Jaguar
Jaguar w barwach lotnictwa francuskiego
|
Dane podstawowe
|
Pa?stwo
|
Wielka Brytania
Francja
|
Producent
|
SEPECAT
|
Typ
|
my?liwsko-bombowy
|
Konstrukcja
|
1966
|
Załoga
|
1 pilot
|
Historia
|
Data oblotu
|
8 wrze?nia 1968
|
Lata produkcji
|
od 1972
|
Dane techniczne
|
Nap?d
|
2 ×
Rolls-Royce
/
Turbomeca
Adour Mk 102
|
Ci?g
|
23,7 kN (32,5 kN z dopalaniem) ka?dy
|
Wymiary
|
Rozpi?to??
|
8,69 m
|
Długo??
|
16,83 m
|
Wysoko??
|
4,92 m
|
Powierzchnia no?na
|
24 m²
|
Masa
|
Własna
|
7000 kg
|
Startowa
|
15 700 kg
|
Osi?gi
|
Pr?dko?? maks.
|
1593 km/h
|
Pułap
|
14 000 m
|
Zasi?g
|
3525 km
|
Promie? działania
|
535 km
|
Dane operacyjne
|
Uzbrojenie
|
2 ×
działko ADEN
lub
DEFA
kal. 30 mm
2 ×
R550 Magic
lub
AIM-9 Sidewinder
4500 kg uzbrojenia podwieszanego
|
U?ytkownicy
|
Wielka Brytania
,
Francja
,
Ekwador
,
Indie
,
Nigeria
,
Oman
|
Rzuty
|
|
|
SEPECAT Jaguar
?
brytyjsko
-
francuski
samolot my?liwsko-bombowy
wykorzystywany przez
RAF
i
Armee de l'air
, obecnie tylko przez
Indyjskie Siły Powietrzne
. 1 lipca 2005 maszyny wykorzystywane przez lotnictwo francuskie zostały zast?pione nowocze?niejszymi typu
Dassault Rafale
. SEPECAT Jaguar był pierwszym samolotem wojskowym budowanym w kooperacji przez dwa pa?stwa, a jednocze?nie pierwsz? maszyn? brytyjsk?, przy ktorej budowie u?yto
skali metrycznej
.
W
1957
brytyjskie Ministerstwo Obrony zdecydowało o zako?czeniu projektowania samolotow my?liwskich zdolnych do walki tylko przy pomocy uzbrojenia strzeleckiego na korzy?? maszyn uzbrojonych w
pociski rakietowe
.
Na pocz?tku lat 60. zdecydowano o rozpocz?ciu prac nad now? maszyn?, a w
1962
przedstawiono gotowy projekt samolotu oznaczonego jako
AST.362
(od
Air Staff Target 362
). Nowy samolot miał zast?pi? szkolne wersje my?liwcow
Foland Gnat T.1
i
Hawker Hunter T.7
oraz posłu?y? jako lekki samolot szturmowy. Brytyjska wytwornia lotnicza
British Aircraft Corporation
(BAC) przyst?piła do realizacji projektu maszyny, ktora miała by? nap?dzana silnikami
Rolls-Royce
RB.172 i osi?ga? pr?dko?? 1,7
Ma
.
Ze wzgl?du na brak funduszy na nowy samolot prace nad nim nie posuwały si? naprzod do momentu zainteresowania si? projektem przez rz?d Francji, ktora rownie? planowała budow? podobnej maszyny w ramach programu
ECAT
(od
fr.
Ecole de Combat et Appui Tactique
, nauka walki i wsparcia taktycznego). Francuska maszyna miała zast?pi? szkolne
Fougi Magistery
i
Lockheedy T-33
oraz szturmowe
Super Mystere’y B.2
,
F-84F Thunderstreaki
i
F-100 Super Sabre’y
. Podobie?stwo projektow i takie zbli?one wymagania doprowadziły w marcu
1964
do poł?czenia sił obu rz?dow w celu budowy wspolnej maszyny.
W mi?dzyczasie pojawiły si? pewne niezgodno?ci w oczekiwaniach obu stron co do nowej maszyny. W konsekwencji postanowiono zbudowa? dwa samoloty, jeden bazuj?cy na zało?eniach ECAT szkolno-treningowy dla RAF-u i
Royal Navy
, ktory miałby pełni? rownie? rol? szkolno-bojowego samolotu dla Armee de l’Air, oraz drugi szturmowy ze
zmienn? geometri? skrzydeł
oznaczony jako
AFVG
(od
ang.
