen e nje "njeriu te ri" te nxitur nga stimujt morale dhe jo materiale,
[14]
Guevara ka evoluar ne nje ikone thelbesore te levizjeve te ndryshme majtiste. Ne te kundert, kritiket e tij ne
te djathten politike
e akuzojne ate per promovimin e autoritarizmit dhe miratimin e dhunes kunder kundershtareve te tij politike. Pavaresisht mosmarreveshjeve per
trashegimine
e tij,
Time
e quajti ate nje nga
100 njerezit me me ndikim te shekullit te 20-te
,
[15]
ndersa nje fotografi e
Alberto Korda
e tij, e titulluar
Guerrillero Heroico
, u citua nga
Maryland Institute College of Art
si "me i famshem fotografi ne bote”.
[16]
Ernesto Guevara ishte femija i Ernesto Guevara Lynch and Celia de la Serna y Llosa, lindur me 14 qershor te vitit 1928
[1]
ne
Rosario
te
Argjentines
. Edhe pse emri ligjor ne certifikaten e tij te lindjes ishte "Ernesto Guevara", emri i tij ndonjehere shfaqet me "de la Serna" dhe/ose "Lynch" qe e shoqerojne ate.
[17]
Ai ishte me i madhi nga pese femijet ne nje familje
argjentinase
te klases se larte me
emigrante
spanjolle
te
para-pavaresise
(
Baske
,
Kantabriane
) dhe me prejardhje
irlandeze
.
[18]
[19]
Dy nga paraardhesit e shquar te Guevares ne shekullin e 18-te perfshinin
Luis Maria Peralta
, nje pronar tokash i shquar spanjoll ne
Kalifornine koloniale
, dhe
Patrick Lynch
, i cili emigroi nga
Irlanda
ne
Guvernatorin e Rio de la Plata
.
[20]
[21]
Duke iu referuar natyres "te shqetesuar" te Ce-se, babai i tij deklaroi "gjeja e pare qe duhet vene re eshte se ne venat e djalit tim rridhte gjaku i
rebeleve irlandeze
".
[22]
Ce Guevara e donte Irlanden, sipas aktores irlandeze
Maureen O'Hara
, "Ce do te fliste per Irlanden dhe gjithe luften guerile qe kishte ndodhur atje. Ai dinte cdo beteje ne Irlande dhe te gjithe historine e saj" dhe i tha asaj se gjithcka ai dinte per Irlanden, ai mesoi ne gjurin e gjyshes se tij.
[23]
Qe heret ne jete, Ernestito (sic quhej atehere) zhvilloi nje "afinitet per te varferit".
[24]
I rritur ne nje familje me prirje
majtiste
, Guevara u njoh me nje spekter te gjere perspektivash politike edhe si djale.
[25]
Babai i tij, nje mbeshtetes i vendosur i
republikaneve
nga
Lufta Civile Spanjolle
, do te priste veteranet nga konflikti ne shtepine e Guevara.
[26]
Si i ri, ai mendoi shkurtimisht nje karriere te shitjes se insekticideve dhe ngriti nje laborator ne garazhin e familjes se tij per te eksperimentuar me perzierjet efektive te talkut dhe gamaksenit nen emrin e markes Vendaval, por u detyrua te braktiste perpjekjet e tij pasi pesoi nje reaksion te rende astmatik ndaj kimikateve.
[27]
Pavaresisht periudhave te shumta te
astmes
akute qe do ta preknin gjate gjithe jetes se tij, ai shkelqeu si atlet, duke shijuar notin, futbollin, golfin dhe qitjen, duke u bere gjithashtu nje ciklist "i palodhur".
[28]
[29]
Ai ishte nje lojtar i zjarrte i
rugby union
, dhe luajti ne
fly-half
per
Club Universitario de Buenos Aires
.
[30]
Loja e tij ne rugby i dha atij pseudonimin "Fuser" - nje tkurrje e
El Furibundo
(i furishem) dhe mbiemrit te nenes se tij, de la Serna - per stilin e tij agresiv te lojes.
[31]
Me
17 qershor
te vitit
1953
ne
Guatemale
fillon agresioni kunder qeverise se Arbenz-es, organizuar nga
CIA
dhe nga Departamenti i Shtetit te
SHBA
-se te cilet kishin stervitur mercenare per te mbrojtur kontinentin e Amerikes Latine nga “Rreziku Komunist”.
Che Guevara
perpiqet te organizoje rezistencen ne qytet, por kjo tentative nuk funksionon dhe kur trupat mercenare futen ne kryeqytet, Guevara detyrohet te hyje ne ambasaden e
Argjentina
-se (nga ku me pas largohet per ne Meksike), e cila e regjistron si “element komunist”
Kur ishte akoma i ri, Guevara kaloi shume kohe duke udhetuar ne Ameriken Latine. Ne vitin
1951
nje shok i tij, Alberto Granado i kerkoi Guevares qe te merrte nje vit pushim nga shkolla per te nderrmarre nje udhetim pergjate Amerikes Latine. Keshtu, ne vitin
1939
Guevara dhe Alberto nisen nga
Alta Gracia
me nje motor Norton
500cc
(motorit ia vune emrin: "E Fuqishmja II"). Guevara e pershkroi kete udhetim ne librin "Latinoamericana" (Notas de viaje), nga i cili ne vitin
2004
prodhuan filmin e titulluar “Ditari i motocikletes”.
