![](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/72/Disambig.svg/25px-Disambig.svg.png) |
Ten artykuł dotyczy wspołczesnego czołgu podstawowego. Zobacz te?: artykuł o pierwszym sowieckim wozie nosz?cym oznaczenie
T-80
.
|
T-80
![Ilustracja](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1d/T-80_in_Saint-Petersburg.jpg/240px-T-80_in_Saint-Petersburg.jpg) T-80B
Wojskowo-Historyczne Muzeum Artylerii, Wojsk In?ynieryjnych i Ł?czno?ci
|
Dane podstawowe
|
Pa?stwo
|
ZSRR
|
Producent
|
Fabryka Kirowa
/ Omski Zakład Budowy Maszyn Transportowych /
Fabryka im. Małyszewa
|
Typ pojazdu
|
czołg podstawowy
|
Trakcja
|
g?sienicowa
|
Załoga
|
3 osoby
|
Historia
|
Prototypy
|
1967?1975
|
Produkcja
|
od 1976
|
Egzemplarze
|
5404
(stan na rok 2005)
|
Dane techniczne
|
Silnik
|
turbina gazowa
GTD-1000 o mocy 1000
KM
lub
GTD-1250 o mocy 1250 KM (warianty U, BWM)
|
Poj. zb. paliwa
|
1100 l
1840 l z dodatkowymi zbiornikami
|
Pancerz
|
500 mm
wie?a:
550 mm lub 780 mm (warianty U)
|
Długo??
|
9,9 m
9,654 m (warianty U)
kadłuba: 7,4 m
7 m (warianty U)
|
Szeroko??
|
3,4 m
3,603 m (warianty U)
|
Wysoko??
|
2,2 m
|
Prze?wit
|
38 cm
44,6 cm (warianty U)
|
Masa
|
42,5 t
46 t (warianty U)
|
Moc jedn.
|
23,5 KM/t
27,2 KM/t (warianty U)
|
Osi?gi
|
Pr?dko??
|
70 km/h
w terenie: 48 km/h
|
Zasi?g pojazdu
|
T-80BWM 500 km
[1]
,
335 km (bez dodatkowych zbiornikow paliwa) / 440 km (z dodatkowymi zbiornikami paliwa)
|
Dane operacyjne
|
Uzbrojenie
|
armata gładkolufowa 2A46M kal. 125 mm
7,62 mm km PKT
12,7 mm wkm NSWT
|
U?ytkownicy
|
ZSRR
,
Rosja
,
Algieria
,
Białoru?
,
Cypr
,
Kazachstan
,
Korea Południowa
,
Pakistan
,
Ukraina
|
|
T-80BWM (starsza wersja modyfikacji)
T-80UD
T-84 b?d?cy ukrai?sk? wersj? rozwojow? czołgu T-80UD
Rosyjski czołg T-80 zniszczony przez
NLAW
podczas rosyjskiej
inwazji na Ukrain?
w 2022 roku.
T-80
? radziecki/rosyjski
czołg podstawowy
trzeciej generacji.
Projekt powstał w biurze konstrukcyjnym Zakładow Kirowskich w
Leningradzie
. Był drugim, po szwedzkim
Stridsvagn 103
, na ?wiecie seryjnie produkowanym czołgiem wyposa?onym w
turbin? gazow?
. Pierwszy egzemplarz zjechał z linii monta?owej w 1976 roku. T-80 produkowany jest nadal w zakładach w
Omsku
w
Rosji
. Czołg jest konstrukcj? opart? na czołgu T-64 (bez u?ycia jako projektu bazowego czołgu T-72).
Od momentu powstania T-80 był wielokrotnie modernizowany. Wyro?ni? mo?emy wersje: T-80 (model podstawowy), T-80B, T-80BW, T-80U, T-80U1, T-80UD. Obecnie powstaj? kolejne wersje tego typu czołgu. Czołg T-80 w odro?nieniu od innych typow czołgow nap?dzany jest za pomoc?
turbiny gazowej
. Jedynie jego wersja T-80UD ma silnik
wysokopr??ny
. Turbina ma układ trzywałowy z dwiema mechanicznymi turbospr??arkami i swobodn? turbin?.
W przedziale nap?dowym czołgu silnik ustawiony jest w układzie ?power-pack”, tzn. wszystkie zespoły ro?nych układow poł?czone s? monoblokowo jako cało??. Ułatwia to demonta? podczas awarii silnika, co ma niebagatelne znaczenie w warunkach bojowych.