A
nglo-
F
rench
V
ariable
G
eometry
, angielsko-francuski ze zmienn? geometri? skrzydeł) dla sił powietrznych obu pa?stw.
Porozumienie w sprawie budowy wspolnych maszyn podpisano
17 maja
1965
roku. Planowano zbudowa? 150 maszyn szkolnych dla Wielkiej Brytanii i 150 dla Francji (po 75 szkolnych i bojowych). Nazwa
Jaguar
dla nowej maszyny powstała w czerwcu 1965 roku. Brytyjskie samoloty szkolne oznaczono jako
Jaguar B
(od
biplace
, dwumiejscowy), a francuskie ?
Jaguar E
(od
Ecole
, szkolny) i
Jaguar A
(od
Appui
, samolot wsparcia).
W maju
1966
roku wytwornie
Breguet Aviation
i
British Aircraft Corporation
utworzyły firm? maj?c? zaj?? si? budow? maszyn o nazwie
SEPECAT
(
S
ociete
E
uropeenne de
P
roduction de l'Avion
E
cole de
C
ombat et
A
ppui
T
actique
, europejska wytwornia samolotu szkolno-bojowego i wsparcia taktycznego). Z kolei druga typowo bojowa maszyna miała by? produkowana w kooperacji firm
Dassault
i British Aircraft Corporation.
Jako baz? dla Jaguara wybrano projekt lekkiego samolotu szturmowego Breguet Br.121, ktory jeszcze nie został oblatany, ale był poprzednikiem zbudowanego dla krajow
NATO
prototypowego samolotu
Br.1001 Taon
(nie wszedł on do produkcji, gdy? przegrał rywalizacj? z
włoskim
Fiatem G.91
). Produkcj? silnikow miało si? zaj?? inne konsorcjum brytyjsko-francuskie zło?one z firm Rolls-Royce i
Turbomeca
, ktore wspolnie zbudowało silnik Adour.
W mi?dzyczasie program samolotu ze zmienn? geometri? skrzydeł AFVG został zlikwidowany ze wzgl?du na brak funduszy.
9 stycznia
1968
rz?dy Francji i Wielkiej Brytanii podpisały kolejne porozumienie dotycz?ce samolotu Jaguar, w ktorym zobowi?zały si? do zakupienia po 200 egzemplarzy tej maszyny. Strona brytyjska zamowiła 110 dwumiejscowych maszyn w wersji B i 90 jednomiejscowych samolotow szturmowych
Jaguar S
(od
Strike
- szturmowy), natomiast Francja pozostała przy zamowieniu dla lotnictwa po 75 egzemplarzy samolotow wersji E i A, zamawiaj?c dodatkowych 10 maszyn Jaguar E dla lotnictwa marynarki wojennej
Aeronavale
i 40 przystosowanych do l?dowania na
lotniskowcach
maszyn
Jaguar M
(od
Marine
-
morski
).
W styczniu
1970
na podstawie do?wiadcze? z trwaj?cej
wojny wietnamskiej
Brytyjczycy zmienili zamowienie na 165 Jaguarow w wersji S i tylko 35 w wersji B.
Zbudowano ł?cznie po dwa prototypy ka?dej z czterech wersji, ktore oblatano kolejno:
Dodatkowo
14 listopada
1969 oblatano morsk? wersj? samolotu Jaguar M wyposa?on? w dłu?sz? gole?
podwozia
dziobowego i hak hamuj?cy. Maszyna ta po zako?czeniu testow nie została przyj?ta na wyposa?enie marynarki francuskiej kosztem morskiej wersji samolotu
Dassault Super Etendard
. W zwi?zku z wyborem przez Aeronavale innych maszyn, dodatkowe 50 z zamowionych Jaguarow zostało przej?te przez Armee de l'Air.