Pasi pa varferine masive te Amerikes Latine dhe i shtyre edhe nga idete marksiste nxori si perfundim se revolucioni ishte e vetmja menyre per te zgjidhur pabarazine shoqerore dhe ekonomike te vendeve te Amerikes Latine. Udhetimet e tij pergjate Amerikes Latine e binden se
Amerika Jugore
ishte nje kontinent me kombe te ndryshme, por me te njejtin grup etnik. Filloi te imagjinonte mundesine e nje
Amerike Latine
te bashkuar dhe pa kufij, e lidhur nga e njejta kulture.
Guevara mberrin ne
Meksike
, atje njihet me nje grup revolucionar
Kuban
e te larguar nga
Kuba
, qe perfshinte edhe
Raul Kastron
. Pasi lirohet nga burgu,
Fidel Kastro
largohet nga Kuba per t'u vendosur ne Meksiko Siti (
Meksico City
) . Atje i vellai e prezanton me Guevaren. Pas ketij takimi Guevara hyn ne “Levizjen e 26 korrikut” e cila kishte si synim permbysjen e diktatorit
Kuban
Fulgencio Batista
.
Fillimisht ishte vendosur qe Guevara do te ishte vetem mjeku i grupit. Me 25 nentor te vitit
1956
anija Granma niset nga
Tuxpan
(Province e Meksikes) me synim mberritjen ne
Kube
. Guevara ishte i vetmi jo
Kuban
ne bordin e anijes. Me 2 dhjetor zbarkojne ne
La Playa de las Coloradas
. Pas pak u sulmuan nga forcat ushtarake te Batista-s. Me pas u vendosen ne malet e
Sierra Maesta
per te filluar luften guerilje kunder regjimit. Guevara u be nje udheheqes i grupit te rebeleve, nje Komandant (major), i respektuar nga shoket per trimerine e tij, por edhe per egersine e tij. Qe shkaktar i vrasjes se shume dezertoreve dhe njerezve te tjere qe akuzoheshin se ishin informatore ose spiune.
Ne ditet e fundit te dhjetorit te vitit
1958
drejtoi sulmin me kolonen e tij “Skuadra vetevrasese” (nje repart qe zgjidhte misionet me te veshtira te ushtrise revolucionare) ne
Santa Clara
. Ishte nje nga betejat me vendimtare te revolucionit. Me 28 dhjetor Che Guevara mberrin ne
Santa Clara
, atje vendos nje komando provizore ne Universitetin e qytetit dhe me pas ndjek shinat e trenit per te gjetur nje pike strategjike. Guevara e di se ne kete linje do te udhetoje nje kolone e ushtrise se Batista-s me nje tren me 18 vagona ; ne tren do te jene 406 ushtare dhe oficere me shume armatime dhe municione. Eshte ora 3 e drekes. Treni i ushtrise udheton pa e ditur se
Komandanti
kishte rrezuar nje peme ne shinat e trenit. Treni rrezohet dhe pastaj degjohet nje shperthim bombe dhe me pas mbulohet me zjarr dhe tym.
Santa Clara
e kujton kete beteje. Vagonat e rrezuar jane akoma ne te njejtin pozicion ku ishin ate dite dhe deshmojne fitoren. Ne nje shesh te madh, ngjitur me muzeun kushtuar Che-se, ngrihet nje statuje bronzi e Che Guevares, qe asnje te mos e harroje. Me 2 janar te vitit
1959
kolona e Che Guevares futet ne kryeqytetin e
Kubes
, ne
Havana
. Me pas zhvendoset ne fortesen ushtarake "
La Cabana
". Pikerisht ketu organizon nje sistem te 'gjyqeve' qe zgjasnin vetem disa ore, me veten e tij si gjyqtar i vetem. Keto gjyqe gjithmone perfundonin me rreshtimin e funksionareve te nivelit te ulet te regjimit te Batistes dhe pushkatimin e tyre.
Me 7 shkurt te
1959
-s, qeveria e re i jep Guevares titullin “Qytetar Kuban”. Me pas divorcohet nga
Hilda Gadea
, me te cilen ne fakt ishin ndare para se te nisej me anijen
Granma
. Me pas martohet me
Aleida March
, nje
Kubane
qe ishte pjesetare ne “
Levizjen e 26 korrikut
” (me te cilen do te kete tre femije : Aleidita, Camilo, Celia ). Ernesto Che Guevara behet minister i
Industrise
. Ne kete pozite dha ndihmese per te kontribuar ne modelimin e socializmit kuban. Ne librin e tij
Mbi gueriljen
, Guevara mbeshtet modelin
Kuban
te revolucionit, te filluar nga nje grup i vogel
guerilas
, pa pasur nevojen e organizimeve te medha te cilat do te mbeshtetnin rebelimet e armatosura (kjo strategji e Guevares do te deshtonte me pas ne
Bolivi
). Ne teorine e tij (
El socialismo y el hombre en Cuba
) mbeshtet nevojen e krijimit te “njeriut te ri” (
hombre nuevo
) bashke me shtetin socialist.
