Theodor Karl Julius Sixt
(ur.
14 marca
1834
[1]
w
Hechingen
[2]
, zm.
4 czerwca
1897
w
Bielsku
) ? austriacki
przedsi?biorca
, działacz społeczny i
filantrop
. Był jednym z najbogatszych mieszka?cow
Bielska
drugiej połowy XIX w.
Urodził si? w
1834
r. w
Hechingen
w
Badenii-Wirtembergii
. Co do dziennej daty urodzenia, przyjmuje si? na podstawie ksi?g parafialnych dzie?
14 marca
, jednak?e na nagrobku widnieje data
16 marca
. Drugie imi? Carolus otrzymał po swoim ojcu pochodz?cym z
Waiblingen
, trzecie - Julius - po matce Julii Hopf pochodz?cej z
Bietigheim (powiat Rastatt)
. Sixt nie miał rodze?stwa. W akcie urodzenia odnotowano, ?e był nie?lubnym dzieckiem
[2]
. Jego ojciec, Karl, był profesorem w miejscowym liceum.
W drugiej połowie XIX w. młody Theodor osiedlił si? na
Morawach
. W
1870
r., w wieku 36 lat, po?lubił w
Przyborze
21-letni? Johanne Emilie Weich, nale??c? do bogatej mieszcza?skiej rodziny z Bielska. ?wiadczy to o du?ym maj?tku i wysokiej pozycji społecznej Sixta, ktora była konieczna, aby został zaakceptowany przez rodzin? Weich.
Po ?lubie zamieszkał w
Bielsku
, wa?nym o?rodku przemysłowym, w zaprojektowanej przez
Carla Korna
willi przy Elisabethstraße (ob. ul. Mickiewicza).
Po 17 latach mał?e?stwa 38-letnia Johanne zmarła na zawał serca w nieznanych okoliczno?ciach. Dwa lata po ?mierci Johanne, w
1889
r., Sixt o?enił si? powtornie z 26-letni? wowczas Ann? Zipser, wywodz?c? si? z fabrykanckiej rodziny.
Do ko?ca ?ycia pozostał bezdzietny. Zmarł
4 czerwca
1897
, przyczyn? ?mierci była prawdopodobnie gru?lica nerek. Został pochowany na
Starym Cmentarzu Ewangelickim w Bielsku
. Nie zachowało si? do dzisiejszych czasow ?adne jego zdj?cie ani portret.
Pocz?tkowo był farbiarzem we Freibergu (obecnie
P?ibor
). Pewne jest, ?e w 1877 roku był wła?cicielem farbiarni w
Wapienicy k. Bielska
(dzi? dzielnicy miasta)
[2]
.
Najprawdopodobniej grał rownie? na giełdzie i skupował akcje bielskich przedsi?biorstw, a tak?e zainwestował w
wystaw? ?wiatow?
, ktora odbyła si? w
Wiedniu
w
1873
r. W?rod plotek, nie znajduj?cych historycznego potwierdzenia, pojawiaj? si? informacje o handlu broni? czy prowadzeniu przez niego sieci domow publicznych. Podejrzewa si? te?, ?e czerpał zyski, prowadz?c w okolicach miasta kwatery dla robotnikow (na skutek uchwały rady miejskiej, robotnicy mieli zakaz osiedlania si? w granicach Bielska) oraz nale?ał do
lo?y maso?skiej
[
potrzebny przypis
]
.
Willa Theodora Sixta przy ul. Mickiewicza
W testamencie will? zapisał miastu z kategoryczn? klauzul? zakazuj?c? komukolwiek j? odsprzedawa? oraz by na zawsze nazywano j? "Will? Sixta", natomiast pozostały maj?tek przekazał ?onie Annie z domu Zipser oraz bratu, ktory miał rozdzieli? 10.000 fl. dla ubogich miasta Bielska oraz parafii ewangelickiej i Ewangelickiego Zwi?zku Kobiet (za jego pieni?dze powstał sierociniec m?ski)
[3]
.
W
1900
r. jedn? z
nowo wytyczonych ulic na Dolnym Przedmie?ciu
nazwano imieniem Theodora Sixta. Nosi ona t? nazw? do dzi?.
Po II wojnie ?wiatowej zarowno okazały nagrobek, jak i willa, b?d?ca siedzib? konserwatora zabytkow, niszczały. Grobowiec wyremontowano w latach 90., natomiast willi przywrocono pierwotny wygl?d, gdy stała si? w
2002
r. siedzib? rektoratu
Akademii Techniczno-Humanistycznej
.
W listopadzie
2006
r. na deskach
Teatru Polskiego w Bielsku-Białej
wystawiono sztuk? pod tytułem
Testament Teodora Sixta
w re?yserii
Roberta Talarczyka
, ktorej tematem jest ?ycie tytułowego bohatera.