Pierwszy seryjny Jaguar wzbił si? w powietrze w
1972
roku i przez nast?pne kilka lat maszyny te były wprowadzane na wyposa?enie jednostek lotniczych Francji i Wielkiej Brytanii. Francuzi pozostali przy dotychczasowym systemie oznacze? maszyn jako Jaguar A i Jaguar E, natomiast RAF zmienił oznaczenia swoich maszyn Jaguar S na
Jaguar Ground Attack/Reconnaissance Mark 1 (
GR.1
)
i Jaguar B na
Jaguar Trainer Mark 2 (
T.2
)
.
Produkcj? maszyn podzielono po połowie mi?dzy członkow SEPECAT i tak w wytworni BAC budowano skrzydła, wloty powietrza, tyln? cz??? kadłuba wraz z ogonem, a we francuskiej Breguet cz??? dziobow? i ?rodkow? kadłuba oraz podwozie. Nast?pnie maszyny były składane na liniach monta?owych w obu krajach. Taka sama procedura produkcji odbywała si? w odniesieniu do silnikow Adour.
SEPECAT Jaguar jest jednomiejscowym (dwumiejscowym w wersji szkolnej)
gornopłatem
konstrukcji metalowej, nap?dzanym dwoma
silnikami turboodrzutowymi
Adour o ci?gu 23,7
k
N
(35,7 kN z
dopalaczem
) ka?dy.
Skrzydła
dwud?wigarowe, o obrysie
trapezowym
, skosie 40° i wzniosie -3°. Do budowy płatowca u?yto głownie
duraluminium
i w mniejszym stopniu
tytanu
. Podwozie samolotu trojpodporowe z kołem przednim, chowane. Kabina pilota była hermetyczna i klimatyzowana, wyposa?ona w
fotel wyrzucany
Martin-Baker
Mk 4, a w niektorych francuskich i wszystkich eksportowanych do innych krajow Martin Baker FB9. Maszyna została zaprojektowana w taki sposob aby obsługa naziemna była mo?liwa bez u?ycia drabin czy innego typu podwy?sze?.
Ro?nice mi?dzy maszynami francuskimi i brytyjskimi polegały głownie na zastosowaniu innego wyposa?enia
awionicznego
oraz odmiennego uzbrojenia strzeleckiego i rakietowego. Francuskie Jaguary były wyposa?one w działka
DEFA
kalibru 30 mm, a brytyjskie w strzelaj?ce t? sam? amunicja działka
ADEN
. Nale??ce do Armee de l'Air maszyny wyposa?ono w pociski rakietowe
R550 Magic
,
AS.37 Armat
i
AS30L Laser
, podczas gdy nale??ce do RAF-u maszyny posiadały pociski
AIM-9 Sidewinder
. Pozostałe uzbrojenie rownie? było przewa?nie ro?ne z preferencjami na produkowane w kraju u?ytkownika. Najcz??ciej spotykane zestawy podwiesze? to:
- 3 dodatkowe zbiorniki paliwa o pojemno?ci 1200 l ka?dy (konfiguracja do przebazowa?).
- 8
bomb
w
wagomiarze
ok. 500 lub 250 kg.
- 24 bomby o wagomiarze ok. 125 kg (250 funtow).
- 4 bomby wagomiaru ok. 500 kilogramow i dwa zbiorniki podwieszane 1200 l.
- 2 zasobniki z niekierowanymi pociskami rakietowymi, 4 bomby 500 kg i zbiornik 1200 l
- 2 pociski AS.30 i jeden
AS.37
- zasobnik rozpoznawczy
Wersje samolotu SEPECAT Jaguar
[
edytuj
|
edytuj kod
]
- Jaguar A
? jednomiejscowa wersja bojowa przeznaczona dla lotnictwa francuskiego
- Jaguar E
? dwumiejscowy szkolny samolot z wydłu?onym w porownaniu do wersji A kadłubem. Poprzez zastosowanie drugiej kabiny pilota konieczne było usuni?cie wci?ganej w locie sondy do
tankowania w powietrzu
(w niektorych egzemplarzach zainstalowano sond? stał?) i ograniczenie wyposa?enia elektronicznego. Druga kabina przeznaczona dla instruktora została podniesiona o 38 centymetrow w celu polepszenia widoczno?ci do przodu.
