Roman Piotrowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Piotrowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1895
Nowy Targ

Data i miejsce ?mierci

17 grudnia 1988
Warszawa

Minister budownictwa miast i osiedli
Okres

od 11 stycznia 1951 [1]
do 11 lipca 1956

Przynale?no?? polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Order Krzyża Grunwaldu III klasy Medal za Warszawę 1939–1945
Roman Piotrowski (w ?rodku, pochylony nad map?) ze wspołpracownikami z Biura Odbudowy Stolicy (1945)

Roman Piotrowski (ur. 21 stycznia 1895 w Nowym Targu , zm. 17 grudnia 1988 w Warszawie ) ? polski architekt i polityk . Poseł do Krajowej Rady Narodowej , na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji , w latach 1951?1956 minister budownictwa miast i osiedli . Budowniczy Polski Ludowej .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Architektur? studiował na Politechnice Lwowskiej , potem na Politechnice Warszawskiej , studia uko?czył w 1924 [2] , a w latach 1921?1935 był asystentem Instytutu Architektury UW. Zwi?zany był z grup? Praesens .

W latach 1930?1933 był in?ynierem-architektem przedsi?biorstwa ?Budozus” i wspołprojektantem osiedla domkow jednorodzinnych ZUS na ?oliborzu (1935). W latach 1934?1944 obejmował kierownictwo techniczne w Towarzystwie Osiedli Robotniczych (TOR). Był członkiem zespołu, ktory zaprojektował osiedle TOR zbudowane mi?dzy ulicami Obozow? i Bolecha na Kole [3] .

W czasie II wojny ?wiatowej był kierownikiem technicznym Społecznego Przedsi?biorstwa Budowlanego działaj?cego przy Warszawskiej Społdzielni Mieszkaniowej (WSM). Uczestniczył w pracach powołanej przy WSM w 1940 Pracowni Architektoniczno-Urbanistycznej (PAU) [4] . Od 1945 do 1949 był kierownikiem Biura Odbudowy Stolicy , a w latach 1945?1947 był rownie? wiceprezydentem m. st. Warszawy . W okresie 1947?1949 piastował urz?d komisarza odbudowy Warszawy przy Ministrze Odbudowy .

W 1945 wst?pił do Polskiej Partii Robotniczej [5] , a od 1948 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej . Od 1948 wiceminister Ministerstwa Odbudowy, nast?pnie od 1949 podsekretarz stanu, a nast?pnie kierownik Ministerstwa Budownictwa . Od 11 stycznia 1951 do 11 lipca 1956 minister budownictwa miast i osiedli , nast?pnie w 1956 wiceminister i podsekretarz stanu Ministerstwa Budownictwa. Pełnił mandat poselski do Krajowej Rady Narodowej , na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I kadencji .

W latach 1956?1961 ambasador PRL w Niemczech Wschodnich . 23 sierpnia 1980 roku doł?czył do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystow do władz komunistycznych o podj?cie dialogu ze strajkuj?cymi robotnikami [6] .

Pochowany na cmentarzu Pow?zki Wojskowe w Warszawie (kwatera C39-9-6) [7] .

Projekty [ edytuj | edytuj kod ]

Ordery i odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

?ycie prywatne [ edytuj | edytuj kod ]

Był m??em Anatolii Hryniewickiej-Piotrowskiej [12] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. W 1949?1950, kierownik ministerstwa budownictwa.
  2. Album in?ynierow i technikow w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje. , Lwow: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 75 .
  3. Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom V ?oliborz i Wola . Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004, s. 248. ISBN  83-85584-61-7 .
  4. Marian Spychalski: Warszawa architekta. Wspomnienia pierwszego powojennego prezydenta stolicy . Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2015, s. 127. ISBN  978-83-11-13416-4 .
  5. Grzegorz Pi?tek: Najlepsze miasto ?wiata. Warszawa w odbudowie 1944?1949 . Warszawa: Wydawnictwo W.A.B, 2020, s. 87. ISBN  978-83-280-3725-0 .
  6. Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])
  7. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  8. M.P. z 1947 r. nr 29, poz. 246 ?za zasługi poło?one w dziedzinie Odbudowy Kraju”.
  9. M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 ?w pierwsz? rocznic? wyzwolenia Warszawy zasłu?onym w walce o wyzwolenie i odbudow? Stolicy (...)”.
  10. Uhonorowani pami?tkowymi medalami [w:] ? Trybuna Robotnicza ”, nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3.
  11. Dziennik Urz?dowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 2, 20 lutego 1960, s. 2.
  12. Grzegorz Pi?tek: Najlepsze miasto ?wiata. Warszawa w odbudowie 1944?1949 . Warszawa: Wydawnictwo W.A.B, 2020, s. 85. ISBN  978-83-280-3725-0 .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]