Robert Bellarmin
, wła?c.
wł.
Roberto Francesco Bellarmino
(ur.
4 pa?dziernika
1542
w
Montepulciano
, zm.
17 wrze?nia
1621
w
Rzymie
) ?
włoski
jezuita
,
kardynał
,
inkwizytor
,
?wi?ty
Ko?cioła katolickiego
i
doktor Ko?cioła
.
Był synem Vincenza Bellarmine i Cinzii Cervini, a tak?e siostrze?cem papie?a
Marcelego II
. Na chrzcie otrzymał imiona: Roberto Francesco Romolo. W 1560 wst?pił do
Towarzystwa Jezusowego
, wbrew woli ojca, ktory przewidywał dla? karier? polityczn?. Studiował
filozofi?
w
Kolegium Rzymskim
(1560?1563), nast?pnie na uniwersytetach: we
Florencji
(1564?1567), w Mondovi (1564?1567) i w
Padwie
. Nast?pnie,
generał zakonu
Franciszek Borgiasz
polecił mu kontynuowa? studia w
Lowanium
. Bellarmin zło?ył
profesj? zakonn?
6 stycznia 1570, a w
Niedziel? Palmow?
tego samego roku przyj?ł
?wi?cenia kapła?skie
. Przez sze?? lat był profesorem i wykładowc? teologii w Lowanium. W 1576 powierzono mu katedr? teologii w Kolegium Rzymskim, a w 1578 został rektorem tego? kolegium.
W tym czasie stworzył swoje rozprawy teologiczne i inne dzieła, z ktorych słynne katechizmy pozostawały w u?yciu a? do
soboru watyka?skiego I
. W czasie swojej działalno?ci naukowej był tak?e spowiednikiem
Alojzego Gonzagi
, a po latach został postulatorem jego
procesu beatyfikacyjnego
. W 1590 Bellarmin towarzyszył kardynałowi
Enrico Caetaniemu
w podro?y
legackiej
do Francji, by broni? interesow Stolicy Apostolskiej przed wojnami religijnymi. Po powrocie został tak?e członkiem komisji rewiduj?cej
Wulgat?
.
W 1597 papie?
Klemens VIII
zwolnił go z obowi?zkow wykładowcy, mianował swoim teologiem, konsultorem
Kongregacji ?w. Oficjum
, a 3 marca 1599 wyniosł go do godno?ci
kardynała prezbitera
z ko?ciołem tytularnym S. Maria in Via. Według
hagiografii
, Bellarmino uczynił wowczas nast?puj?ce postanowienia:
nie gromadzi? maj?tku, nie wspiera? krewnych, ale ubogich, by? zawsze zakonnikiem
. Nie przyj?ł wowczas wysokiej pensji, ofiarowanej mu przez krola Hiszpanii,
Filipa III
.
18 marca 1602 został mianowany
arcybiskupem
Kapui
, co mo?na uzna? za pewnego rodzaju zesłanie.
Sakr? biskupi?
przyj?ł 21 kwietnia. Na
konklawe po ?mierci Klemensa VIII
, był jednym z rozwa?anych kandydatow na
Tron Piotrowy
. Nast?pny papie?
Paweł V
przywrocił go na stanowiska w Rzymie, w wyniku czego Bellarmin zrezygnował z archidiecezji 31 sierpnia 1605. W latach 1606?1607 wdał si? w spor pomi?dzy Stolic? Apostolsk? a
Republik? Weneck?
. Dzi?ki jego po?rednictwu i napisaniu trzech orzecze? ws. autorytetu papiestwa, nało?onego na Wenecj?
interdyktu
i potwierdzenia zało?e? z soborow w
Konstancji
i
Bazylei
, udało si? załagodzi? nieporozumienia. Rok po?niej wyst?pił przeciwko angielskiemu krolowi
Jakubowi I
, ktory nakazywał katolikom podpisywa? przysi?g?, ?e uznaj? prymat władzy krolewskiej nad papiesk?.
Bellarmin konsultował si? i utrzymywał przyjazne kontakty z
Galileuszem
, podczas gdy po raz pierwszy wysun?ł teori?
heliocentryzmu
w 1615. Kiedy Inkwizycja rzymska pot?piła t? tez?, kardynał miał dostarczy? Galileuszowi upomnienie i odebra? jego deklaracj? pokory. Jako inkwizytor Bellarmino nadzorował proces i egzekucj? na stosie
Giordana Bruna
. Od stycznia 1617, przez roczn? kadencj? pełnił rol?
kamerlinga Kolegium Kardynałow
. W 1618 został tak?e
prefektem
Kongregacji Indeksu
i pozostał nim do roku 1621, kiedy to zrezygnował z funkcji ze wzgl?du na zły stan zdrowia. W tym samym roku zmarł.
Do najwa?niejszych dzieł Bellarmina nale??:
- Kontrowersje
(
łac.
Disputationes de controversiis christianae fidei
) (1586-1593),
summa
nauki katolickiej, odpowiadaj?ca na potrzeby Ko?cioła rzymskokatolickiego po pierwszej fali reformacji.
- Mały katechizm
i
Katechizm
([łac.
Dottrina cristiana breve
i
Dichiarazione piu copiosa della dottrina cristiana
) (1597), przetłumaczony na ponad 50 j?zykow i maj?cy ponad 400 wyda?.
- O głownym obowi?zku papie?a
(łac.
Tractatus de potestate Summi Pontificis in rebus temporalibus
) (1610) rozprawka, w ktorej wyliczył 7 nadu?y?, ktorych nie powinni dokonywa?
papie?e
.
A oprocz tego, wydał tak?e:
- Wykaz heretykow
(łac.
Index haereticorum
)
- O pisarzach ko?cielnych
(
wł.
De Scriptoribus ecclesiasticis
) (1615)
- O wzdychaniu goł?bicy
(wł.
De Ascensione mentis in Deum,
łac
. De gemitu columbae
) (1615)
- O sztuce dobrego umierania
(wł.
De arte bene moriendi
) (1620).
Nagrobek Roberta Bellarmino w
ko?ciele Il Gesu w Rzymie
Autor:
Giovanni Lorenzo Bernini
Proces
beatyfikacyjny
rozpocz?ł w 1623
Urban VIII
, jednak został on przerwany z powodow politycznych. Papie?
Pius XI
13 maja 1923 ogłosił Bellarmina błogosławionym, za? 29 czerwca 1930 go
kanonizował
. 17 wrze?nia 1931 nadał mu tytuł Doktora Ko?cioła. Jego
wspomnienie liturgiczne
jest obchodzone w
dies natalis
(17 wrze?nia). Jako ?wi?ty, Robert Bellarmin jest
patronem
katechetow.
Relikwie Roberta Bellarmina przechowywane s? w kaplicy ?w. Joachima w
ko?ciele ?w. Ignacego Loyoli na Polu Marsowym w Rzymie
[1]
.
Peleryna kardynalska ?w. Roberta Bellarmina przechowywana jest w
Muzeum Towarzystwa Jezusowego Prowincji Polski Południowej
w
Starej Wsi
k.
Brzozowa
(woj. podkarpackie).
| XIII wiek
|
|
|---|
| XVI wiek
|
|
|---|
| XVIII wiek
|
|
|---|
| XIX wiek
|
|
|---|
| XX wiek
|
|
|---|
| XXI wiek
|
|
|---|