Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zhou Dunyi
(ur. 1017, zm. 1073) ? uczony z czasow
dynastii Song
, uznawany za jednego z prekursorow
neokonfucjanizmu
.
Był urz?dnikiem ni?szego szczebla. W pracy kierował si? zasad? konfucja?skiej sprawiedliwo?ci, wielokrotnie wskazuj?c na nadu?ycia popełniane przez innych, cz?sto wy?szych od siebie rang? biurokratow.
Głownym przedmiotem jego docieka? filozoficznych był
Wszech?wiat
. Badał jego genez? i zasady nim rz?dz?ce. Swoje pogl?dy zawarł mi?dzy innymi w krotkim, ok. 250-znakowym eseju
Obja?nienie Diagramu Najwy?szego Kresu
(
Taijitu Shuo
, 太極圖說) oraz w
Tek?cie obja?niaj?cym Ksi?g? przemian
(
Tong Shu
, 通書). W pierwszym z traktatow wprowadził do filozofii konfucja?skiej spekulacje metafizyczne, interpretuj?c w nowym duchu diagram
taijitu
, u?ywany dot?d przez
taoistow
[1]
.
Zaliczany do Pi?ciu Mistrzow pocz?tkowego okresu rz?dow Songow.
- ↑
Encyklopedia historyczna ?wiata
. T. III. Krakow: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2000, s. 268.
ISBN
83-85909-61-3
.
- Xinzhong Yao:
Konfucjanizm. Wprowadzenie
. Krakow: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiello?skiego, 2009.
ISBN
978-83-233-2602-1
.
Brak numerow stron w ksi??ce