Plener ( fr.   en plein air ? na ?wie?ym powietrzu) ? tworczo?? na zewn?trz, w bezpo?rednim kontakcie z natur? . Otwarta przestrze? pod gołym niebem jako miejsce i temat pracy artysty ^[1] .

Tworczo?? plenerowa stała si? popularna w XIX wieku dzi?ki francuskim malarzom barbizo?czykom i impresjonistom . Przyczyniły si? te? do tego dwa wynalazki: przeno?ne, lekkie sztalugi plenerowe i farby w tubkach. Obrazu niekiedy dopełniał mniejszy lub wi?kszy biały parasol , daj?cy rowno rozproszone ?wiatło na płaszczyzn? płotna. Propagatorami malarstwa plenerowego we Francji byli Camille Corot , Claude Monet , Camille Pissarro , Pierre-Auguste Renoir , Vincent van Gogh . Od?wie?yli sztuk?, uwolnili j? z historycznych rekwizytow , wprowadzili ?wiatło, blask i powietrze.

W Polsce w tym czasie malowali w plenerze Julian Fałat , Stanisław Masłowski ^[2] , Jozef Pankiewicz , Leon Wyczołkowski , Wojciech Weiss , Jan Stanisławski .

Dzi? plener, podczas ktorego malarze (ale te? na przykład rysownicy) tworz? w otwartej przestrzeni, cho? ma to samo znaczenie, bywa rownie? zorganizowanym wyjazdem grupy artystow ^[1] , naukowcow, teoretykow sztuki w odległe, niejednokrotnie egzotyczne miejsca, w ktorych odizolowani od zgiełku cywilizacji , inspirowani przez natur?, tworz? swoje dzieła .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Zobacz multimedia zwi?zane z tematem: Plener

• Ian Chilvers: Oksfordzki leksykon sztuki . Warszawa: Arkady , 2002, s. 519. ISBN  83-213-4157-8 .