한국   대만   중국   일본 
T-80 ? Wikipedia, wolna encyklopedia Przejd? do zawarto?ci

T-80

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
T-80
Ilustracja
T-80B Wojskowo-Historyczne Muzeum Artylerii, Wojsk In?ynieryjnych i Ł?czno?ci
Dane podstawowe
Pa?stwo

  ZSRR

Producent

Fabryka Kirowa / Omski Zakład Budowy Maszyn Transportowych / Fabryka im. Małyszewa

Typ pojazdu

czołg podstawowy

Trakcja

g?sienicowa

Załoga

3 osoby

Historia
Prototypy

1967?1975

Produkcja

od 1976

Egzemplarze

5404 (stan na rok 2005)

Dane techniczne
Silnik

turbina gazowa GTD-1000 o mocy 1000 KM lub
GTD-1250 o mocy 1250 KM (warianty U, BWM)

Poj. zb. paliwa

1100 l
1840 l z dodatkowymi zbiornikami

Pancerz

500 mm
wie?a:
550 mm lub 780 mm (warianty U)

Długo??

9,9 m
9,654 m (warianty U)
kadłuba: 7,4 m
7 m (warianty U)

Szeroko??

3,4 m
3,603 m (warianty U)

Wysoko??

2,2 m

Prze?wit

38 cm
44,6 cm (warianty U)

Masa

42,5 t
46 t (warianty U)

Moc jedn.

23,5 KM/t
27,2 KM/t (warianty U)

Osi?gi
Pr?dko??

70 km/h
w terenie: 48 km/h

Zasi?g pojazdu

T-80BWM 500 km [1] ,
335 km (bez dodatkowych zbiornikow paliwa) / 440 km (z dodatkowymi zbiornikami paliwa)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
armata gładkolufowa 2A46M kal. 125 mm

7,62 mm km PKT
12,7 mm wkm NSWT

U?ytkownicy
  ZSRR ,   Rosja ,   Algieria ,   Białoru? ,
  Cypr ,   Kazachstan ,   Korea Południowa ,
  Pakistan ,   Ukraina
T-80BWM (starsza wersja modyfikacji)
T-80UD
T-84 b?d?cy ukrai?sk? wersj? rozwojow? czołgu T-80UD
Rosyjski czołg T-80 zniszczony przez NLAW podczas rosyjskiej inwazji na Ukrain? w 2022 roku.

T-80 ? radziecki/rosyjski czołg podstawowy trzeciej generacji.

Historia [ edytuj | edytuj kod ]

Projekt powstał w biurze konstrukcyjnym Zakładow Kirowskich w Leningradzie . Był drugim, po szwedzkim Stridsvagn 103 , na ?wiecie seryjnie produkowanym czołgiem wyposa?onym w turbin? gazow? . Pierwszy egzemplarz zjechał z linii monta?owej w 1976 roku. T-80 produkowany jest nadal w zakładach w Omsku w Rosji . Czołg jest konstrukcj? opart? na czołgu T-64 (bez u?ycia jako projektu bazowego czołgu T-72).

Konstrukcja pojazdu [ edytuj | edytuj kod ]

Od momentu powstania T-80 był wielokrotnie modernizowany. Wyro?ni? mo?emy wersje: T-80 (model podstawowy), T-80B, T-80BW, T-80U, T-80U1, T-80UD. Obecnie powstaj? kolejne wersje tego typu czołgu. Czołg T-80 w odro?nieniu od innych typow czołgow nap?dzany jest za pomoc? turbiny gazowej . Jedynie jego wersja T-80UD ma silnik wysokopr??ny . Turbina ma układ trzywałowy z dwiema mechanicznymi turbospr??arkami i swobodn? turbin?.

W przedziale nap?dowym czołgu silnik ustawiony jest w układzie ?power-pack”, tzn. wszystkie zespoły ro?nych układow poł?czone s? monoblokowo jako cało??. Ułatwia to demonta? podczas awarii silnika, co ma niebagatelne znaczenie w warunkach bojowych.

