Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wim van Est
(ur.
25 marca
1923
w
Fijnaart
? zm.
1 maja
2003
w
Roosendaal
) ?
holenderski
kolarz torowy
i
szosowy
, trzykrotny medalista torowych mistrzostw ?wiata.
Pierwszy sukces w karierze Wim van Est osi?gn?ł w 1949 roku, kiedy zdobył br?zowy medal w indywidualnym wy?cigu na dochodzenie zawodowcow podczas
torowych mistrzostw ?wiata w Kopenhadze
. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie
Włoch
Fausto Coppi
oraz
Luksemburczyk
Lucien Gillen
. Na rozgrywanych rok po?niej wywalczył srebrny medal w tej samej konkurencji na
mistrzostwach ?wiata w Liege
, ulegaj?c tylko Włochowi
Antonio Bevilacqui
. Ostatni medal zdobył na
mistrzostwach ?wiata w Mediolanie
w 1955 roku, gdzie w swej koronnej konkurencji był trzeci za
Guido Messin?
z Włoch i
Rene Strehlerem
ze
Szwajcarii
. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Holandii, zarowno w kolarstwie torowym jak i szosowym, w tym 13 złotych. Startował rownie? w wy?cigach szosowych, wygrywaj?c mi?dzy innymi
Bordeaux-Pary?
w latach 1950, 1952 i 1961,
Ronde van Vlaanderen
w 1953 roku oraz Ronde van Nederland w 1954 roku. Nigdy nie wyst?pił na
igrzyskach olimpijskich
.