Gjate sulmit te Gjirit te Derrave (1961), Guevara nuk mori pjese ne luftime, sepse Kastro e kishte vendosur ne nje komande me ne perendim te
Kubes
, ne
Pinar del Rio
, nga ku Guevara zmbrapsi nje tentative pushtimi (ishte nje operacion diversiv, i krijuar per te terhequr vemendjen kubaneve nga vendi i vertete i sulmit, qe ishte Gjiri i Derrave. Guevara luajti nje rol shume te rendesishem gjate vendosjes ne Kube te raketave
berthamore
sovjetike
. Gjate nje interviste te dhene nje gazete socialiste angleze, Guevara deklaroi se raketat berthamore po te ishin nen kontrollin e kubaneve do te ishin hedhur me kohe ne qytetet me te medha te
SHBA
-se.
Guevara gjate punes si minister i industrise pati disa disfata dhe reformat e tij nuk dhane asnje rezultat per zhvillim dhe modernizim te ekonomise kubane, kryesisht ate bujqesore. Pasi
Fidel Kastro
mori pushtetin dhe mblodhi njerezit e tij me te afert, kur filloi te ndaje detyrat pyeti se cili nga te pranishmit eshte
ekonomist
. Guevara ngriti doren dhe qe nga ai moment Guevara u be minister i industrise. Pas disa vitesh si minister, (pas shume disfatave), miqte e tij me te afert e pyeten se perse ngriti doren. Guevara u pergjigjet “Une kujtova se Kastro pyeti se cili nga ju eshte
Komunist
”.
Ne dhjetor
1964
Guevara shkon ne
New York
si shef i delegacionit kuban dhe mbajti nje fjalim ne Keshillin e
OKB
-se. Me kete rast doli ne nje emision informativ (Face the Nation i stacionit televiziv CBS). Me 7 dhjetor shkoi ne Paris, mbas tre muajsh shkoi ne Republiken Popullore Kineze,
Egjipt
,
Algjeri
,
Ghana
,
Guinea
,
Mali
,
Tanzania
. Ne mars te vitit 1960 viziton Shqiperine.
Guevara pasi vuri re se ishte me i afte per nje rol si revolucionar, sesa per detyra ministrore, dhe me aprovimin e
Fidel Kastros
, vendosi qe te largohet nga
Kuba
per ne
Kongo
dhe
Bolivi
ku nga niveli i larte i varferise mundesonte krijimin e revolucioneve.
Gjate nje takimi qe zgjati gjithe naten midis 14 dhe 15 marsit te
1965
, Guevara dhe Kastro rane dakort qe ky i pari (Che-ja) te drejtonte operacionin e pare ushtarak ne
Afrike
. Nga disa burime vertetohet se ka qene Kastro qe ka kembengulur qe Che-ja ta pranonte kete mision. Me pas Guevara largohet per ne
Kongon
belge (sot
Republika Demokratike e Kongos
). Gjate misioneve
Afrikane
Guevara u ndihmua nga kryeguerilasi
Laurent-Desire Kabila
. Guevara e konsideron Kabilen si te panevojshem, duke shkruajtur per te “Asgje nuk me bind se ai eshte personi i duhur ne kete cast”.
Guevara u mesonte taktikat guerilje forcave kongoleze. Plani i tij ishte qe te shfrytezonte zonen e cliruar ne perendim te liqenit
Tanganika
per stervitjen e kongolezeve. Guevara ishte 37 vjec dhe nuk kishte pervoje rreth ushtrise formale, megjithese kishte pervojen e fituar gjate revolucionit kuban, mbi te gjitha nga fitorja e betejes se Santa Clara-s.
Astma
e tij nuk e kishte lejuar qe te bente sherbimin ushtarak ne
Argjentine
.
Mercenare
afrikane dhe britanike punuan me ushtrine kongoleze per te penguar planet e Guevares. Ata qene ne gjendje te ndiqnin komunikimet e reparteve te drejtuar nga Guevara. Paaftesia, dhe lufterat e ndryshme qe beheshin midis grupeve te kongolezeve me njeri-tjetrin ishin arsyet e deshtimit te revolucionit. Mbas shtate muajsh, i semure, i munduar nga astma, Guevara detyrohet te largohet nga Kongo bashke me kubanet qe kishin mbetur akoma gjalle. Ne fillim Guevara donte qe te conte ne Kube vetem te plagosurit, duke qendruar i vetem ne Kongo, por miqte e tij e binden qe te largohet me ta.