Kadłub spawany jest z płyt pancernych. Przednia gorna płyta jest pochylona o k?t 68 stopni i ma struktur? warstwow?: ? 80 mm stali, 105 mm tekstolitu szklanego (STEF), 20 mm stali (pierwsze wersje T-80; struktura zbli?ona do pancerza wczesnych T-64 i T-72) ? 40 mm stali o podwy?szonej twardo?ci, 60 mm stali, 105 mm STEF, 40 mm stali (T-80B; osłona T-80BW dodatkowo wzmocniona pancerzem reaktywnym Kontakt-1 ) W przypadku po?niejszych wersji T-80 stopie? komplikacji przedniej płyty pancerza kadłuba wzrastał, zmieniała si? liczba warstw i rodzaj zastosowanych materiałow. Ochrona T-80U (i wi?kszo?ci T-80UD) wzmocniona jest integralnym pancerzem Kontakt-5 .
Wie?a czołgu wykonywana jest w technologii odlewania z integralnymi komorami mieszcz?cymi dwa rz?dy polimerowych komorek, wsparte stalow? płyt?. Nowa wie?a wraz z pancerzem Kontakt-5 ma zapewnia? 780 mm ekwiwalentu RHA przeciwko pociskom kinetycznym oraz 1,320 mm ekwiwalentu RHA przeciwko HEAT na podstawie rosyjskich szacunkow [2] . Wie?e po?nych serii T-80UD oraz ukrai?skich T-84 s? spawane z płyt walcowanych (prawdopodobnie grubo?? pancerza wzrosła). Ochrona jest wzmocniona pancerzem reaktywnym Kontakt-1 (T-80BW, wczesne T-80UD) lub Kontakt-5 (T-80U, T-80UD).

Uzbrojenie głowne czołgu stanowi 125 mm armata gładkolufowa 2A46 (kilka wersji). Armata umocowana jest w wie?y na czopach. Składa si? z: lufy wzmocnionej płaszczem, kołyski i zamka. Armata poł?czona jest gwintowo z nasad? zamkow? . W nasadzie zamkowej zamocowany jest zamek klinowy . Armata jest ładowana automatycznie przez zmechanizowany układ zasilania. Załog? czołgu stanowi? 3 osoby (dowodca, działonowy i mechanik-kierowca).

Czołg mo?e by? wyposa?ony w system ochrony (system zakłoceniowy przeciwpancernych pociskow rakietowych) Sztora .

SZ FR posiadaj? 1400 egzemplarzy w słu?bie i ponad 3100 w rezerwie. Oprocz Rosji T-80 znajduje si? na stanie posiadania armii Białorusi (90 sztuk), Chin (50 sztuk), Cypru (41 sztuk), Korei Południowej (80 sztuk), Pakistanu , Syrii i Ukrainy (po 320 sztuk).

Najnowszym wariantem czołgu jest T-80BWM, z turbin? gazow? GTD-1250TF, z armat? zdoln? strzela? ppk Kobr? i Refleksem-M , z systemem kierowania ogniem Sosna-U i innymi unowocze?nieniami. B?dzie on podstawowym czołgiem zwi?zkow taktycznych przeznaczonych do obrony rosyjskich terenow arktycznych (m.in. przyległych do Połnocnej Drogi Morskiej ). Do standardu BWM ma by? zmodernizowanych nawet 3000 pojazdow [3] .

Warianty [ edytuj | edytuj kod ]

