Karelija
je
republika
u
Ruskoj Federaciji
smje?tana na istoku
Finoskandije
u
Sjeverozapadnom federalnom okrugu
koja pribli?no pokriva podru?je istorijske regije
Karelije
po kojoj dana?nja republika i nosi naziv. Glavni grad Karelije je
Petrozavodsk
koji je udaljen 430 kilometara severoisto?no od
Sankt Peterburga
. U Kareliji je 2010. godine ?ivjelo 643,548 stanovnika.
Nacionalni park Paanajarvi
Karelija je u ?irem smislu smje?tena između
Bijelog
i
Balti?kog mora
. Republika nema direktan dodir sa Balti?kim morem dok na Bijelom moru ima 630 kilometara dugu obalu. Povr?ina republike iznosi 172,400 km
2
i usporediva je sa povr?inom
Kmabod?e
i
Urugvaja
. Stanovni?tvo od 643,548 osoba po popisu iz 2010. godine usporedivo je sa populacijom
Solomonskih Otoka
i
Crne Gore
. U okvirima Rusije Karelija grani?i sa
Murmanskom oblasti
na sjeveru,
Arhangeljskom oblasti
na istoku,
Vologodskom oblasti
na jugoistoku i
Lenjingradskom oblasti
na jugu. Na zapadu Karelija grani?i sa
Finskom
(u kojoj se nalaz regije
Ju?na Karelija
i
Sjeverna Karelija
). Va?nije vodene povr?ine u republici zauzima Bijelo more i jezera
Onega
i
Ladoga
. Najvi?i vrh u republici je Nuorunen sa 576 m nadmorske visine.
Kroz istoriju je Karelija bila regija sjeverozapadno od Rusije i isto?no od suvremene Finske koja je bila pod ve?om ili manjom ruskom kontrolom po?ev?i od
Novgorodske republike
. Od XIII vijeka dijelove regije osvojila je
?vedska
i uklju?ila u sastav ?vedske Karelije. Cijela je regija ponovo zavr?ila pod ruskom kontrolom nakon
Ni?tatskog mira
iz 1721. godine. 1920. godine, nakon
Oktobarske revolucije
regija je postala Karelijska radna komuna, a 1923. godine Karelijska Autonomna Sovjetska Socijalisti?ka Republika. Od 1940. regija je postala dio
Karelo-Finske Sovjetske Socijalisti?ke Republike
uklju?uju?i i dijelove Finske koji su bili dio kratkotrajne Finske Demokratske Republike. U toku rata Finska je okupirala dijelove Karelije, ali su njezine snage bile prisiljene na povla?enje 1944. godine. Finska je pri povla?enju bila prisiljenja SSSR-u prepustiti dio finske Karelije ?to je do danas ostavilo otvorenim takozvano karelijsko pitanje u neformalnom unutarnjem politi?kom ?ivotu te zemlje. Dana?nji ustavni okvir Republike Karelije poti?e iz 1991. godine.
Karelijanke u Sammatusu
Prema popisu iz 2010. godine Karelija je imala 643,548 stanovnika. Taj je broj manji od onoga na popisima iz 2002. kada je republika imala 645,205 stanovnika ili iz 1989. godine kada je u Kareliji ?ivjelo 791,317 stanovnika. Po etni?koj strukturi, 2010. je na popisu bilo 82.2%
Rusa
, 7.4%
Karelijaca
, 3.8%
Bjelorusa
, 2%
Ukrajinaca
, 1.4%
Finaca
i 0.5%
Vepsijanaca
. Ostale etni?ke grupe nisu prelazile 0.5% prema popisu iz 2010. Slu?beni jezik Karelije je ruski, dok su karelijski, veps i finski priznati kao nacionalni jezici od 2004. godine od kada se promovira njihovo o?uvanje. Finski je bio drugi slu?beni jezik Karelije od
Zimskog rata
1940. do 1980-ih kada je zapo?ela
Perestrojka
. Nakon po?etka ovoga perioda bilo je vi?e prijedloga da se karelijski proglasi drugim slu?benim jezikom, ali su oni svi odba?eni. Po vjerskom sastavu ve?ina religioznog stanovni?tva su pripadnici
Ruske pravoslavne crkve
. Etni?ki Karelijci tradicionalno su pravoslavci dok je
luteranizam
u regiju do?ao zajedno sa finskim naseljenicima za vrijeme
Ingrijskog rata
. 27% stanovnika se na popisu 2010 izjasnilo kao pripadnici Ruske pravoslavne crkve, 2% kao ne-denominacijski kr??ani, 1% kao protestanti, 44% kao spiritualni ali ne i religiozni, 18% kao ateisti i 8% kao sljedbenici drugih religija ili oni koji nisu odgovorili na pitanje.
Mapa Republike Karelije.