Guevara nuk donte qe te kthehej si humbes ne Kube dhe kaloi shtate muajt duke jetuar si klandestin ne
Dar es Salaam
dhe
Prage
. Gjate kesaj periudhe shkroi kujtimet e tij lidhur me pervojen e vet ne
Kongo
dhe me pas filloi te shkruante dy libra, nje filozofik (
Apuntes Filosoficos
) dhe nje rreth ekonomise (
Notas Economicas
). Pas kater muajve, Kastro i kerkoi Guevares qe te rikthehet ne Kube, por Guevara pranoi qe te kthehet vetem per disa muaj, sa per t’u bere gati per misionet e reja revolucionare ne
Ameriken-Latine
dhe prania e tij ne ishull (
Kube
) duhej te mbetej teper e fshehte.
Pasi rikthehet ne
Kube
, Guevara filloi planet per te sjelle revolucionin komunist ne
Bolivi
. Me 3 nentor te
1966
, Guevara niset per ne
Bolivi
me nje
pasaporte
Uruguajane
me emer
Mena Gonzalez
, profesioni tregtar. Grupi i tij perbehej nga 50 persona, 17 prej te cileve ishin kubaneze, ishte i pajisur shume mire dhe si fillim paten disa suksese kunder forcave boliviane.
Guevara ne planin e tij per te nxitur revolucionin komunist ne Bolivi bazohej ne supozime qe dolen me pas te gabuara.
Guevara mendonte se do te luftonte vetem kunder ushtrise vendase, te pastervitur dhe jo te armatosur mire. Perkundrazi sapo qeveria e
SHBA
-se mori vesh per pranine e tij ne
Bolivi
, dergoi punonjes te
CIA
-s per te ndihmuar dhe organizuar kunder-revolucionin. Ushtria boliviane u stervit nga keshilltare te forcave speciale te
US Army
, perfshire edhe nje batalion
Rangers
eksperte per luftimet ne
xhungel
. Menduan se partia komuniste e Bolivise do e ndihmonte Guevaren, por nuk e ndihmuan aspak, edhe pse disa anetare te partise moren pjese si guerilas. Guevara priste qe te mbante kontakte me radio me
Kuben
por kjo gje nuk ndodhi. Perkundrazi, transmetuesi me vale te shkurtra qe i dhane, doli me defekt, duke mos lejuar komunikimin me
Kuben
.
Forcat boliviane lokalizuan vendndodhjen e Che-se pas ndihmes qe dha nje dezertor. Me 8 tetor Guevara u kap ne
La Higuera
. U kap pasi u plagos ne njeren kembe dhe pasi arma e tij u demtua nga nje plumb. Presidenti i Bolivise, Rene Barrientos, sapo mori vesh per kapjen e Che Guevares dha urdher qe te pushkatohet menjehere. Ekzekutuesi ishte
Mario Teran
, nje komandant skuadre, te cilit banda e Guevares i kishte vrare tre ushtare te skuadres se tij.
Versioni zyrtar eshte se Guevara mori disa goditje ne kembe per te mos ia prishur fytyren qe mundesonte identifikimin e kufomes. Si goditje finale, e goditen ne gjoks. Vdes ne nje shkolle te braktisur ne La higuera, ne oren 13:10 te 9 tetorit
1967
. Me pas trupi i tij u vendos ne nje helikopter dhe u cua ne Vallegrande, ku edhe iu tregua shtypit. Nga fotografite e marra filluan te krijoheshin legjenda rreth Che-se, si ajo e
San Ernesto
de
La Higuera
apo ajo e
El Cristo
de
Vallegrande
. Me 15 nentor Kastro pranoi vdekjen e Che Guevares dhe shpalli tre dite zie kombetare. Ne vitin
1997
ne
Vallegrande
u identifikuan eshtrat e kufomes se Che Guevares fale analizave te
ADN
-se dhe ato i rikthyen ne
Kube
. Me
17 nentor
te
1997
mbetjet e tij u rivarrosen me te gjitha nderimet ushtarake ne nje mauzoleum te krijuar per te ne
Santa Clara
, ku tridhjete vjet me pare pati fituar ate beteje qe u quajt si beteja vendimtare e revolucionit kuban.
Monumenti i Che-se perbehet nga nje statuje qe shkruan “
Hasta la victoria siempre
” (Deri ne fitoren pergjithmone) dhe nga nje lapidar ku shkruhet urdhri i famshem me te cilin, me 21 gusht te [[1959],]
Fidel Kastro
i ngarkoi detyren ne kolonen 8. (orig. "Se asigna al comandante Ernesto Guevara la mision de conducir desde la Sierra Maestra hasta la provincias de
Las Villas
una Columna rebelde y operar en dicho teritorio de acuerdo con el plan estrategico del Ejercito rebelde").
- “
Urrejtja si element qendror i luftes tone! Urrejtja qe eshte e papajtueshme ... urrejtja kaq e dhunshme sa qe ve ne levizje nje qenie njerezore pertej kufizimeve te saj natyrore, duke e bere ate te dhunshme dhe nje makine vrasese gjakftohte ... Ne refuzojne cdo qasje paqesore. Dhuna eshte e pashmangshme. Per te krijuar socializmin duhet te rrjedhin lumenj gjaku! Armiku imperialist duhet te ndjehet si nje kafshe qe gjuhet kudo qe ai shkon. Keshtu ne do ta shkaterrojme ate! Keto hiena duhen asgjesuar. Ne duhet te mbajme urrejtjen tone gjalle dhe te vazhdueshme!