  • T-80 (Obiekt 219-2; 1976 r.)
  • T-80B Bierioza (?Brzoza”; Obiekt 219R; 1978 r.) ? system kierowania ogniem 1A33 i kompleks rakietowego uzbrojenia 9K112-2 umo?liwiaj?cy wystrzeliwanie czołgowych ppk 9M112 Kobra , wzmocniony pancerz
  • T-80BK (Obiekt 660) ? wersja dowodzenia, dodatkowy sprz?t radiowy i nawigacyjny
  • T-80BW (Obiekt 219RW; 1985 r.) ? dodano pancerz reaktywny Kontakt-1
  • T-80BWM (Obiekt 219RWM) najnowsza wersja [4] [5] [6] [7] [3]
  • T-80BWK ? wersja dowodzenia
  • T-80U (Obiekt 219AS; 1986 r.) ? system kierowania ogniem 1A46 i nowy system uzbrojenia kierowanego 9K119 Refleks , mocniejszy silnik GTD-1250 o mocy 1250 KM (930 kW), pancerz reaktywny Kontakt-5
  • T-80UD (Obiekt 478B; 1985 r.) ? opracowana w charkowskim biurze konstrukcyjnym Morozowa KMDB (obecnie Ukraina ) wersja z silnikiem Diesla 6TD o mocy 1000 KM (750 kW); system kierowania ogniem jak w przypadku T-80U, wozy pierwszych serii z pancerzem reaktywnym Kontakt-1, po?niej Kontakt-5
  • T-80UK, T-80UDK ? wersje dowodzenia, drugie radio, system nawigacji, kamera termowizyjna Agava [8] , elektroniczny układ obrony TSzU-1-7 Sztora
  • T-80UM ? rosyjska wersja rozwojowa, m.in. nowy termowizyjny celownik działonowego
  • T-80UM1 Bars (?Pantera ?nie?na”) ? rosyjski prototyp z systemem obrony aktywnej Arena
  • T-80UM2 ? rosyjski prototyp z systemem aktywnej obrony Drozd
  • T-80UE ? wersja eksportowa
  • T-84 (Obiekt 478DU2) ? ukrai?ska wersja rozwojowa czołgu T-80UD, nowa spawana wie?a, pancerz reaktywny No? , elektroniczny układ obrony Warta
  • T-84U ? wersja rozwojowa czołgu T-84
  • Obiekt 478 (1976 r.) ? opracowana w biurze konstrukcyjnym Morozowa CKMDB wersja rozwojowa T-80 z silnikiem Diesla; do?wiadczenia wykorzystano przy budowie T-80UD
  • T-80A (Obiekt 219A; 1982 r.) ? opracowana w leningradzkim biurze konstrukcyjnym Zakładow Kirowskich wersja rozwojowa T-80B o charakterystykach przyszłego T-80U, pancerz reaktywny Kontakt-1
  • Obiekt 640 ?Cziornyj Orioł” (?Czarny Orzeł”) ? rosyjski prototyp czołgu nowej generacji z wykorzystaniem wydłu?onego i zmodyfikowanego kadłuba T-80U; m.in. nowa wie?a z nisz? mieszcz?c? magazyn amunicyjny i mechanizm ładowania, pancerz reaktywny Kaktus

Dane taktyczno-techniczne [ edytuj | edytuj kod ]

  • masa ? 43-46 ton
  • załoga ? 3 osoby
  • długo?? ? 9,7 m
  • szeroko?? ? 3,46 m
  • wysoko?? ? 2,19 m
  • prze?wit ? 0,43 m [ potrzebny przypis ]
  • max. pr?dko?? ? 70 km/h (po drodze); 48 km/h (w terenie)
  • zasi?g ? 335 km (normalny); 600 km (z dodatkowymi zbiornikami) [ potrzebny przypis ]
  • silnik: turbina gazowa GTD-1250 o mocy 1250 KM , GTD-1000 o mocy 1000 KM, wysokopr??ny 6TD (1000-1500 KM)
  • uzbrojenie głowne:
    • armata gładkolufowa 2A46M kal. 125 mm ro?nych wersji:
      • 2A46M (T-80)
      • 2A46M-1 (T-80B, T-80U)
      • 2A46M-4 (wersje rozwojowe T-80U)
      • KBA-3 (T-80UD, T-84, T-84U)
  • uzbrojenie dodatkowe:

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. T-80BVM Main Battle Tank | Military-Today.com [online], military-today.com [dost?p 2018-09-15] ( ang. ) .
  2. Steven J.   Zaloga , T-80 Standard Tank: The Soviet Army's Last Armored Champion: 152 , Osprey Publishing, 16 kwietnia 2011, s. 19-22, 24, ISBN  978-1846032448 .
  3. a b Pierwsze arktyczne czołgi T-80BWM dotarły do Murma?ska ? Altair Agencja Lotnicza [online], altair.com.pl [dost?p 2018-09-15] ( ang. ) .
  4. T-80BWM na Arktyce. Trwa szkolenie Rosjan ? Defence24 [online], defence24.pl [dost?p 2018-08-25] .
  5. Модернизированный танк Т-80БВМ ? bmpd [online], bmpd.livejournal.com [dost?p 2018-08-25] ( ang. ) .
  6. Najnowsze rosyjskie czołgi: T-72B3, T-90M i T-80BWM | Militarium [online], militarium.net [dost?p 2018-08-25] ( pol. ) .
  7. Rosja: Publiczna prezentacja zmodernizowanych czołgow T-80BWM i T-90M [FOTO] [online], nowastrategia.org.pl [dost?p 2018-12-13] ( pol. ) .
  8. Steven J.   Zaloga , T-80 Standard Tank: The Soviet Army's Last Armored Champion: 152 , Osprey Publishing, 16 kwietnia 2011, s. 32-34, ISBN  978-1846032448 .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

  • Tomasz Szulc. Czołg T-80 . ?Technika Wojskowa”. 3 (11), s. 2?8, 1992. ISSN   0867-5635 . ( pol. ) .