- Jaguar GR.1
? przeznaczona dla brytyjskiego RAF-u wersja bojowa zewn?trznie identyczna z francuskim Jaguarem A. W porownaniu z francuskim samolotem wersja ta posiadała doskonalsz? awionik? przystosowan? do atakow na cele naziemne. Dzi?ki dodatkowym zasobnikom Jaguar GR.1 jest zdolny do wykonywania misji rozpoznawczych w tym rownie? rozpoznania fotograficznego.
- Jaguar T.2
? zewn?trznie podobny do francuskiego Jaguara E, ale z nowocze?niejsz? awionik? podobn? do zastosowanej w GR.1. Wyposa?enie strzeleckie ograniczono tylko do jednego lewego działka. Tak jak we francuskiej maszynie konieczne było usuni?cie wci?ganej sondy do tankowania w powietrzu, ale w tym wypadku nie zast?piono jej stał?.
- Jaguar ACT
? wersja testowa maszyny (
ACT
od
Active Control Technology
) słu??ca do bada? systemu sterowania
fly by wire
dla celow nowego
samolotu wielozadaniowego
Eurofighter Typhoon
.
- Jaguar GR.1A
i
T.2A
? zmodyfikowane w
1983
maszyny wyposa?one w unowocze?nione systemy nawigacyjne i komputery pokładowe.
- Jaguar GR.1B
? modyfikacja z roku
1996
polegaj?ca mi?dzy innymi na wprowadzeniu systemu sterowania
HOTAS
i kolejnej modyfikacji urz?dze? elektronicznych.
- Jaguar GR.3, GR.3A, T.4
? kolejne modyfikacje maszyn w ramach programu Jaguar 97, dostarczane do jednostek od roku
2000
.
Francuskie Jaguary wykorzystano bojowo po raz pierwszy w grudniu
1977
roku podczas misji stabilizacyjnej w
Mauretanii
. Nast?pnie od
1978
roku wielokrotnie u?ywano Jaguarow w
Czadzie
przeciwko rebeliantom wspieranym przez
Libi?
, a tak?e przeciw samej Libii. Podczas operacji
Pustynna Burza
wykorzystywano Jaguary przeciwko wojskom irackim. Po?niej u?ywano ich w ramach operacji na
Bałkanach
po rozpadzie
Jugosławii
by ostatecznie wycofa? je ze słu?by w
2001
.
Brytyjskie Jaguary tak jak i francuskie wykorzystywano intensywnie podczas operacji Pustynna Burza. Ł?cznie wykonały one ponad 600 lotow bojowych przeciwko celom naziemnym.
Poza Francj? i Wielk? Brytani? Jaguary sprzedano tak?e do
Ekwadoru
,
Indii
i
Nigerii
. Do 1989 roku wyprodukowano ł?cznie ponad 600 sztuk Jaguarow wszystkich wersji.
Oman zakupił Jaguary w 1977 roku. Dostarczono dziesi?? sztuk w wersji jednomiejscowej i dwie maszyny dwumiejscowe. W 1982 roku dokupiono kolejny tuzin a w drugiej połowie lat 80. nast?pne trzy samoloty pochodz?ce z nadwy?ek sprz?towych Wielkiej Brytanii i Indii. Samoloty brały udział w operacji Pustynna Burza. 6 sierpnia 2014 roku Oman wycofał z eksploatacji ostatni? z maszyn typu Jaguar
[1]
.
W 2016 roku rozpocz?to program modernizacji indyjskich Jaguarow DARIN III, oparty m.in. o nowy komputer misji, wielofunkcyjne wy?wietlacze ciekłokrystaliczne, stacj? radiolokacyjn? i satelitarno-bezwładno?ciowy system nawigacji
[2]
. Oprocz dotychczasowego uzbrojenia, mog? one przenosi? kierowane bomby kasetowe
CBU-105
i pociski powietrze-powietrze
AIM-132 ASRAAM
. Modernizacja ma pozwoli? na skuteczne zwalczanie celow l?dowych, powietrznych i morskich i loty w ka?dych warunkach atmosferycznych
[2]
.
- ↑
Oman wycofał ostatnie samoloty Jaguar
, "Lotnictwo", nr 10 (2014), s. 4,
ISSN
1732-5323
- ↑
a
b
Indie chc? zakupi? u?ywane samoloty Jaguar z Francji
, "Lotnictwo Aviation International" nr 9/2017, s. 10
Brytyjskie samoloty wojskowe po 1945 roku