”
- ?
Nga fjalimi i Ernesto "Che" Guevares ne Konferencen Trekontinentale ne
Havana
, Kube, prill 1966.
- “
(...) Une e dija tashme. ...Une do te jem me popullin, ... duke uleritur si nje shpirtkapur, une do te sulmoj barrikadat dhe llogoret, do te laj armen time me gjak dhe, i cmendur, me terbim, do te pres fytin e cdo armiku qe bie ne duart e mia. ... Ndjej flegrat e hundes te me zgjerohen nga nuhatja e aromes se barutit te djegur dhe gjakut te armikut te vdekur; ndjej trupin tim te perkulur, gati per te luftuar, dhe pergatis qenien time sikur te ishte nje vend i shenjte ne menyre qe ne te edhe renkimi shtazarak i proletariatit fitimtar te mund te rezonoje me vibracionet dhe shpresat e reja.
[32]
”
- ?
Ernesto Guevara, "Shenime udhetimi" 1951-1952.
- “
Ia vlen te luftosh vetem per ato gjera, pa te cilat nuk ia vlen te jetosh
”
- ?
Che Guevara
.
- ^
a
b
c
Data e lindjes ne
certifikaten e tij te lindjes
ishte
14 qershor
1928
, edhe pse nje burim i trete (Julia Constenla, e cituar nga
Jon Lee Anderson
) pohon qe ai u lind, ne te vertete, me
14 maj
te atij viti. (Constenla pretendon qe nje astrolog i paidentifikuar kishte thene se e ema e tij, Celia de la Serna, ishte tashme shtatzene, kur ajo dhe Ernesto Guevara Lynch u martuan dhe datelindja e birit te tyre u falsifikua nje muaj me mbrapa nga data origjinale, per te shmangur skandale). Burimi: Anderson, Jon Lee.
Ce Guevara: A Revolutionary Life
,
New York
: 1997, Grove Press, faqet 3 dhe 769.
- ^
Partido Unido de la Revolucion Socialista de Cuba, a.k.a. PURSC.
- ^
von Tunzelmann, Alex
(13 shtator 2012) [2011].
Red Heat: Conspiracy, Murder and the Cold War in the Caribbean
(ne anglisht). London: Simon and Schuster. fq. lxxxi.
ISBN
9781471114779
. Marre me
14 maj
2023
.
The Cubans were amused by Guevara's characteristically Argentine speech, peppered with the word 'che' [...]. Guevara used it to everyone. The Cubans called him 'el Che'. It stuck
- ^
On Revolutionary Medicine
Speech by Che Guevara to the Cuban Militia on 19 August 1960. "Because of the circumstances in which I traveled, first as a student and later as a doctor, I came into close contact with poverty, hunger and disease; with the inability to treat a child because of lack of money; with the stupefaction provoked by the continual hunger and punishment, to the point that a father can accept the loss of a son as an unimportant accident, as occurs often in the downtrodden classes of our American homeland. And I began to realize at that time that there were things that were almost as important to me as becoming famous or making a significant contribution to medical science: I wanted to help those people."
- ^
Anderson 1997, pp. 90-91.
- ^
Beaubien, NPR Audio Report, 2009, 00:09?00:13.
- ^
"Castro's Brain"
, 1960.
- ^
Taibo 1999, p. 267.
- ^
Kellner 1989, pp. 69?70.
- ^
Anderson 1997, pp. 526?530.
- ^
"On Development"
Speech delivered by Che Guevara at the plenary session of the United Nations Conference on Trade and Development in Geneva, Switzerland on 25 March 1964. "The inflow of capital from the developed countries is the prerequisite for the establishment of economic dependence. This inflow takes various forms: loans granted on onerous terms; investments that place a given country in the power of the investors; almost total technological subordination of the dependent country to the developed country; control of a country's foreign trade by the big international monopolies; and in extreme cases, the use of force as an economic weapon in support of the other forms of exploitation."
- ^
At the Afro-Asian Conference in Algeria
A speech by Che Guevara to the Second Economic Seminar of Afro-Asian Solidarity in Algiers, Algeria on 24 February 1965."The struggle against imperialism, for liberation from colonial or neocolonial shackles, which is being carried out by means of political weapons, arms, or a combination of the two, is not separate from the struggle against backwardness and poverty. Both are stages on the same road leading toward the creation of a new society of justice and plenty. ... Ever since monopoly capital took over the world, it has kept the greater part of humanity in poverty, dividing all the profits among the group of the most powerful countries. The standard of living in those countries is based on the extreme poverty of our countries. To raise the living standards of the underdeveloped nations, therefore, we must fight against imperialism. ... The practice of proletarian internationalism is not only a duty for the peoples struggling for a better future, it is also an inescapable necessity."