Kadłub
spawany
jest z płyt pancernych. Przednia gorna płyta jest pochylona o k?t 68 stopni i ma struktur? warstwow?:
? 80 mm stali, 105 mm
tekstolitu
szklanego (STEF), 20 mm stali (pierwsze wersje T-80; struktura zbli?ona do pancerza wczesnych T-64 i T-72)
? 40 mm stali o podwy?szonej twardo?ci, 60 mm stali, 105 mm STEF, 40 mm stali (T-80B; osłona T-80BW dodatkowo wzmocniona pancerzem reaktywnym
Kontakt-1
)
W przypadku po?niejszych wersji T-80 stopie? komplikacji przedniej płyty pancerza kadłuba wzrastał, zmieniała si? liczba warstw i rodzaj zastosowanych materiałow. Ochrona T-80U (i wi?kszo?ci T-80UD) wzmocniona jest integralnym pancerzem
Kontakt-5
.
Wie?a czołgu wykonywana jest w technologii odlewania z integralnymi komorami mieszcz?cymi dwa rz?dy polimerowych komorek, wsparte stalow? płyt?. Nowa wie?a wraz z pancerzem Kontakt-5 ma zapewnia? 780 mm ekwiwalentu RHA przeciwko pociskom kinetycznym oraz 1,320 mm ekwiwalentu RHA przeciwko HEAT na podstawie rosyjskich szacunkow
[2]
. Wie?e po?nych serii T-80UD oraz ukrai?skich T-84 s? spawane z płyt walcowanych (prawdopodobnie grubo?? pancerza wzrosła). Ochrona jest wzmocniona pancerzem reaktywnym
Kontakt-1
(T-80BW, wczesne T-80UD) lub
Kontakt-5
(T-80U, T-80UD).
Uzbrojenie głowne czołgu stanowi 125 mm armata gładkolufowa 2A46 (kilka wersji). Armata umocowana jest w wie?y na czopach. Składa si? z:
lufy
wzmocnionej płaszczem, kołyski i zamka. Armata poł?czona jest
gwintowo
z
nasad? zamkow?
. W nasadzie zamkowej zamocowany jest
zamek klinowy
. Armata jest
ładowana automatycznie
przez zmechanizowany układ zasilania. Załog? czołgu stanowi? 3 osoby (dowodca, działonowy i mechanik-kierowca).
Czołg mo?e by? wyposa?ony w system ochrony (system zakłoceniowy przeciwpancernych pociskow rakietowych)
Sztora
.
SZ FR
posiadaj? 1400 egzemplarzy w słu?bie i ponad 3100 w rezerwie. Oprocz Rosji T-80 znajduje si? na stanie posiadania armii
Białorusi
(90 sztuk),
Chin
(50 sztuk),
Cypru
(41 sztuk),
Korei Południowej
(80 sztuk),
Pakistanu
,
Syrii
i Ukrainy (po 320 sztuk).
Najnowszym wariantem czołgu jest T-80BWM, z turbin? gazow? GTD-1250TF, z armat? zdoln? strzela?
ppk
Kobr?
i
Refleksem-M
, z systemem kierowania ogniem Sosna-U i innymi unowocze?nieniami. B?dzie on podstawowym czołgiem
zwi?zkow taktycznych
przeznaczonych do obrony rosyjskich terenow arktycznych (m.in. przyległych do
Połnocnej Drogi Morskiej
). Do standardu BWM ma by? zmodernizowanych nawet 3000 pojazdow
[3]
.
- T-80
(Obiekt 219-2; 1976 r.)
- T-80B
Bierioza
(?Brzoza”; Obiekt 219R; 1978 r.) ? system kierowania ogniem 1A33 i kompleks rakietowego uzbrojenia 9K112-2 umo?liwiaj?cy wystrzeliwanie czołgowych
ppk
9M112 Kobra
, wzmocniony pancerz
- T-80BK
(Obiekt 660) ? wersja dowodzenia, dodatkowy sprz?t radiowy i nawigacyjny
- T-80BW
(Obiekt 219RW; 1985 r.) ? dodano
pancerz reaktywny
Kontakt-1
- T-80BWM
(Obiekt 219RWM) najnowsza wersja
[4]
[5]
[6]
[7]
[3]
- T-80BWK
? wersja dowodzenia
- T-80U
(Obiekt 219AS; 1986 r.) ? system kierowania ogniem 1A46 i nowy system uzbrojenia kierowanego 9K119
Refleks
, mocniejszy silnik GTD-1250 o mocy 1250 KM (930 kW), pancerz reaktywny
Kontakt-5
- T-80UD
(Obiekt 478B; 1985 r.) ? opracowana w
charkowskim biurze konstrukcyjnym Morozowa
KMDB (obecnie
Ukraina
) wersja z silnikiem Diesla 6TD o mocy 1000 KM (750 kW); system kierowania ogniem jak w przypadku T-80U, wozy pierwszych serii z pancerzem reaktywnym Kontakt-1, po?niej
Kontakt-5
- T-80UK, T-80UDK
? wersje dowodzenia, drugie radio, system nawigacji, kamera termowizyjna Agava
[8]
, elektroniczny układ obrony TSzU-1-7
Sztora
- T-80UM
? rosyjska wersja rozwojowa, m.in. nowy termowizyjny celownik działonowego
- T-80UM1
Bars
(?Pantera ?nie?na”) ? rosyjski prototyp z
systemem obrony aktywnej
Arena
- T-80UM2
? rosyjski prototyp z systemem aktywnej obrony
Drozd
- T-80UE
? wersja eksportowa
- T-84
(Obiekt 478DU2) ? ukrai?ska wersja rozwojowa czołgu T-80UD, nowa spawana wie?a, pancerz reaktywny
No?
