Robbeneiland

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robben Island [a]
Obiekt z listy ?wiatowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Budynek wi?zienia na Robben Island z Gor? Stołow? w tle
Pa?stwo

  Południowa Afryka

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

III, VI

Numer ref.

916

Region [b]

Afryka

Historia wpisania na list?
Wpisanie na list?

1999
na 23. sesji

Poło?enie na mapie Prowincji Przyl?dkowej Zachodniej
Mapa konturowa Prowincji Przylądkowej Zachodniej, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Robben Island”
Poło?enie na mapie Południowej Afryki
Mapa konturowa Południowej Afryki, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Robben Island”
Ziemia33°48′20,4″S   18°22′05,3″E / -33,805667   18,368139

Robbeneiland ( ang. Robben Island ) ? wyspa w Zatoce Stołowej ( Ocean Atlantycki ), u wybrze?y kontynentu afryka?skiego , par? kilometrow na połnocny zachod od Kapsztadu w Republice Południowej Afryki . Wyspa ta nie jest kurortem wypoczynkowym. Słu?yła jako miejsce uwi?zienia, wygnania i izolacji przez około cztery stulecia - przede wszystkim jako miejsce pobytu przywodcow południowoafryka?skich ruchow anty-apartheidowych [1] .

Historia [ edytuj | edytuj kod ]

Niemal od pocz?tku kolonizacji Afryki Południowej przez Europejczykow wyspa była wi?zieniem i miejscem zsyłek. W XVII w. Jan van Riebeeck , owczesny gubernator posiadło?ci Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej w tej cz??ci ?wiata, wi?ził tu przeciwnych jego władzy Hotentotow . W kolejnych wiekach wyspa słu?yła Brytyjczykom jako miejsce zsyłki tr?dowatych , chorych psychicznie i ?ebrakow. W czasie II wojny ?wiatowej istniała tu baza wojskowa, a w 1960 powstało wi?zienie b?d?ce najci??sz? koloni? karn? w kraju czynne do 1991. Wyrok do?ywotniego wi?zienia odsiadywał tu swego czasu Nelson Mandela w pojedynczej celi o wymiarach 4 m² [1] [2] .

Cz??? wi??niow była zamkni?ta w małych celach z mat? do spania i toalet? pod postaci? wiadra. Ka?dego ranka byli budzeni o 5:30, aby opro?ni? wiadra i rozpocz?? kolejny dzie? ci??kiej pracy. Czarni wi??niowie otrzymywali gorsz? diet? ni? ich biali i kolorowi odpowiednicy. Co gorsza, byli pozbawieni kontaktu z bliskimi, ograniczaj?cego si? do połgodzinnej wizyty członka rodziny rocznie i tylko dwoch listow. Na "wyspie" przywodcy walki z uciskiem rasowym ukształtowali swoje my?lenie polityczne i relacje (?wi?zienny uniwersytet", ?Mandela University“), ktore stały si? cech? RPA po apartheidzie. Tutaj Mandela stał si? najbardziej znanym liderem Afryka?skiego Kongresu Narodowego [3] .

Robben Island dzisiaj [ edytuj | edytuj kod ]

Wspołcze?nie Robben Island jest pomnikiem historycznym ? w dawnych murach wi?zienia działa muzeum, a z Kapsztadu przypływaj? tu statki wycieczkowe wioz?ce turystow. Na wyspie utworzono ponadto rezerwat przyrody dla ochrony pingwinow i innych gatunkow ptakow. Niewielka (5 kilometrow kwadratowych) wyspa jest istotn? cz??ci? historii RPA, ale dzi? stoi w obliczu kilku powa?nych zagro?e?. Jedno z nich to kroliki. Na wyspie ?yje około 25 000 krolikow. Głodne stworzenia pozbawiaj? wysp? ro?linno?ci i kopi? tak rozległe nory, ?e mog? uszkodzi? niektore zabytkowe budowle [1] .

W 1999 ze wzgl?du na na tragedi? jak i triumf organizacja UNESCO wpisała wysp? na list? ?wiatowego dziedzictwa kultury [3] .

Dzi? mo?na wybra? si? na przeja?d?k? promem do tego, co obecnie nazywa si? "Muzeum Robben Island". Standardowa wycieczka rozpoczyna si? przy Nelson Mandela Gateway w Cape Town's Victoria & Alfred Waterfront i trwa ł?cznie około 3,5 godziny (rejs łodzi? trwa poł godziny w jedn? stron?). Wycieczki s? cz?sto prowadzone przez byłych wi??niow politycznych, ktorzy przekazuj? autentyczny obraz ?ycia w wi?zieniu [3] .

Galeria [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. a b c Discover the Rich History of Robben Island. . www.nationalgeographic.com. [dost?p 2024-04-20].
  2. Robben Island. . whc.unesco.org. [dost?p 2024-04-20].
  3. a b c Be humbled by the heroes of Robben Island. . www.southafrica.net. [dost?p 2024-04-20].

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

  • RPA, seria: Biblioteka Gazety Wyborczej. Podro?e Marze? 10 . Mediaprofit, Warszawa 2005, s. 162. ISBN  83-60174-09-1 .