- ^
Guevara po koordinohej me levizjet clirimtare afrikane ne mergim si
MPLA
ne Angola dhe
MNR
ne Kongo-Brazzaville, ndersa deklaronte se Afrika perfaqesonte nje nga "fushat me te rendesishme te luftes kunder te gjitha formave te shfrytezimit qe ekzistojne ne bote". Guevara me pas parashikoi krijimin e nje aleance me lideret afrikane si Ahmed Ben Bella ne Algjeri, Sekou Toure ne Guine, Kwame Nkrumah ne Gana, Julius Nyerere ne Tanzani dhe Gamal Abdel Nasser ne Egjipt, per te nxitur nje dimension global te revolucionit te tij kontinental qe pasoi ne Amerika Latine. Shiko Anderson 1997, pp. 576, 584.
- ^
Footnote for
Socialism and man in Cuba
(1965): "Che argued that the full liberation of humankind is reached when work becomes a social duty carried out with complete satisfaction and sustained by a value system that contributes to the realization of conscious action in performing tasks. This could only be achieved by systematic education, acquired by passing through various stages in which collective action is increased. Che recognized that this to be difficult and time-consuming. In his desire to speed up this process, however, he developed methods of mobilizing people, bringing together their collective and individual interests. Among the most significant of these instruments were moral and material incentives, while deepening consciousness as a way of developing toward socialism. See Che's speeches:
Homage to Emulation Prize Winners
(1962) and
A New Attitude to Work
(1964)."
- ^
Dorfman 1999.
- ^
Maryland Institute of Art, referenced at BBC News 26 May 2001.
- ^
Ne spanjisht, nje person mund te mbaje mbiemrin e babait te tij ose te saj, si dhe ate te nenes se tij ose te saj, megjithese ne ate renditje. Disa njerez i mbajne te dyja, te tjeret vetem ate te babait te tyre. Ne rastin e Guevares, shume njerez me origjine irlandeze do te shtojne "Lynch" per te theksuar marredheniet e tij irlandeze. Te tjere do te shtojne "de la Serna" per te respektuar nenen e Guevares.
- ^
Guevara Lynch 2007
, pp. i. "The father of Che Guevara, Ernesto Guevara Lynch was born in Argentina in 1900 of Irish and Basque origin."
- ^
"
The Origins of Guevara's Name"
"
. Arkivuar nga
origjinali
me 28 qershor 2016
. Marre me
13 tetor
2023
.
- ^
Online Archive of California: Pinedo Family Papers
from the
Santa Clara University
Library, 2015
- ^
Mercury News
Fundraiser for Friends of Peralta Hacienda Historical Park
by Angela Woodall,
Oakland Tribune
, 23 nentor 2010
- ^
Lavretsky 1976.
- ^
O'Hara, Maureen; Nicoletti, John (2005).
'Tis Herself: An Autobiography
. Simon and Schuster. fq.
209
.
- ^
Kellner 1989, p. 23.
- ^
Argentina: Che's Red Mother
Time Magazine
, 14 korrik 1961.
- ^
Anderson 1997, pp. 22?23.
- ^
Guevara Lynch, Ernesto.
Young Che: Memories of Che Guevara by His Father
. Publication Date 14 September 2011, Vintage
- ^
Sandison 1996, p. 8.
- ^
Kellner 1989, p. 24.
- ^
Cain, Nick & Growden, Greg. "Chapter 21: Ten Peculiar Facts about Rugby" in
Rugby Union for Dummies
(2nd ed.), John Wiley and Sons;
ISBN
978-0470035375
, p. 293.
- ^
Anderson 1997, p. 28.
- ^
[1]
[
lidhje e vdekur
]
Viktimat e harruara te Che Guevares, Maria C. Werlau, Free Society Project Inc., Washington, D.C., 2011
- Abrams, Dennis (2010).
Ernesto Che Guevara
(ne anglisht). Infobase Publishing.
ISBN
978-1438134642
.
- Almudevar, Lola (9 tetor 2007).
"Bolivia marks capture, execution of 'Che' Guevara 40 years ago"
.
SFGate
(ne anglisht)
. Marre me
14 qershor
2018
.
- Anderson, Jon Lee (1997).
Che Guevara : a revolutionary life
(ne anglisht). New York: Grove Pr.
ISBN
0802116000
.
- Bamford, James (2002).
Body of secrets anatomy of the ultra-secret National Security Agency
(ne anglisht). New York: Anchor Books.
ISBN
0385499086
.
- "Profile: Laurent Kabila"
.
BBC News
(ne anglisht). 17 janar 2001
. Marre me
14 qershor
2018
.
- "Che Guevara photographer dies"
.
BBC News
(ne anglisht). 26 maj 2001
. Marre me
14 qershor
2018
.
- "Cuba pays tribute to Che Guevara"
.
BBC News
(ne anglisht). 9 tetor 2007
. Marre me
14 qershor
2018
.
- Beaubien, Jason (2009).
"Cuba Marks 50 Years Since 'Triumphant Revolution'
"
.