, elektroniczny układ obrony
Warta
- T-84U
? wersja rozwojowa czołgu T-84
- Obiekt 478
(1976 r.) ? opracowana w biurze konstrukcyjnym Morozowa CKMDB wersja rozwojowa T-80 z silnikiem Diesla; do?wiadczenia wykorzystano przy budowie T-80UD
- T-80A
(Obiekt 219A; 1982 r.) ? opracowana w leningradzkim biurze konstrukcyjnym Zakładow Kirowskich wersja rozwojowa T-80B o charakterystykach przyszłego T-80U, pancerz reaktywny
Kontakt-1
- Obiekt 640 ?Cziornyj Orioł”
(?Czarny Orzeł”) ? rosyjski prototyp czołgu nowej generacji z wykorzystaniem wydłu?onego i zmodyfikowanego kadłuba T-80U; m.in. nowa wie?a z nisz? mieszcz?c? magazyn amunicyjny i mechanizm ładowania, pancerz reaktywny
Kaktus
Dane taktyczno-techniczne
[
edytuj
|
edytuj kod
]
- masa ? 43-46 ton
- załoga ? 3 osoby
- długo?? ? 9,7 m
- szeroko?? ? 3,46 m
- wysoko?? ? 2,19 m
- prze?wit ? 0,43 m
[
potrzebny przypis
]
- max. pr?dko?? ? 70 km/h (po drodze); 48 km/h (w terenie)
- zasi?g ? 335 km (normalny); 600 km (z dodatkowymi zbiornikami)
[
potrzebny przypis
]
- silnik:
turbina gazowa
GTD-1250 o mocy 1250
KM
, GTD-1000 o mocy 1000 KM,
wysokopr??ny
6TD (1000-1500 KM)
- uzbrojenie głowne:
- armata gładkolufowa 2A46M kal. 125 mm ro?nych wersji:
- 2A46M (T-80)
- 2A46M-1 (T-80B, T-80U)
- 2A46M-4 (wersje rozwojowe T-80U)
- KBA-3 (T-80UD, T-84, T-84U)
- uzbrojenie dodatkowe:
- ↑
T-80BVM Main Battle Tank | Military-Today.com
[online], military-today.com
[dost?p 2018-09-15]
(
ang.
)
.
- ↑
Steven J.
S.J.
Zaloga
Steven J.
S.J.
,
T-80 Standard Tank: The Soviet Army's Last Armored Champion: 152
, Osprey Publishing, 16 kwietnia 2011, s. 19-22, 24,
ISBN
978-1846032448
.
- ↑
a
b
Pierwsze arktyczne czołgi T-80BWM dotarły do Murma?ska ? Altair Agencja Lotnicza
[online], altair.com.pl
[dost?p 2018-09-15]
(
ang.
)
.
- ↑
T-80BWM na Arktyce. Trwa szkolenie Rosjan ? Defence24
[online], defence24.pl
[dost?p 2018-08-25]
.
- ↑
Модернизированный танк Т-80БВМ ? bmpd
[online], bmpd.livejournal.com
[dost?p 2018-08-25]
(
ang.
)
.
- ↑
Najnowsze rosyjskie czołgi: T-72B3, T-90M i T-80BWM | Militarium
[online], militarium.net
[dost?p 2018-08-25]
(
pol.
)
.
- ↑
Rosja: Publiczna prezentacja zmodernizowanych czołgow T-80BWM i T-90M [FOTO]
[online], nowastrategia.org.pl
[dost?p 2018-12-13]
(
pol.
)
.
- ↑
Steven J.
S.J.
Zaloga
Steven J.
S.J.
,
T-80 Standard Tank: The Soviet Army's Last Armored Champion: 152
, Osprey Publishing, 16 kwietnia 2011, s. 32-34,
ISBN
978-1846032448
.
- Tomasz Szulc.
Czołg T-80
. ?Technika Wojskowa”. 3 (11), s. 2?8, 1992.
ISSN
0867-5635
.
(
pol.
)
.