NPR
.
- Ben Bella, Ahmed (1 tetor 1997).
"Che as I knew him"
.
Le Monde diplomatique
(ne anglisht)
. Marre me
14 qershor
2018
.
- Bockman, Major Larry James (1 prill 1984).
The Spirit Of Moncada: Fidel Castro's Rise To Power, 1953?1959
. Quantico, Virginia: Marine Corps Command and Staff College.
- Casey, Michael (2009).
Che's Afterlife: The Legacy of an Image
. Vintage.
ISBN
978-0307279309
.
- Castaneda, Jorge G. (1998).
Companero : the life and death of Che Guevara
(ne anglisht). New York: Vintage Books.
ISBN
0679759409
.
- Crompton, Samuel (2009).
Che Guevara: The Making of a Revolutionary
. Gareth Stevens.
ISBN
978-1433900532
.
- Cullather, Nicholas (2006).
Secret History: The CIA's classified account of its operations in Guatemala, 1952?1954
.
Palo Alto
, California:
Stanford University Press
.
ISBN
978-0804754682
.
- DePalma, Anthony (2006).
The man who invented Fidel : Cuba, Castro, and Herbert L. Matthews of The New York Times
(ne anglisht). New York: Public Affairs.
ISBN
1586483323
.
- Dorfman, Ariel
(14 June 1999).
Time 100: Che Guevara
.
Time magazine
.
- Dorschner, John and Roberto Fabricio (1980).
The Winds of December: The Cuban Revolution of 1958
. New York: Coward, McCann & Geoghegen.
ISBN
0698109937
.
- Dumur, Jean (interviewer) (1964).
L'interview de Che Guevara
(Video clip; 9:43; with English subtitles).
- Durschmied, Erik
(2002).
The Blood of Revolution: From the Reign of Terror to the Rise of Khomeini
. Arcade Publishing.
ISBN
1559706074
.
- Free Society Project Inc. / Cuba Archive (30 September 2009). "
"Documented Victims of Che Guevara in Cuba: 1957 to 1959"
(PDF)
. Arkivuar nga
origjinali
(PDF)
me 15 prill 2010.
(244 KB)
". Summit, New Jersey: Free Society Project.
- Galvez, William (1999).
Che in Africa: Che Guevara's Congo Diary
. Melbourne: Ocean Press, 1999.
ISBN
1876175087
.
- Gomez Treto, Raul (Spring 1991). "
Thirty Years of Cuban Revolutionary Penal Law
".
Latin American Perspectives
18(2)
, Cuban Views on the Revolution. 114?125.
- Gleijeses, Piero
(1991).
Shattered Hope: The Guatemalan Revolution and the United States, 1944?1954
. Princeton, New Jersey:
Princeton University Press
.
ISBN
978-0691025568
.
- Gott, Richard
(2004).
Cuba: A New History
. Yale University Press.
ISBN
0300104111
.
- Gott, Richard (11 August 2005). "
Bolivia on the Day of the Death of Che Guevara
".
Le Monde diplomatique
. Accessed 26 February 2006.
- Grant, Will (8 October 2007). "
CIA man recounts Che Guevara's death
".
BBC News
. Accessed 29 February 2008.
- Guevara, Ernesto "Che" (1965). "Che Guevara's Farewell Letter".
- Guevara, Ernesto "Che" (1967).
"Diario (Bolivia)"
. Written 1966?1967.
- Guevara, Ernesto "Che" (editors Bonachea, Rolando E. and Nelson P. Valdes; 1969).
Che: Selected Works of Ernesto Guevara
, Cambridge, Massachusetts: MIT Press.
ISBN
0262520168
- Guevara, Ernesto (2009).
Che: The Diaries of Ernesto Che Guevara
. Ocean Press.
ISBN
978-1920888930
.
- Guevara, Ernesto "Che" (1972).
Pasajes de la guerra revolucionaria
.
- Guevara, Ernesto "Che" (translated from the Spanish by Patrick Camiller; 2000).
The African Dream
. New York: Grove Publishers.
ISBN
0802138349
.
- Guevara, Ernesto; Deutschmann, David (1997).
Che Guevara Reader: Writings by Ernesto Che Guevara on Guerrilla Strategy, Politics & Revolution
. Ocean Press.
ISBN
1875284931
.
- Guevara Lynch, Ernesto (2000).
Aqui va un soldado de America
. Barcelona: Plaza y Janes Editores, S.A.
ISBN
8401013275
.
- Guevara Lynch, Ernesto (2007).
The Young Che: Memories of Che Guevara by His Father
. Vintage Books.
ISBN
978-0307390448
.
- Haney, Rich (2005).
Celia Sanchez: The Legend of Cuba's Revolutionary Heart
. New York: Algora Pub.
ISBN
0875863957
.
- Katrin Hansing (2002).
Rasta, Race and Revolution: The Emergence and Development of the Rastafari Movement in Socialist Cuba
. LIT Verlag Munster.
ISBN
3825896005
.
- Hart, Joseph (2004).
Che: The Life, Death, and Afterlife of a Revolutionary
. New York: Thunder's Mouth Press.
ISBN
1560255196
.
- Immerman, Richard H. (1982).
The CIA in Guatemala: The Foreign Policy of Intervention
. Austin, Texas:
University of Texas Press
.
ISBN
978-0292710832
.
- Ireland's Own (12 gusht 2000).
"From Cuba to Congo, Dream to Disaster for Che Guevara"
. Arkivuar nga
origjinali
me 9 shkurt 2006
. Marre me
11 janar
2006
.
- Kellner, Douglas
(1989).
Ernesto "Che" Guevara (World Leaders Past & Present)
. Chelsea House Publishers. fq.
112
.
ISBN
1555468357
.
- Kornbluh, Peter
(1997).
Electronic Briefing Book No. 5
. National Security Archive. Accessed 25 March 2007.
- Lacey, Mark (26 October 2007). "
Lone Bidder Buys Strands of Che's Hair at U.S. Auction
".
The New York Times
.
- Lacey, Mark (9 October 2007). "
A Revolutionary Icon, and Now, a Bikini
".
The New York Times
.
- Lavretsky, Iosif
(1976).
Ernesto Che Guevara
. translated by A. B. Eklof. Moscow: Progress. fq. 5.
ASIN
B000B9V7AW
.
OCLC
22746662
.
- Lowy, Michael
(1973).
The Marxism of Che Guevara: Philosophy, Economics, Revolutionary Warfare
. Monthly Review Press.
ISBN
0853452741
.
- Luther, Eric (2001).
Che Guevara (Critical Lives)
. Penguin Group (USA). fq.
276
.
ISBN
002864199X
.
- McLaren, Peter
(2000).
Che Guevara, Paulo Freire, and the Pedagogy of Revolution
. Rowman & Littlefield.
ISBN
0847695336
.
- Mittleman, James H (1981).
Underdevelopment and the Transition to Socialism ? Mozambique and Tanzania
. New York: Academic Press.
ISBN
0125006608
- Moynihan, Michael. "Neutering Sartre at Dagens Nyheter".
Stockholm Spectator
. Accessed 26 February 2006.
- Che Guevara, by Frank Niess, Haus Publishers Ltd, 2007,
ISBN
1904341993
.
- O'Hagan, Sean (11 July 2004). "
Just a pretty face?
".
The Guardian
. Accessed 25 October 2006.
- Ramirez, Dariel Alarcon (1997).
Le Che en Bolivie
. Paris: Editions du Rocher.
ISBN
2268024377
.
- Ramonet, Ignacio
(2007). Translated by Andrew Hurley.
Fidel Castro: My Life
London: Penguin Books.
ISBN
978-0141026268
- Ratner, Michael
(1997).
Che Guevara and the FBI: The U.S. Political Police Dossier on the Latin American Revolutionary
. Ocean Press.
ISBN
1875284761
.
- Rodriguez, Felix I.
and John Weisman (1989).
Shadow Warrior/the CIA Hero of a Hundred Unknown Battles
. New York: Simon & Schuster.
ISBN
0671667211
.
- Ryan, Henry Butterfield (1998).
The Fall of Che Guevara: A Story of Soldiers, Spies, and Diplomats
. New York: Oxford University Press.
ISBN
0195118790
.
- Sandison, David (1996).
The Life & Times of Che Guevara
. Paragon.
ISBN
0752517767
.
- Schipani, Andres (23 September 2007). "
The Final Triumph of Saint Che
".
The Observer
. (Reporting from La Higuera.)
- Selvage, Major Donald R. ? USMC (1 April 1985).
Che Guevara in Bolivia
.
- Sinclair, Andrew (2006) [1968].
Viva Che!: The Strange Death and Life of Che Guevara
. Sutton publishing.
ISBN
0750943106
.
- Skidmore, Thomas E.
; Smith, Peter H. (2008).
Modern Latin America
. Oxford University Press. fq.
436
.
ISBN
978-0195055337
.
- Taibo II, Paco Ignacio
(1999).
Guevara, Also Known as Che
(bot. 2nd). St Martin's Griffin.
ISBN
0312206526
.
- Time Magazine
cover story (8 August 1960). "
Castro's Brain
".
- Time Magazine
(12 October 1970). "
Che: A Myth Embalmed in a Matrix of Ignorance
".
- U.S. Army (28 April 1967).
Memorandum of Understanding Concerning the Activation, Organization and Training of the 2d Ranger Battalion ? Bolivian Army
. Accessed 19 June 2006.
- Vargas Llosa, Alvaro
(11 July 2005). "
The Killing Machine: Che Guevara, from Communist Firebrand to Capitalist Brand
".
The Independent Institute
. Accessed 10 November 2006.
- "World Combined Sources" (2 October 2004). "
Che Guevara remains a hero to Cubans
".
People's Weekly World
.
- Wright, Thomas C. (2000).
Latin America in the Era of the Cuban Revolution
(bot. Revised). Praeger.
ISBN
0275967069
.